Vrijwilligerstoerisme was nog nooit zo populair: je ontwikkelt jezelf én betekent iets voor de wereld. Ieder jaar reizen er wereldwijd 1,6 miljoen vrijwilligers (goed voor 1,8 miljard euro) naar verre oorden om ‘een verschil te maken.’ In de afgelopen tien jaar steeg het aanbod van het aantal internationale vrijwilligersprogramma’s met ruim 800 procent.
Tegelijkertijd groeit de kritiek - The Guardian, The New York Times en Nieuwsuur berichtten de laatste tijd allemaal over de problematiek van vrijwilligerstoerisme. Want doen die mensen echt ‘goed,’ of is het vooral een industrie? En waarom willen deze mensen zó graag goeddoen dat ze er 1.000 tot 2.000 euro voor overhebben? Wat verwachten ze ervoor terug? En hoe kijkt de lokale bevolking naar hen?
In de afgelopen tien jaar steeg het aanbod van het aantal internationale vrijwilligersprogramma’s met ruim 800 procent
Om antwoorden op deze vragen te krijgen, volgen we in de documentaire #doinggood van Steffi Posthumus en Loeke de Waal de eenentwintigjarige Mitchell. In de hoop zichzelf te ontwikkelen en ‘een steentje bij te dragen,’ boekt hij een vrijwilligersreis naar Kaapstad. Daar worden de knelpunten van vrijwilligerstoerisme al snel zichtbaar: zonder voorbereiding worden Mitchell en de andere vrijwilligers direct in het diepe gegooid. Vier ochtenden in de week moeten ze op een crèche kinderen van drie tot zes jaar lesgeven. Ondanks de taalbarrière, het cultuurverschil en het gebrek aan ervaring met het werken met jonge kinderen, proberen de vrijwilligers er het beste van te maken.
#doinggood volgt Mitchell op zijn zoektocht naar wereldburgerschap, avontuur en zingeving. De wereld van een vrijwilliger blijkt er één vol nieuwe ontmoetingen en ontdekkingen. Maar ook één waar verwachtingen en de werkelijkheid flink kunnen botsen. Het bijzondere aan de film is dat we het bewustwordingsproces van Mitchell en de bijbehorende deceptie van heel nabij meemaken. De camera zit op de huid tijdens enkele scènes die zo verbazingwekkend en schrijnend zijn dat ze nog wel even zullen bijblijven.
Verder lezen?
Dit is de ultieme afslankcursus voor het Dikke Ik
In een tijd van apps, robots en Easy Alles vraag ik me deze zomer af: welke dingen zijn de moeite waard juist doordat ze moeite kosten? Vandaag de remedie bij uitstek voor het individualisme anno nu: vrijwilligerswerk.
De vis raakt op (en dit zijn de mensen die dat willen voorkomen)
Het leegvissen van de oceanen is een van de grootste, meest onderschatte, minst bekende milieubedreigingen van onze tijd. In Groot-Brittannië liep ik mee met vrijwilligers die jagen op criminelen die de oceanen leegroven. Al snel is het raak.
Hoe Annemiek (en al die anderen) vluchtelingen helpt hun leven weer op de rails te krijgen
Met gestrekt been gaat ze de confrontatie aan met onwillige instanties. Vluchtelingen die niet meewerken, leest ze ongezouten de les. Portret van Annemiek van der Meer, een onorthodoxe vrijwilliger van VluchtelingenWerk.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
