De man die de herhaling uitvond, is dood Als je wel eens naar een sportwedstrijd gaat, mis je al vrij snel één ding: de herhaling. Topsport gaat vaak zo snel, en de verschillen tussen succes en mislukking zijn zo klein, dat het blote oog niet toereikend is om bijzondere momenten te zien voor wat ze zijn. (Ik stoot meestal een buurman aan: ‘Wát gebeurde er nou net? Zag jij het?’) Wat zou je kortom zonder de herhaling moeten? Inmiddels is de herhaling vanzelfsprekend in elke sportuitzending, maar het was ooit een wild idee – een idee waar geen uitzendbaas voor te porren was, en ook niet begrepen werd door de kijkers. Maar de bedenker, Tony Verna, afgelopen zondag overleden, zette door. Hoe het uiteindelijk toch nog goedkwam met de herhaling – met de knipperende R rechtsboven in beeld – staat in dit profiel uit Pacific Standard uit december 2013. (Michiel de Hoog) The Human Element (leestijd: 14 minuten) Moet ik mijn dochter roze laten dragen? De Amerikaanse filosoof Elisabeth Camp heeft een hekel aan roze. Ze heeft ook een tweejarige dochter, die alleen maar roze kleren wil dragen, met roze speelgoed wil spelen, en het liefst roze voedsel eet. Hoe kan het, vraagt Camp zich af, dat haar dochter zich zo aangetrokken voelt tot deze meisjeskleur? En waarom is zij daar zo door geïrriteerd? In dit essay in Aeon Magazine beschrijft Camp hoe roze ooit geassocieerd raakte met meisjes in plaats van jongens, hoe de kleur in de jaren zeventig naar de achtergrond verdween dankzij feministen die ‘unisex’ promootten en hoe slimme marketeers roze vanaf de jaren tachtig weer terugbrachten als typische meisjeskleur. Daarnaast zoekt ze naar een antwoord op de vraag hoe zij en haar man nu om moeten gaan met de voorliefde van hun dochter voor deze zo stereotyperende kleur. Dat klinkt misschien uit de hoogte, maar Camp erkent haar eigen vooroordelen en snobisme, en verwoordt openhartig en met zelfspot een dilemma dat vast ook andere jonge ouders bekend voor zal komen. (Lynn Berger) Pretty in pink (leestijd: 11 minuten) Hoelang mag je iemand straffen voor zijn verleden als neonazi? Zijn dit soort jongens nog te redden? Moeten we het überhaupt proberen? En is het eigenlijk terecht dat een bepaalde fase in iemands leven – hoe kwaadaardig die fase ook is – diegene de rest van zijn of haar leven wordt nagedragen? Christian Picciolini en zijn organisatie Life After Hate vinden van niet. (Vera Mulder) Deze voormalige skinheads strijden nu tegen racisme (leestijd: 18 minuten) De pest anno 2015 De pest is iets uit de middeleeuwen. Toch? Niet bepaald, toont deze schitterende, schrijnende multimediaproductie van twee Duitse journalisten. Op Madagaskar is de pest – net als in andere delen van Afrika – nog altijd een plaag, die nauwelijks te stoppen is. Hoe dat kan, en hoe dat de samenleving ontwricht? Dat zie, hoor en lees je als je door de beelden, video- en audiofragmenten, grafieken en tekstjes heen scrolt. Een mooi document over een ziekte met de potentie om de mensheid uit te roeien – neem even de tijd. (Maite Vermeulen) Black Death (leestijd: zo lang je zelf wilt) Zoveel verkeer kosten de billen van Kim Kardashian Heb je een paar weken geleden ook de enorme billen van realityster Kim Kardashian gezien? Je staat er misschien niet bij stil, maar het uploaden van zo’n naaktfoto van Kardashian vergt een grondige voorbereiding. Kunnen je webservers het enorme verkeer dat haar beroemde lichaam gaat opleveren wel aan? In deze – vrij nerdy – Mediumpost leggen de programmeurs achter het magazine PAPER uit hoe dat in z’n werk ging. Mocht je minder thuis zijn in de wereld van webhosting en webverkeer, dan geeft het in ieder geval nog steeds een interessante inkijk in hoe het web dat je elke dag gebruikt werkt. (Ernst-Jan Pfauth) How PAPER Magazine’s web engineers scaled their back-end for Kim Kardashian (leestijd: 15 minuten)

Het beste van De Correspondent deze week

Waarom we straks lachen om onze angst voor de zelfrijdende auto Volgens velen kan de revolutie elk moment beginnen: die van de elektrische en zelfrijdende auto. Maar wat als een robotauto een ongeluk maakt? En wat te doen met alle banen die de huidige auto creëert? Honderdtwintig jaar geleden, toen de automobiel de koets verving, werden precies die vragen ook gesteld. Dit kunnen we over onze toekomst leren van ons verleden.
 Lees hier het artikel van Thalia Verkade Vanaf nu te koop: mokken met foto’s van andermans kinderen (en misschien wel die van jou) Ouders zetten vaak achteloos de meest intieme foto’s van hun kinderen online, zonder te beseffen dat bedrijven daar van alles mee mogen doen. Op een koffiemok zetten en verkopen bijvoorbeeld. Ontwerper Yuri Veerman en ik besloten dat bij wijze van privacy-experiment te doen. Lees hier het artikel van Dimitri Tokmetzis Hoe ‘symboolpolitiek’ mensen uit elkaar drijft Moslimgelovigen van Grozny tot Niger lopen te hoop tegen Charlie Hebdo. In veel Duitse steden staan de straten vol met aanhangers en tegenstanders van protestbeweging Pegida. De rode draad? Symboolpolitiek. De mens achter het symbool raakt zodoende uit zicht, de werkelijkheid wordt ermee versimpeld en het conflict blijft onopgelost. Hoe is deze symboolspiraal te doorbreken? Lees hier de column van Karel Smouter Dit is de pil die de feesten en oorlogen in het Midden-Oosten draaiende houdt Het is een van de meest gebruikte en geproduceerde drugs in het Midden-Oosten. Toch kent vrijwel niemand het pilletje hier: Captagon, ook wel jihad meth genoemd. Geproduceerd met ingrediënten uit Europa, in elkaar gedraaid door strijders in Syrië. Fernande van Tets, gastcorrespondent in Libanon, schetst de gevolgen. Lees hier het artikel van Fernande van Tets Een Nederlander verbruikt 1,5 miljoen liter water per jaar, zonder een kraan open te draaien Bijna 95 procent van al het water dat wij verbruiken zit verborgen in alledaagse producten, zoals een kop koffie of een katoenen T-shirt. Maar de berekening van onze zogenoemde ‘watervoetafdruk’ is niet onomstreden. Hoe problematisch is ons waterverbruik precies? Gastcorrespondenten Annemarie Geleijnse en Rineke van Houten gingen op onderzoek uit. Lees hier het artikel van Annemarie Geleijnse en Rineke van Houten