Kijk nu samen deze documentaire over het moderne kerstkindje

Er is een kindeke geboren op aard. Over dat simpele feit gaat de documentaire Google Baby (2009), die we de komende drie dagen samen kijken op De Correspondent. Maar dan wel een bijzonder kindeke.

Want de baby’s in deze film maken voordat ze op aard komen een heuse wereldreis: vanaf de Verenigde Staten, waar Amerikaanse eicellen in het laboratorium worden bevrucht met Israëlisch sperma, reizen ze als klompje ingevroren cellen in stikstof naar India, waar een draagmoeder tegen betaling het embryo voldraagt in een speciale kliniek. Op de operatietafel waar zij haar keizersnede ondergaat, zien we haar huilend afstand doen van de witte baby die ze negen maanden droeg.

Even denk je als kijker: wat mensonterend. Maar de draagmoeder blijft wel achter met dat waar ze het voor deed: een voor lokale maatstaven flink bedrag, waarmee ze een huis van steen kan betalen.

Mag dit?

Gisteren schreven correspondent Thalia Verkade en ik over de ethische vragen rondom commercieel draagmoederschap. Vragen die pas de afgelopen tien jaar op ons afkomen, door de toegenomen technologische mogelijheden. De documentaire Google Baby van de Israëlische regisseur Zippi Brand Frank laat prachtig zien wat die mogelijkheden betekenen voor alle betrokkenen: de wensouders, de bemiddelaar, de eiceldonateur, de draagmoeder en hun gezinnen.

De hoofdrolspeler in de film is Doron Mamet-Meged. Nadat hij zelf met zijn partner een kindje heeft gekregen via een Indiase draagmoeder, besluit hij een bemiddelingsbureau op te zetten om Israëlische wensouders (met name homostellen) aan een kind te helpen. De film volgt hem terwijl hij met zijn eerste ingevroren embryo’s op het vliegtuig naar India stapt.

Overigens: Doron beantwoordt graag jullie vragen naar aanleiding van de documentaire. Stel die dus vooral hieronder.

Update: de film is nu niet meer te bekijken. Het laatste weekend van de maand komt een nieuwe film online. Hier vind je nu de trailer van Google Baby, die we in december keken.

Youtube plaatst cookies bij het bekijken van deze video Bekijk video op Youtube

Blijft draagmoederschap bestaan?

Inmiddels is het meer dan zes jaar geleden dat de film werd opgenomen, en heeft Dorons bedrijfje net de vijfhonderdste baby gevierd. De wensouders komen nu uit alle windstreken: Brazilië, Australië, Nederland, Namibië, Zuid-Korea, Hongkong.

Maar draagmoeders uit India, dat is voor Dorons bedrijfje niet meer mogelijk. Land na land past namelijk zijn wetten aan, om draagmoederschap te verbieden voor homo’s, of voor buitenlanders in het algemeen. Na India streek Doron neer in Thailand, Nepal en Mexico. Overal is de procedure inmiddels verboden. ‘We kijken nu naar de mogelijkheden voor draagmoederschap op de maan,’ zegt hij droef lachend over Skype.

‘Toen de film werd opgenomen, was ik me totaal niet bewust van het enorme emotionele debat rondom draagmoederschap,’ zegt hij verder. ‘Ik snap dat het een heel delicaat onderwerp is. Maar uiteindelijk is het de enige oplossing voor de wensouder en voor de draagmoeder. De mensen die het willen verbieden op basis van de rechten van de draagmoeder, komen niet met een alternatief. De draagmoeders willen uit de armoede komen. En ze weten wat ze doen: ze zijn al eerder zwanger geweest.’

Als ik hem naar de toekomst van commercieel draagmoederschap vraag, zegt hij zonder twijfel: ‘Ik denk dat het overal ter wereld verboden gaat worden. Er is te veel angst. Hopelijk is er tegen die tijd zoiets als een kunstmatige baarmoeder.’

Meer over dit onderwerp?