Het staartje van de zomer. Zon die blonde haartjes van ongeschoren bovenbenen oranje kleurt. De laatste kans voor broekjes waar halve maantjes bil onderuit trillen.

Op het festivalterrein: getraumatiseerde dixi’s, een jacuzzi met een dikke vent in een T-shirt erin. Gearmde meisjes die vertragen wanneer ze het licht vangen, stilstaan als ze een blik vangen. De galm van de verschillende soorten muziek die op het midden van het terrein tegen elkaar aanleunen.

Ik zit te drinken op een pallet. Tegenover me lacht een meisje zo schor dat het klinkt alsof iemand zijn Tomos staat aan te trappen. Maar ze trapt tegen iets anders aan. Het blijkt haar vriendin, die met ogen dicht en mond open op een pallet ligt. Ze ligt opgekruld op de zachte binnenkant van haar jas, haar hoofd op haar rugtas. De Tomos trekt wat aan de jas zodat haar vriendin niet op het hout hoeft te liggen.

Tegenover me lacht een meisje zo schor dat het klinkt alsof iemand zijn Tomos staat aan te trappen

Een groep jongens komt naast me zitten, draait een joint. De Tomos staat foto’s te maken van haar vriendin, die nog altijd bewusteloos is. Als de Tomos zich omdraait en de jongen naast me opmerkt, stopt ze haar telefoon in haar bh. Haar zwarte jurk trekt ze, tussen duim en wijsvinger om haar nagels te sparen, iets naar beneden. Knoopjes springen open.

Ze gaat door haar knieën en veegt een lok uit het gezicht van haar vriendin, zonder de blik van mijn buurman los te laten. Dan begint ze zachtjes met haar heupen te draaien. Nog een knoop open. Het draaien verandert in stoten. Eerst nog subtiel, al snel zit ze zo hard te twerken dat ze met haar kont mijn blikje plat zou kunnen slaan.

De jongen naast me knikte tijdens het draaien, maar schiet in de lach bij het twerken. Hij en zijn vrienden springen op en vertrekken, mijn drankje valt uit mijn hand.

De Tomos tikt nog eens met een schoen tegen haar vriendin aan, dringender nu. Die opent haar ogen, gaat rechtop zitten. Tomos trekt haar jurk weer naar beneden en gaat naast haar vriendin op de jas zitten. Ze haalt haar telefoon tevoorschijn en duwt hem in het gezicht van haar vriendin, die geluidloos lacht. Tomos blijft met haar vinger over het scherm strijken en roept tussen het pruttelen door: ‘Je zag er lékker uit hoor. Lékker!’

Iemand die ik niet ken: Ho Elke week schrijf ik over een moment dat ik deelde met iemand die ik niet ken. Een ontmoeting die de betovering verbrak, of het ongrijpbare verklaarde. Deze week: die met Ho. Lees de ontmoeting hier terug