/dc-useruploads-images/bc8003078a674d49b86ea4fa0429636c.png)
De jonge Abdel wordt neergeschoten door de politie. Tijdens rellen in de buitenwijken van Parijs gericht tegen juist dat politiegeweld. Even later raakt Abdel in coma en overlijdt.
‘La haine attire la haine.’ Haat trekt haat aan. Het is een kernzin uit de fatalistische Franse film La Haine, een meesterwerk in zwart-wit van regisseur Mathieu Kassovitz uit 1995. De film volgt drie vrienden uit een mistroostige Parijse banlieue in de 24 uur nadat hun vriend, Abdel, door de politie is neergeschoten.
Vinz, een witte jood, is een blaaskaak die door zijn vrienden weinig serieus genomen wordt. Toch ziet hij zichzelf als gangster, beschermheer van de straat - en is hij bereid een agent dood te schieten om die status te bevestigen. Hubert, een zwarte bokser met Afrikaanse roots, ziet zijn sportschool afbranden tijdens de rellen. Toch wil hij geen wraak; hij wil gewoon weg. Het liefst ontsnapt hij vandaag nog aan zijn leven in de banlieue, moedeloos geworden van alle ongelijkheid om zich heen - maar hij ziet niet hoe hij dat voor elkaar zou moeten krijgen. En dan is er Saïd, een Marokkaan die net als zijn vrienden dagelijks te maken krijgt met politiegeweld, onderdrukking en vooroordelen. Zijn gevoel houdt het midden tussen de woede van Vinz en de moedeloosheid van Hubert. Hij dient in de film als advocaat van de duivel en als stem van de rede.
Kassovitz’ inspiratie voor de film kwam toen, tevens in Parijs, in 1993 de jonge Zimbabwaan Makome M’Bowole werd vermoord. Hij zat vast op het politiebureau, zijn handen aan een radiator geketend, toen een agent hem door het hoofd schoot. Diens verklaring? M’Bowole had hem op de zenuwen gewerkt en het pistool was per ongeluk afgegaan. Diezelfde dag begon Kassovitz met schrijven.
Het leverde La Haine op. Een klassieker die tot op de dag van vandaag wordt aangehaald als een van de meest realistische portretten van straatcultuur in Europese achterstandswijken.
La Haine is namelijk meer dan een verhaal over politiegeweld. Het is het portret van een maatschappij in verval. Niet vanwege onwelwillendheid, niet vanwege de komst van immigranten, maar vanwege verregaande vooroordelen en scheve aannames die leiden tot zinloos geweld en onderdrukking - die op hun beurt leiden tot wraakgevoelens en vergelding. Een vicieuze cirkel van armoede en onbegrip, juist in gebieden waar zoveel zou kunnen groeien: de grote stad. Als het de kans maar krijgt.
La Haine in Rotterdam
De film inspireerde al menig rapper en filmmaker, en nu ook de creatieve ondernemers van het Rotterdamse Studio Narrative. Zij namen in de afgelopen maanden in eigen stad een remake van de film op: La Rage.
Aanstaande zaterdag, 9 april, vindt in Rotterdam het La Haine Art Festival plaats, waarop de korte film in première gaat. Initiatiefnemer Malique Mohamud en zijn team namen hem de afgelopen maanden op. Het is een hommage aan het origineel, een eerbetoon aan de stad, en bovenal: een portret van (een stukje) Rotterdam.
Het is een hommage aan het origineel, een eerbetoon aan de stad, en bovenal: een portret van (een stukje) Rotterdam
La Haine zelf zal tijdens het festival vertoond worden, waarna het Rotterdamse La Rage in première gaat. De rest van het programma bestaat uit onder meer een talkshow, waarin Nawal Mustafa van Amnesty International zal uitweiden over de oorzaken en gevolgen van etnisch profileren door de politie en de manier waarop hier in grote steden mee wordt omgesprongen.
Rondom de vertoningen is een programma met gastsprekers opgezet, waar onder meer cultureel antropoloog en gastcorrespondent Sinan Çankaya aan het woord komt. Hij schreef hier gisteren al een verhaal over etnisch profileren bij de Nederlandse politie; een van de hoofdthema’s van La Haine.
Kun je er niet bij zijn? Aanstaande dinsdag lees je hier een verslag van het festival, inclusief interviews met de makers van het project én de online première van hun indrukwekkende korte film La Rage.
Meer weten?
Het festival begint om 15:00 uur en vindt plaats op het Westelijk Handelsterrein in Rotterdam, tickets zijn aan de deur verkrijgbaar voor €10,-. Na het festival is er een afterparty.
Hoe discriminerend en ineffectief politiewerk rellen veroorzaakt
De Nederlandse politie profileert etnisch. Daarmee vergroot ze de segregatie en veroorzaakt ze indirect rellen. Tijd voor een andere inrichting van ons politieapparaat.
Niemand kent de Nederlandse achterbuurten zo goed als Hef
Geen enkele Nederlandse rapper kan zo soepel en beeldend vertellen over het straatleven in Nederlandse achterbuurten. En niemand weet er zoveel mensen mee te bereiken. Zonder twijfel is Hef een van de toonaangevendste artiesten in de Nederlandse rapwereld. Nu net zijn nieuwe album uit is, loop ik een dag met hem mee.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
