Afgelopen week was ik druk met het voorbereiden van Artfest: De Copyrighteditie. Tussendoor was er gelukkig ook nog tijd om kunst in het echt te zien. Dat probeer ik zoveel mogelijk te doen. Maar over lang niet alles wat ik tegenkom, schrijf ik een uitgebreide beschouwing. Daarom deel ik op deze plek iedere vrijdag kort wat ik de voorgaande week heb gezien. Voor jullie als tips, voor mezelf als archief.
Op maandag vond de Unfair Amsterdam Funraiser Auction plaats bij veilinghuis Christie’s. Unfair Amsterdam is een beurs waar je nieuw werk van jonge beeldend kunstenaars kan vinden. In tegenstelling tot op de meeste beurzen is er bij Unfair geen tussenkomst van galeries. Zo krijgen kunstenaars die nog geen vertegenwoordiger hebben, de kans om kopers te ontmoeten. Voor de veiling bij Christie’s stelde een aantal kunstenaars werk ter beschikking waar je al vanaf vijfhonderd euro op kon bieden. Een paar werken brachten meer dan duizend euro op, maar de meeste werken bleven daaronder en waren dus echte koopjes: er was een telefonische bieder die flink heeft ingeslagen. De opbrengst van de veiling gaat naar de organisatie van de beurs zelf, die van 30 maart tot en met 3 april plaatsvindt in de Amsterdamse Westergasfabriek.
Morgen opent bij Upstream Gallery de tentoonstelling Shifting Optics III, het derde deel in een reeks tentoonstellingen waarin de invloed van computers en internet op kunst wordt getoond. Ik schreef de tentoonstellingsteksten bij de kunstwerken dus ik heb me er flink in verdiept, en het belooft een interessante show te worden. Er is onder meer werk te zien over de eerste met Photoshop bewerkte foto ooit (van Constant Dullaart), een interactief kunstwerk gebaseerd op gezichtherkenningssoftware (van Max Dovey) en een digitale rondwandeling door een schilderij van Miró (van Yu Honglei). De opening is morgen vanaf vijf uur; de tentoonstelling loopt tot 12 maart.
Bij Annet Gelink Gallery is nu een solotentoonstelling van de Britse kunstenaar Roger Hiorns (1975) te zien. Een paar jaar terug zag ik zijn werk in De Hallen Haarlem. Zijn sculpturen maakten toen grote indruk: gigantische motorblokken die helemaal overgroeid waren met felblauwe kristallen, een effect dat de kunstenaar bereikte door een chemische reactie met kopersulfaat. En mysterieuze hangende objecten waar schuim uit groeide dat heel even een beeld vormde, voordat het instortte, in vlokken op de grond viel en oploste. Voor de nieuwe werken die nu in de galerie te zien zijn, gebruikte Hiorns weer heel andere technieken. Het zijn een soort schilderijen met huidskleurige vlekken in de vorm van mannen die seks hebben. Dat klinkt stommer dan het is, wat de werken geen recht doet: het zijn mooie, krachtige kunstwerken die doen denken aan mystieke rituelen. Tot 12 maart.
/dc-useruploads-images/d9c826cd8a7f482c99cd6cbbef1d0b8d.png)