Het beste uit andere media

Deze man waarschuwt voor de gevaren van kunstmatige intelligentie Nick Bostrom heeft een missie: de wereld waarschuwen voor de gevaren van kunstmatige intelligentie. Volgens hem bouwen we iets dat we straks niet meer kunnen beheersen en dat zich wellicht tegen ons zal keren. Nu kun je Bostrom wegzetten als een gekkie, maar daarmee doe je deze filosoof toch echt tekort. Of je het met hem eens bent of niet, hij dwingt de computerwetenschappen na te denken over ethische vraagstukken. In de New Yorker verscheen deze week een mooi portret van Bostrom en zijn ideeën. Het stuk is wat aan de lange kant, maar je bent in één klap wel weer helemaal bij over de staat van kunstmatige intelligentie. (Dimitri Tokmetzis) The Doomsday Invention (Leestijd: 60 minuten) Te krankzinnig om te geloven Dit is een van de meest fascinerende verhalen die ik in tijden las. De journalist Rob Vreeken schrijft aan het begin: ‘Alles wat nu volgt is waar. Sterker, ik heb het met eigen ogen gezien. (Het lijkt me goed dat nadrukkelijk te zeggen, want het verhaal is bijna te krankzinnig om te geloven.)’ Wat wil het geval: tussen het gruwelijke geweld van IS en Assad is in het noordoosten van Syrië een radicale, democratische en feministische revolutie uitgebroken. Vreeken kijkt met oprechte nieuwsgierigheid naar dit wonderlijke experiment, zonder dat hij zijn kritische oog verliest. (Rutger Bregman) Rojava, een feministisch Utopia in het Midden-Oosten (Leestijd: 14 minuten) In de Amerikaanse luchtmacht heten kinderen fun-sized terrorists Amerikaanse soldaten die vanuit een basis in Nevada drones aansturen boven Afghanistan en andere conflictgebieden krijgen bij het verlaten van de luchtmacht een gesloten envelop. Daarop staat hoeveel mensen ze gedood hebben. Brandon Bryant besloot de envelop te openen. 1626, las hij. Nu behoort hij tot de vier klokkenluiders die zich uitspreken tegen de manier waarop de VS drones gebruiken. Ze doen treurige onthullingen over drone-operaties die niet alleen terroristen, maar ook onschuldige slachtoffers vergen en over de machosfeer onder de militairen die vanachter hun computerschermen beschikken over de levens van mensen ver weg en kinderen fun-sized terrorists noemen. (Tomas Vanheste) Life as a drone operator (Leestijd: 9 minuten) Deze tijdloze woorden van Bertrand Russell zijn actueler dan ooit In de nasleep van de aanslagen in Parijs had ik erg behoefte aan wijze woorden. Ik vond ze op de site Brainpickings, die schreef over een prachtig tv-interview uit 1959 met Bertrand Russell. Het hele interview is absoluut de moeite waard. Maar het zijn vooral zijn laatste woorden die tijdloos zijn en tegelijkertijd actueler dan ooit: ‘Ik moet zeggen: liefde is wijs, haat is dwaas. In een wereld die steeds meer verbonden is, moeten we leren elkaar te tolereren, moeten we leren te accepteren dat mensen dingen zeggen die we niet leuk vinden. Alleen zo kunnen we samen leven. En om samen te kunnen leven en niet samen te sterven, moeten we een soort naastenliefde en een soort tolerantie aanleren die absoluut essentieel is voor het voortbestaan van het menselijk leven op deze planeet.’ (Sanne Blauw) Love Is Wise, Hatred Is Foolish: Bertrand Russell Timeless Message to the Future (Kijktijd: 30 minuten) Waarom overleef jij een aanslag wél en iemand anders niet? Er zijn documentaires die je nog heel lang bij blijven, en die op allerlei onverwachte momenten opnieuw actueel kunnen voelen. Voor mij is Wrong Time, Wrong Place zo’n documentaire. De film volgt overlevenden van de aanslagen van Anders Breivik in Noorwegen, in juli 2011. De kernvraag waar alle overlevenden mee worstelen, is even logisch als ingewikkeld: waarom leef ik nog? Waarom ontkwam ik ternauwernood aan de dood, en een ander niet? Met de aanslagen in Parijs vers op het netvlies, is het de moeite waard deze film nog eens terug te kijken. Ik kan me voorstellen dat de overlevenden van Parijs dezelfde gevoelens hebben. Hoe leg je je neer bij dom toeval? (Maite Vermeulen) Wrong Time, Wrong Place (Kijktijd: 102 minuten)

Het beste van De Correspondent

Waarom aanslagen geen aanval op onze waarden zijn (en politici ons dat wel willen doen geloven) Na de aanslagen in Parijs verklaarde premier Mark Rutte dat we in oorlog zijn met Islamitische Staat. Een week eerder steunden verschillende Kamerfracties nog het voorstel Defensie te depolitiseren door het budget ervoor voor lange tijd vast te leggen. Oorlogstaal en technocratie: een gevaarlijke combinatie.
 Lees hier het artikel van Willem Schinkel Zeven vragen en antwoorden die je de aanslagen in Parijs (een beetje) helpen begrijpen Met verschillende correspondenten volgde adjunct-hoofdredacteur Karel Smouter de (inter)nationale pers over de aanslagen in Parijs. We zetten de belangrijkste inzichten uit al deze journalistiek op een rij. En grijpen tussendoor terug op wat wij zelf tot nu toe over terrorisme schreven.
 Bekijk hier de aanbevelingen Terreur heeft álles met geloof te maken (alleen een ander dan we denken) Het is het enige geloof dat westers noch oosters is. Een geloof waar nagenoeg alle mensen aanhanger van zijn. En dat onze samenleving onderscheidt van dictatuur, theocratie en kalifaat. Je vindt het in elke stad, op iedere hoek van de straat.
 Lees hier de column van Rob Wijnberg Wat als de natuur ons nu eens een factuur zou sturen? Vorig jaar leverden de bijen, de koraalriffen en het Amazoneregenwoud ons 1250 miljard euro op. Maar krijgen de drie daar wel genoeg voor betaald? Wetenschappers en adviesbureaus pleiten voor het beprijzen van onze natuur.
 Lees hier het artikel van Lucas Destrijcker Wie de wereld van de ondergang wil redden, kan over het einde der tijden beter zwijgen Over klimaatrampen zwijgen media meestal in alle talen. Als het eens wel over klimaatverandering gaat, staan we direct aan de rand van het ravijn. Dat beklemt en verlamt, terwijl juist actie geboden is. Welke rampen ons ook wachten, wij zijn altijd nog zelf aan zet als het om onze toekomst gaat.
 Lees hier het slotstuk van Jelmer Mommers