11.03.16 Aanbeveling

De strijd van Black Lives Matter (en nog 9 verhalen om in te halen)

Oprichter

Elk weekend tippen onze correspondenten hun favoriete journalistieke producties en selecteren wij de beste stukken van De Correspondent. Deze week: brengt leiderschap charisma of charisma leiderschap, blijf je onafhankelijk als je gefinancierd wordt door de CIA en meer spannende vragen.

Het beste uit andere media:

De strijd van Black Lives Matteractiviste Johnetta Elzie

Een paar weken geleden lanceerde het Amerikaanse tijdschrift Complex, dat vooral gaat over popcultuur en hiphop, een nieuwe outlet genaamd Complex Life. Het doel: meer achtergrond bieden bij wat multicultureel Amerika bezighoudt. Het mooiste voorbeeld daarvan tot nu toe verscheen deze week online; een portret van burgerrechtenactivist Johnetta Elzie, die sinds de rellen in Ferguson van 2014 een enorme rol heeft gespeeld in het opzetten en verspreiden van de boodschap van de Black Lives Matterbeweging. Het portret is op de huid geschreven en biedt niet alleen een inkijkje in het leven van een ongelofelijk felle en intelligente vrouw met een missie; het is ook nog eens waanzinnig mooi geschreven. (Vera Mulder)

Now you see me: a look at the life of activist Johnetta Elzie (Leestijd: 15 minuten)

Dit voormalig popidool is nu een van de meest vooraanstaande deeltjesfysici

Astrofysicus Neil deGrasse Tyson heeft een podcast die zowel aan het onmetelijk kleine (kwantumfysica) als aan het onmetelijk grote (het heelal) raakt. Dit keer interviewt hij ‘rockstar turned physicist’ Brian Cox, een van mijn persoonlijke helden. In een paar rake zinnen wordt uitgelegd hoe tijd verschilt van de andere dimensies en welke gevolgen dit heeft voor het al dan niet bestaan van de vrije wil. Ook wordt het belang van onzekerheid in exacte wetenschap benadrukt, hoe tegenstrijdig dit ook mag klinken. En, heel belangrijk, een veelgehoord misverstand over de ruimtezwaarden uit Star Wars wordt beslecht. Een erg informatieve en leuke aflevering, al was het maar om de aanstekelijke lach van DeGrasse Tyson. (René Clerc)

StarTalk Radio: The Value of Science, with Brian Cox (Luistertijd: 51 minuten)

Brengt leiderschap succes, of succes leiderschap?

Op de site Stuk Rood Vlees schrijft een groep Amsterdamse politicologen toegankelijke stukken over hun vak. Een van hen, Gijs Schumacher, schreef over de rol van charisma en leiderschap in de politiek, een thema dat ook in de sport vrij veel voorkomt. Schumacher is sceptisch over het concept: Mark Rutte wordt tegenwoordig gezien als charismatisch, maar hoe was dat toen Rita Verdonk succesvol was en Rutte dat ‘suffige studentje’ was? Hij vermoedt dat succes ertoe leidt dat een politicus wordt gezien als charismatisch, niet dat zijn charisma de oorzaak is van het succes. Ik volg hem wel - in de sport is charisma of leiderschap (of het ontbreken daarvan) vaak een makkelijk antwoord op een moeilijke vraag: waarom wint of verliest een ploeg? (Michiel de Hoog)

Nul tips om snel charismatisch te worden (Leestijd: 10 minuten)

Hoe blijf je neutraal, als je samenwerkt met een bedrijf dat door de CIA gefinancierd is?

Wat hebben een technologiestart-up met CIA-banden en humanitaire hulp met elkaar te maken? Daarover gaat een razend interessant journalistiek onderzoek van IRIN dat deze week gepubliceerd werd. In een notendop gaat het verhaal over Palantir - een start-up met CIA-banden, die software levert waarmee patronen in grote datasets ontdekt kunnen worden. Handig voor overheden en bedrijven, maar ook voor humanitaire hulporganisaties die willen weten of hun hulp goed terechtkomt. Handig ja. Maar het stuk legt allerlei dilemma’s bloot, die ik ook vaak ben tegengekomen in mijn werk over noodhulp. Hoe blijf je neutraal, als je samenwerkt met een bedrijf dat door de CIA gefinancierd is? Wat mag technologie kosten als je een non-profit bent? En wie krijgt de beschikking over de data? Een diepgravend onderzoek. (Maite Vermeulen)

Spies Sans Frontieres (Leestijd: 15 minuten)

Een nieuwe serie over muziek in de seventies

Ik ben altijd op zoek naar nieuwe kunst, maar wat muziek betreft doe ik nooit zo mijn best: ik vind die goeie oude Velvet Underground nog altijd de beste band ooit. De nieuwe serie HBO-serie Vinyl vind ik dus alleen al vanwege de soundtrack fantastisch: alleen maar muziek van toen mijn ouders jonger waren dan ik nu. De serie gaat over een platenlabel in de jaren zeventig. Denk qua sfeer aan de laatste seizoenen van Mad Men, maar dan met heel veel cocaïne. Vinyl is geproduceerd door Martin Scorsese en Mick Jagger (die zijn zoon James een rol gaf) en is vast niet de origineelste serie ooit, maar ze zit heel goed in elkaar en is erg vermakelijk om te kijken. Veel figuren zijn op bestaande mensen gebaseerd (Andy Warhol schijnt heel goed te lijken) en er zit briljante muziek in, van soul tot punk. Dat heeft Sir Mick prima gedaan. Ook leuk: iedere week verschijnt de soundtrack van die aflevering op Spotify. (Marian Cousijn)

Vinyl (Kijktijd: 54 minuten per aflevering)

Het beste uit De Correspondent:

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media:

Het beste uit De Correspondent:

Armoede uitgelegd aan mensen met geld