Hier, een paar écht politiek incorrecte uitspraken

Ik ga een paar schokkende uitspraken doen.

Hou je vast:

1. Marokkanen, Turken en Antillianen zijn zwaar oververtegenwoordigd in de criminaliteit.
2. Zwarte Piet is niet racistisch, maar onderdeel van een gezellig feest.
3. Nederland is vol. We kunnen niet nog meer vluchtelingen opnemen.
4. De multiculturele samenleving is mislukt.

Zo, dat is eruit. Als we talkshows als De Wereld Draait Door en dwarse denkers als Sywert van Lienden mogen geloven, dan zijn dit door en door politiek incorrecte uitspraken.

Politiek incorrect is nogal gewoontjes geworden

Nu kun je zeggen: wacht even, vindt niet bijna iedereen dit? Dat taboe van Marokkaanse Nederlanders in de criminaliteit werd vijftien jaar geleden al geslecht. Dat Zwarte Piet niet racistisch is, vonden 2 miljoen mensen die een petitie op Facebook ondertekenden ook al. Dat Nederland geen ruimte heeft voor nog meer vluchtelingen vindt meer dan de helft van alle Nederlanders. En dat die multiculturele samenleving ‘volkomen mislukt’ is, zei Angela Merkel vijf jaar geleden al.

Politiek incorrect is, kortom, nogal gewoontjes geworden. Als je als socioloog wilt weten wat het absolute midden van het meest kleurloze mainstream denken in Nederland is, dan kun je uitgebreid opinieonderzoek doen. Of je kunt een kwartiertje naar Sywert van Lienden in De Wereld Draait Door luisteren.

De hoogste tijd dus voor een paar écht schokkende uitspraken:

1. Etniciteit speelt geen rol bij criminaliteit.
2. Zwarte Piet staat symbool voor wijdverbreid racisme.
3. Nederland is een stinkend rijk land dat nog tienduizenden vluchtelingen onderdak kan bieden.
4. De multiculturele samenleving is een succes.

Denk je nu: ‘WAT EEN LINKSE POLICOR ZELFCENSUUR VAN KUMBAYA ANDEREWANGWATJES!’ – dan wil ik je hartelijk danken, want dit is precies mijn punt. Uitspraken als deze leveren pas echt spot, hoon en (vraag maar aan Quinsy Gario ) doodsbedreigingen op. Er is aardig wat bewijs dat bovenstaande uitspraken getrouwe beschrijvingen zijn van de werkelijkheid, maar de kans dat ze worden gedaan aan tafel bij Matthijs van Nieuwkerk is miniem.

Neem die eerste stelling: ‘Etniciteit speelt geen rol bij criminaliteit.’ In 2014 verscheen het eerste langlopende onderzoek naar het verband tussen etniciteit en jeugdcriminaliteit. De Rotterdamse politie had het onderzoek tien jaar eerder aangevraagd, toen het taboe op de oververtegenwoordiging van etnische groepen in de criminaliteit was verdwenen.

En nu was de conclusie er: afkomst en criminaliteit hebben niets met elkaar te maken. Niks, nada, noppes. De jeugdcriminaliteit, zo schreven de onderzoekers, moet juist verklaard worden door te kijken naar de buurt waarin jongeren wonen en de vrienden die ze maken. In achterstandswijken zijn autochtone jongeren even vaak crimineel als allochtone.

Je zou zeggen: groot nieuws. Maar nee, hoewel er een ronkend persbericht de deur uitging, berichtten slechts twee kranten over het onderzoek. NRC Handelsblad-columnist Folkert Jensma was een van de weinigen die het oppikte. ‘Er zijn geen specifieke culturele achtergronden van crimineel gedrag gevonden,’ schreef hij. ‘Criminaliteit is sociaal bepaald en buurtspecifiek.’ En je raadt het al: Jensma werd niet uitgenodigd bij DWDD. Zelfcensuur?

Afgelopen november verscheen weer zo’n taboedoorbrekend rapport. Het SCP, de WRR en het WODC, drie gerenommeerde onderzoeksbureaus, concludeerden dat ex-asielzoekers drie keer zo vaak verdacht worden van een misdrijf als de gemiddelde, ‘autochtone’ Nederlander. Maar als je corrigeert voor geslacht, leeftijd en sociaal-economische positie, dan blijkt etniciteit geen rol te spelen. ‘Sterker nog,’ schrijven de onderzoekers, ‘er is sprake van een ondervertegenwoordiging van asielmigranten ten opzichte van autochtonen.’ Vooral Afghanen en Irakezen blijken brave jongens.

