Ik ontmoet John Ferrari in een gammele bus, ergens op de grens van de Dominicaanse Republiek en Haïti. Hij draagt een spijkerbroek, gympen en een baseballpetje, maar op de badge die aan een blauw keycord om zijn nek hangt, zie ik dat hij militair is. MINUSTAH staat erop: de vredesmissie van de Verenigde Naties op Haïti.
John Ferrari is pas negentien en komt uit Bolivia. Na de middelbare school ging hij het leger in. Dit is zijn eerste missie als blauwhelm. Het is überhaupt de eerste keer dat hij buiten Bolivia komt.
Het liefst zat hij niet in deze bus. Hij is op de terugweg van zijn verlof: een weekje in een tropisch resort op de Dominicaanse Republiek. En nu rijdt hij met deze bus weer terug de ellende van zijn baan in. Terug naar het stoffige Haïti, een land waar hij de taal niet spreekt.
Hij vertelt haar niet hoe erg hij zich verveelt. Hij vertelt haar alleen dat hij haar mist
Tegen zijn moeder zegt John Ferrari dat alles goed gaat, anders zou ze zich maar zorgen maken. Hij vertelt haar niet hoe erg de Haïtianen de blauwhelmen haten, of hoeveel armoede hij hier ziet. Hij vertelt haar niet hoe erg hij zich verveelt: er is niets te doen op de kazerne en ze mogen om veiligheidsredenen niet over straat. Hij vertelt haar alleen dat hij haar mist.
John Ferrari moet nog zes maanden. Hij wou dat hij de tijd kon doorspoelen.
Als ik hem uitzwaai en de bus verder rammelt, de heuvels van Haïti’s hoofdstad Port-au-Prince in, ben ik in de war. Is deze negentienjarige knul met heimwee de vredesduif die Haïti nodig heeft? Worden alle vredesmissies bemand door jongens die de taal niet spreken? En trouwens: er is helemaal geen oorlog op Haïti. Wat doen al die gewapende konvooien hier dan nog?
71 missies later
Kort na de oprichting van de Verenigde Naties werd ook hun eerste vredesmissie in het leven geroepen: de UN Truce Supervision Organization (UNTSO) zette in 1948 voet aan de grond in Jeruzalem. En al snel werden dit soort missies het middel van de VN om hun hoogste doel te bereiken: wereldvrede.
Inmiddels zijn we zeventig jaar en 71 vredesmissies verder en is dit doel nog ver weg. Wordt de wereld eigenlijk beter van blauwhelmen?
De komende maanden ga ik samen met onderzoeksassistent Lisa Peters aan de slag met die vraag - we duiken in de wereld van de vredesmissies. Wat gebeurt er als blauwhelmen hun werk niet goed doen? Waar komt het personeel en materieel voor een missie vandaan? En hoe zit het met de Veiligheidsraad - het orgaan dat vredesmissies in het leven roept?
Wat willen jullie weten?
Jullie hulp kunnen we hierbij heel goed gebruiken:
- Wat willen jullie graag weten over vredesmissies?
- Wat mag niet ontbreken in ons onderzoek?
- Hebben jullie nog tips voor boeken die we moeten lezen en experts die we moeten spreken?
- Zijn of kennen jullie mensen die zelf wel eens op vredesmissie zijn geweest?
Stuur ons op oorlogspad met jullie vragen en ideeën. Dan gaan we samen op zoek naar antwoorden over de wereld van John Ferrari.
Wil je op de hoogte blijven van mijn artikelen? Als correspondent Conflict & Ontwikkeling ben ik op zoek naar manieren om de wereld een beetje beter te maken. Wil je weten wat ik zoal tegenkom op mijn zoektocht? In mijn tweewekelijkse nieuwsbrief tip ik je het beste wat ik lees, zie en hoor over mijn onderwerp.Eerdere verhalen over de Verenigde Naties:
Een witleren stoel, een rood knipperlicht en een afwerkhokje. Ra ra waar ben ik? Alle wereldleiders waren kort geleden bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Hoe gaat zo’n wereldtop eraan toe? Een verslag uit New York, aan de hand van tien voorwerpen. Deze Nederlandse kan weleens de nieuwe baas van de Verenigde Naties worden Ze staat aan het hoofd van een verdeelde organisatie in een diep verdeeld land: de Nederlandse Sigrid Kaag, VN-gezant in Libanon. Ik liep een week met haar mee en leerde een ‘Iron Lady’ kennen, die in de wandelgangen genoemd wordt als mogelijke opvolger van haar baas Ban Ki-moon. Met de hele wereld afspraken maken is een bloedig spel Vier maanden lang interviewden onderzoeksassistent Jan Sluyterman en ik meer dan veertig mensen die betrokken zijn bij de onderhandelingen van de Verenigde Naties over ontwikkelingsdoelen wereldwijd. Alle landen op één lijn krijgen over de toekomst van de aarde, hoe doe je dat? Een reconstructie. Hoe de wereld samen doelen leerde stellen (ook al zijn het er wat veel) Vijftien jaar geleden maakte de wereld ook al zo’n lijst met ontwikkelingsdoelen. Welke lessen zijn daaruit getrokken? Noem eens drie dingen die je weet van Ban Ki-moon. Oké, twee dan. Oké, één? Hij staat aan het roer van de grootste organisatie ter wereld. Hij moet beslissen over oorlog, vrede en alles daar tussenin. Hij is ook een bureaucraat waar we eigenlijk niks van weten. Een portret van het mysterie dat Ban Ki-moon heet.Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!