04.09.15 Aanbeveling

Een angstaanjagende heksenjacht op Twitter (en nog 9 verhalen om in te halen)

Oprichter

Elk weekend tippen onze correspondenten hun favoriete journalistieke producties en selecteren wij de beste stukken van De Correspondent. Deze week onder meer: op breinreis met wijlen Oliver Sacks, op Europareis met een Roemeense buschauffeur en op mensenrechtenreis met de Verenigde Naties.

Het beste uit andere media

Hoe je bedrijven aan mensenrechten kunt houden

Een juridisch bindend verdrag om multinationals aan mensenrechten te houden. Dat is de inzet van een nieuwe serie onderhandelingen in de Verenigde Naties. Klinkt misschien saai, maar de gevolgen zouden enorm zijn. Niet langer de mooie intenties die bedrijven uitspreken over goede arbeidsomstandigheden of milieu, maar harde regels waar iedereen zich aan dient te houden. Journaliste Linda Polman zit erbij in ‘Room XX’ in Genève als de landen van de Verenigde Naties hier voor het eerst over onderhandelen. China geeft geen mening, de EU-diplomaat loopt weg, de VS komen niet eens opdagen. En tóch zijn mensenrechtenactivisten positief. Dit artikel is een bizar inkijkje in internationale afspraken maken. (Maite Vermeulen)

Bedrijven en mensenrechten: klein beginnen (leestijd: 11 minuten)

Reis mee met Oliver Sacks naar de wereld van het brein

Oliver Sacks - neuroloog en schrijver - overleed afgelopen zondag op 82-jarige leeftijd. Hij zag zichzelf als een ontdekkingsreiziger van het brein. ‘Ik verkende vele vreemde neuropsychologische gebieden,’ schreef hij in het boek A Leg to Stand On, ‘de verste Noordpool en de tropen van neurologische stoornissen.’ In zijn verhalen leer je zijn patiënten kennen, niet als zielige slachtoffers maar als bijzondere mensen. Sacks is niet meer, maar gelukkig kun je nog altijd met hem mee op reis. In dit verhaal bijvoorbeeld, over de hyperintelligente autistische Temple Grandin. Het is een lange zit, maar hierna wil je alleen nog maar meer lezen van deze bijzondere man. (Sanne Blauw)

An anthrolopogist on Mars (leestijd: 85 minuten)

Roemeen zijn is geen leven, het is een baan

Dit artikel staat achter een betaalmuur, maar is te sterk om niet aan te bevelen. Een journalist van Der Spiegel reisde met een Roemeen mee die door heel Europa pakketjes moet afleveren. Vaak bij andere Roemenen, die over het hele continent verspreid wonen. Zoals de auteur schrijft: ‘Er zijn Europese landen met een slechte reputatie, er zijn landen met een bijzonder slechte reputatie en dan heb je nog Roemenië.’ Iedereen wil er weg. Niet erg, want heel Europa wil de Roemenen hebben: in de bouw, in de fabrieken en in de landbouw. En zo reist de journalist met de pakketbezorger mee door een steeds verder integrerend Europa. Heel boeiend en werkelijk schitterend geschreven. (Andreas Jonkers)

Roemeen zijn is een baan (leestijd: 26 minuten)

Het beste uit De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste uit De Correspondent

Armoede uitgelegd aan mensen met geld