Dan over dat wijdverbreide racisme - nog zoiets waar een groot taboe op rust bij veel witte Nederlanders. De antropologen Sinan Çankaya van de Vrije Universiteit en Paul Mutsaers van de Universiteit van Tilburg hebben aangetoond dat de Nederlandse politie zich op grote schaal schuldig maakt aan etnisch profileren. Wie de verkeerde huidskleur heeft, wordt veel vaker gefouilleerd, weggestuurd of aangehouden. Of neem het onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau waaruit blijkt dat ook werkgevers systematisch discrimineren. Witte proefpersonen worden anderhalf keer zo vaak uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, ook al hebben ze precies hetzelfde cv als hun gekleurde concurrenten.

Het politiek correcte: dat wordt juist genegeerd, verzwegen of weggehoond

En die tienduizenden vluchtelingen waar we prima opvang aan kunnen bieden? Nederland is een van de rijkste landen van de Europese Unie. De totale kosten van de asielopvang liepen vorig jaar op tot ongeveer 1 miljard. Dat is 0,17 procent van het bbp. Ter vergelijking: we besteden 95 miljard per jaar aan de zorg. En trouwens, de integratie van nieuwkomers is in de afgelopen decennia grotendeels succesvol geweest. Dat concludeerde een parlementaire commissie al in 2004. ‘Ik kan niets anders constateren dan dat de integratie alleen maar toeneemt,’ zei de voorzitter Stef Blok (VVD) indertijd. ‘Het opleidingsniveau van allochtonen stijgt al jaren, net als hun acceptatie van de democratie en de waarden die zij vertegenwoordigt.’

Die commissie, met haar rapport van 656 pagina’s, werd natuurlijk weggehoond. In 2004 werd iedereen al geacht de multiculturele samenleving als totale mislukking te beschouwen. En er is weinig veranderd sindsdien. Vandaar dat vrijwel niemand nu een onomwonden pleidooi voor de opvang van meer vluchtelingen houdt. Het gangbare denken over migratie en integratie sluit mooi aan bij de definitie van een ‘taboe’ die Michiel Lieuwma van De Snijtafel eens gaf: ‘Je moet er iets van vinden en je mag er tegelijkertijd maar één ding van vinden.’

Dat er in ieder geval geen linkse bias is, blijkt tot slot uit de ervaringen van de politicoloog Tom van der Meer. Hij had nog eens gekeken naar een beroemde conclusie van de Amerikaanse onderzoeker Robert Putnam: etnische diversiteit doet af aan de sociale samenhang van een wijk. Het werd al snel dé wetenschappelijke onderbouwing voor de stelling dat de multiculturele samenleving is mislukt. Putnam werd door talloze columnisten en bestuurders aangehaald, van Marcel van Dam tot Alexander Rinnooy-Kan tot Thierry Baudet. Zijn onderzoek haalde zelfs de Miljoenennota.

Er klopte alleen weinig van, concludeerde Van der Meer in een drietal studies met verschilllende collega’s vanaf 2009, en met name in een grote overzichtsstudie. ‘Niet diversiteit,’ schreef hij , ‘maar verpaupering en ongelijkheid zijn de bron van sociaal isolement en wantrouwen.’ Toch kregen de bevindingen van Van der Meer nauwelijks aandacht. ‘Ik heb in 2014 een paar redacties gebeld over die overzichtsstudie,’ vertelt hij, ‘maar er was eigenlijk geen interesse. Ik kom nog voortdurend beleidsmakers en journalisten tegen die denken dat Putnam gelijk had.’

Is hiermee het laatste woord gezegd over het verband tussen criminaliteit en asielzoekers, racisme, de opvang van vluchtelingen en de multiculturele samenleving? Natuurlijk niet. Juist over dit soort thema’s is het belangrijk om open en taboeloos te discussiëren.

Maar laat er geen misverstand over bestaan wat die taboes zijn. Het politiek incorrecte: dat is mainstream, communis opinio, doorsnee Maurice de Hond. Wat je al meer dan tien jaar in iedere talkshow en op iedere opiniepagina te horen krijgt.

Het politiek correcte: dat wordt juist genegeerd, verzwegen of weggehoond.

Lees verder: