Iemand die ik niet ken: Vensterbankvriendin
Elke week schrijf ik over een moment dat ik deelde met iemand die ik niet ken. Een ontmoeting die de betovering verbrak of het ongrijpbare verklaarde. Vandaag mijn ontmoeting met de vensterbankvriendin.
Haar halfopen mond zoekt het rietje dat uit haar blikje Redbull steekt. Ze vindt het, bijt het plat. Vanuit de vensterbank van de kroeg kijkt ze naar haar vriendin, die midden op de dansvloer een lied staat mee te zingen waarvan ze de tekst niet kent. Ook zij houdt een blikje vast, maar niet om uit te drinken. Ze draait het rietje rond met haar tong, knipoogt naar de barman, kijkt omlaag naar haar deinende heupen.
Het meisje in de vensterbank kijkt ook omlaag, naar haar bungelende voeten. Blauwe pumps, lage hakken. Een jongen in een leren jack maakt zich los van zijn vrienden aan de bar en tikt haar op de schouder. Haar mondhoek krult op en ze verschuift zodat hij naast haar kan gaan zitten.
Ik sta op de hoek van de bar te wachten op zes bier en een safari wanneer het meisje met de heupen naast me komt staan. Ze buigt over de bar heen, pakt een ijsklontje uit een bak en gooit het naar de dj om zijn aandacht te vragen. Mis. Ze bestelt twee Redbull en brengt er eentje naar haar vensterbankvriendin, die zit te grinniken om iets dat de jongen in het leren jack vertelt. Zijn benen bungelen naast die van haar, soms haken hun voeten zich achter elkaar vast. Zij steekt zijn sigaret aan, hij stopt een lok achter haar oor. De vriendin met de heupen laat zich naar de grond zakken op de maat van de muziek en kijkt schalks in de richting van de twee. Er komt geen reactie, dus wringt ze zich naast hen op het zitje, haar bil half bij de jongen op schoot. Vensterbankvriendin rolt met haar ogen en verdwijnt naar het toilet.
Wanneer ze terugkomt staat de jongen, intussen zonder leren jack, tegen een wand aangedrukt. Het meisje met de heupen rijdt tegen zijn bovenbeen op. Hij stopt zijn hand onder haar shirt, zij gooit haar hoofd in haar nek. Twee jongens aan de bar wijzen opzichtig, doen haar na en proesten van het lachen.
Vensterbankvriendin schudt haar hoofd. Ze schopt haar pumps uit, trekt twee paar Uggs uit een tas en stapt op haar vriendin af. Ze duwt haar van de jongen af, stopt haar een paar Uggs in de handen en bijt haar iets toe. De jongen zonder leren jack loopt verontwaardigd terug naar zijn vrienden. Met tegenzin volgt het meisje met de heupen haar vriendin naar buiten, maar hun onenigheid duurt maar kort. Even later zie ik bij de bushalte tegenover de kroeg twee meisjes in Uggs die elkaar staan te knuffelen. Vensterbankvriendin krijgt een verontschuldigende kus op haar voorhoofd.