Maak een ollekebolleke bij het nieuws van deze week
Afgelopen weekend overleed op 95-jarige Drs. P. Tot zijn erfgoed behoort de ollekebolleke, een unieke Nederlandse versvorm. Het inspireerde mij tot een eigen poging tot een ollekebolleke over de Syrische vluchteling, die - zoals deze week bleek - op Texel aanspoelde. Brengen jullie samen met mij een ode aan de grootmeester van dit genre?
Het is jullie vast niet ontgaan: Drs. P is afgelopen zaterdag in zijn woonplaats Amsterdam overleden. De woordkunstenaar liet bij leven velen - ook mij - de schoonheid van de Nederlandse taal ervaren.
Zo reisde ik - met vrienden op vakantie in Rusland - ooit luid zingend de stad Omsk tegemoet, de stad die in zijn bekendste lied ‘Dodenrit’ werd geschetst als ‘een mooie stad, maar net iets te ver weg.’
En zo mocht ik als student filosofie tijdens al te langdradige colleges graag ollekebollekes maken, de versvorm die hij bedacht had.
Bij het overlijden van Drs. P klom ik opnieuw in de pen en schreef ik een ollekebolleke op Mouaz Al Balkhi, de 22-jarige Syrische vluchteling wiens lichaam deze winter aanspoelde op het strand van Texel.
Nauw van Calais
Mouaz Al Balkhi, ‘n
naam voor een prins ofzo.
Duizend, maar één nacht te
lang onderweg.
Strandend op Europa’s
mentaliteitsprobleem:
nauw als het nauw van ‘t
nauw van Calais.
Drs. P had zelf zijn laatste ollekebolleke voor zijn eigen rouwadvertentie bewaard. Nu heb ik niet de illusie dat bovenstaand vers ook maar in de buurt komt bij het vernuft van de meester zelf, maar het leek me geen gek idee om samen een poging te wagen bij hem in de buurt te komen.
Vandaar mijn oproep aan jullie: laten we Drs. P eren, door deze week ollekebollekes bij het nieuws te maken. De mooiste inzendingen plaats ik in dit artikel.
Komt een land bij de dokter
Michelle van TongerlooAls straatarts ziet Michelle van Tongerloo dagelijks hoe ingewikkeld helpen is geworden. In haar boek Komt een land bij de dokter laat ze zien hoe het beter kan.
