Het beste uit andere media

De VN-ontwikkelingsdoelen hebben de verkeerde uitgangspunten over armoede Armoede is geen ziekte, geen virus dat uitgeroeid moet worden. Het komt voort uit ongelijke verhoudingen, uit het feit dat een kleine groep extreme rijkdom heeft vergaard en die nu voor zichzelf wil houden. Die stelling verdedigt columnist Zoe Williams in The Guardian. Aanleiding voor haar betoog zijn de nieuwe ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties, die volgens haar veel te weinig blijk geven van het besef dat we op een aarde leven met oneerlijke handelsverdragen, landroof, structurele schuldrelaties, privatisering van publieke voorzieningen en belastingontduiking. Ik ben het niet overal met haar eens, maar ze heeft groot gelijk als ze wijst op een wezenlijke contradictie in de ontwikkelingsdoelen: dat groei en bedrijvigheid ‘het antwoord’ zijn, maar we tegelijkertijd moeten krimpen om binnen de grenzen van de aarde te leven. (Jelmer Mommers) Poverty goals? No, it’s extreme wealth we should be targeting (leestijd: 7 minuten) Mijn favoriete journalist portretteert zijn favoriete journalist Niet lang geleden overhandigde journalist en schrijver Tom Wolfe zijn archief aan de openbare bibliotheek van New York. Wolfe was de voorman van de New Journalism-beweging van de jaren zestig en zeventig, een groep journalisten die - erg kort gesteld - aantoonde dat je ook onderhoudend over Belangrijke Onderwerpen kon schrijven. Niet in krantenvorm, maar met romantechnieken. Journalistiek voelde niet meer als huiswerk, maar als genot. Een van hun spirituele opvolgers, Michael Lewis, heeft nu Wolfes archief doorgenomen en een zeer onderhoudend portret gemaakt van een Belangrijke Journalist (inclusief een levensles of twee). Ik ben gelijk (eveneens een leestip) Wolfes ‘The Right Stuff’ gaan herlezen. (Michiel de Hoog) How Tom Wolfe Became...Tom Wolfe (leestijd: 20 minuten) Hoe armoede crimineel maakt Een openstaande verkeersboete van 400 dollar en een lege bankrekening. De alleenstaande moeder Qumotria Kennedy uit de Amerikaanse staat Mississippi kon de bekeuring niet betalen en werd zonder pardon achter de tralies gezet. Vijf dagen zat ze in de cel, met als gevolg dat ze haar baan als schoonmaker verloor omdat ze niet kwam opdagen. In een halfjaar tijd werden in Kennedy’s woonplaats 415 mensen op deze wijze gestraft voor hun armoede. Volgens The Guardian is het een strategie voor lokale autoriteiten om extra inkomsten te vergaren. Kennedy en twee andere benadeelden lieten het er niet bij zitten en spanden een rechtszaak aan. De verkeersboete van Kennedy staat nog altijd open. (Lisa Peters) Pay up or go to jail: how a Mississippi town resurrected the debtors’ prison (leestijd: 8 minuten) In Delft hebben ze bewezen dat God wél dobbelt Deze week werd aan de TU Delft geschiedenis geschreven. De onderzoeksgroep van Ronald Hanson bewees dat er zoiets als quantumverstrengeling bestaat, een van de grondslagen van de quantummechanica. Ja, dat is reuze ingewikkeld. En nee, dat kan ik hier niet uitleggen. De Volkskrant besloot deze wetenschappelijke doorbraak - waarmee het ongelijk van de uitspraak ‘God dobbelt niet’ van Einstein werd aangetoond - te laten verstrippen. Met teksten van journalist Martijn van Calmthout, die recent een boek over de quantummechanica schreef, en tekeningen van Erik Kriek. Het werkt fenomenaal. (Maurits Martijn) Het spook van Delft (leestijd: 10 minuten) Het boerenbedrog van de ecomodernisten Weg met het doemdenken van de milieubeweging. Leve de technologie die het klimaatprobleem zal oplossen en de mensheid door intensivering van de landbouw naar een schone, groene wereld zonder honger zal leiden. Die boodschap van de ecomodernisten mag fris en fruitig klinken, eigenlijk is het gewoon boerenbedrog. Aldus Caspar Janssen in een korte maar krachtige column. De ecomodernisten vergeten dat de intensieve landbouw met haar monoculturen en grootschalig gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen heeft geleid tot een dramatische daling van de biodiversiteit en juist tegen haar grenzen oploopt. Janssens conclusie: ‘Die ecomodernisten zijn, eh, eigenlijk gewoon een beetje ouderwets.’ (Tomas Vanheste) Ecomodernisten zijn eigenlijk zo ouderwets (leestijd: 5 minuten)

Het beste uit De Correspondent

Het onschuldigste land ter wereld zwijgt zijn gitzwarte verleden dood Maandag gingen de Canadezen naar de stembus. ‘Het zal wel,’ denk je dan algauw. ‘In Canada loopt alles toch op rolletjes?’ Geenszins: het land heeft ruim honderd jaar culturele genocide op zijn inheemse volken gepleegd. En geen politicus wil daar verantwoording over afleggen. Lees het verhaal van Doro Wiese hier terug Hoe progressief Nederland echte integratie in de weg staat (en wat daaraan te doen) Deze week verschijnt het boek Nederland mijn vaderland. Daarin bepleit Zihni Özdil onder meer dat we Nederlanders gewoon Nederlanders moeten noemen. Of ze nu een handtasje stelen of een prijs winnen. Dat zou het begin van een grote culturele omslag kunnen zijn. Lees hier het verhaal van Zihni Özdil terug Wat leer je over de liefde als je wordt uitgehuwelijkt? Hoe staat het met de romantische liefde? Dat onderzoekt Nina Polak deze herfst, in een serie persoonlijke gesprekken. Vandaag: de Groningse wethouder Oetra Gopal, die ooit werd uitgehuwelijkt. Ze ging uiteindelijk bij haar man weg. Dit is wat ze leerde: ‘Je moet er van binnenuit van overtuigd raken dat je compleet bent.’ Lees hier het interview van Nina Polak terug Industrieel erfgoed kan steden een nieuw hart geven De opwindendste, leukste, mooiste plekken van steden zijn niet zelden oude industriële terreinen. Wat is toch de bekoring en kracht van industrieel erfgoed?
 Lees hier de aanbeveling van Tomas Vanheste terug Wie echt wat wil bereiken, moet vooral niet beroemd willen worden In zijn programma F*ck me, I’m Famous onderzoekt Filemon Wesselink de nadelen van roem. Sommige van de geïnterviewde Bekende Nederlanders durven zelfs niet meer over straat. Maar pas op, ook wij gewone stervelingen zijn vatbaar voor de gevaren van de faam. Lees hier de column van Ernst-Jan Pfauth terug