Wat er gebeurt als we een land vergeten
Fotograaf German Avagyan portretteerde jaren geleden de mensonterende omstandigheden in een Armeens tehuis voor verstandelijk gehandicapten. Bij toeval vond een cameraploeg onlangs enkele bewoners in de bergen terug. Wat was hier gebeurd? Filmmaakster Masha Novikova ging op onderzoek uit.
Afgelopen 24 april werd de Armeense genocide herdacht. Honderd jaar geleden kwamen daarbij anderhalf miljoen mensen om het leven. Turkije ontkent nog steeds de eigen betrokkenheid en het feit dat er een genocide heeft plaatsgevonden.
Jaarlijks krijgen we zodoende plechtigheden, kransleggingen, hoogwaardigheidsbekleders, uniformen en vlaggen te zien. Maar zodra de plechtigheden achter de rug zijn, vertrekken met de westerse afgevaardigden de journalisten en de camera’s weer. Armenië lijkt vooral omwille van een tragische geschiedenis te bestaan.
Hoe leeft de Armeen? Filmmaakster Masha Novikova ontmoette in Armenië een fotograaf met een bijzonder verhaal: German Avagyan. Hij is een chroniqueur van het leven van de gewone man in barre omstandigheden. Jaren geleden stuitte Avagyan op schrikbarende toestanden in een tehuis voor verstandelijk gehandicapten. Zijn foto’s zorgden voor grote verontwaardiging, uiteindelijk werden de omstandigheden in het tehuis verbeterd. Tot er een nieuwe directeur kwam, die geen pottenkijkers blieft.
Novikova’s film toont het leven in Armenië en wat er gebeurt als we een land vergeten.