20.12.14 Aanbeveling

Lees- en kijktips voor het weekend

Oprichter

Elk weekend tippen onze correspondenten hun favoriete journalistieke producties en selecteren wij de beste stukken van De Correspondent. Deze week: hoe één tweet een carrière kapotmaakte en een boeiend verslag over de mensen die langsgaan bij reaguurders om hen te confronteren met hun online gedrag.

Een verbod op circusdieren is alsof je de circusmensen hun kinderen afpakt – de Volkskrant

Een paar weken geleden schreven Nina Polak en ik een bespreking over de circusdocumentaire ‘The Dynasty.’ Een fascinerende film over de erfgenamen van twee van de grootste circussen in Europa, die bijkans ook nog eens verliefd op elkaar waren geworden. In de bijdragen onder onze bespreking ging het voornamelijk over de olifanten van een van de circusfamilies. Er ontstond een discussie over dieren als entertainment. In de Volkskrant verscheen een mooie aanvulling op die discussie, naar aanleiding van het besluit van staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken om per 1 september volgend jaar wilde dieren in circussen te verbieden. ‘Haal je de olifanten uit het circus, dan is het alsof je de mensen hun kinderen afpakt.’ (Vera Mulder)

Circuswereld overvallen: ‘Olifanten zijn huisvrienden geworden’ (leestijd: 5 minuten)

Wordt verzamelwoede de nieuwe volksziekte? – The New Yorker

Sinds vorig jaar is verzamelzucht, een psychische aandoening waarbij patiënten lijden aan extreme verzamelzucht, opgenomen in de DSM-V. In The New Yorker bespreekt Joan Acocella aan de hand van onder meer haar moeder, een aantal onlangs verschenen boeken en de documentaire Grey Gardens (1975), de culturele geschiedenis van deze aandoening, waar meer en meer mensen aan schijnen te lijden. Deels komt dit doordat de aandoening nu een naam heeft, wat het stellen van een diagnose vergemakkelijkt; deels doordat we collectief ouder worden. Verzamelzucht manifesteert zich meestal op latere leeftijd, onder meer omdat oude mensen minder te doen hebben (dus meer tijd om obsessief te verzamelen), vaker alleen leven (dus niemand hebben die hen kan vertellen dat hun gedrag de verkeerde kant op gaat), en zich nog een tijd kunnen heugen waarin spullen die nu in overvloed zijn, schaars waren. ‘Let it go’ heet dit stuk, dat niet alleen inhoudelijk interessant is, maar ook om de mooie manier waarop Acocella persoonlijke anekdotes verweeft met literatuurkritiek en cultureel commentaar. (Lynn Berger)

Let it go – Are we becoming a nation of hoarders? (leestijd: 21 minuten)

Eén ondoordachte tweet en... weg is je droombaan – Slate

Op Slate schrijft Andrew Goldman hoe hij zijn droombaan kwijtraakte. Goldman is een freelancejournalist die in 2012 voor The New York Times Magazine scherpe vraag-en-antwoordinterviews mocht gaan doen met mensen in het nieuws. Hij kwam in de problemen toen hij de actrice Tippi Hedren de vraag stelde of zij had overwogen om zich met seks naar boven te werken. Pittige vraag, maar niet zonder aanleiding. Er was een film gemaakt van een boek waarin stond dat de regisseur Alfred Hitchcock tegen Hedren had gezegd dat hij haar carrière zou beëindigen, als zij niet te allen tijde beschikbaar was voor seks met hem. (Zo was Hitchcock.) En dus vroeg Goldman: hebt u overwogen hiermee akkoord te gaan? (Antwoord: nee.) Jennifer Weiner, een feministe, vond de vraag niet kunnen, en tweette erover. Daarop volgde een Twitterkanonnade, waarop Goldman een boze, seksistische tweet terugstuurde: de tweet die volgens Goldman zijn carrière bij de NYT beëindigde. Ik weet nog niet wat ik van Goldmans verhaal moet denken, maar hij heeft me er wel toe aangezet. (Michiel de Hoog)

How Outrage Changed My Life (leestijd: 17 minuten)

Het beste van De Correspondent deze week

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste van De Correspondent deze week

Komt een land bij de dokter