De tijd gaat snel als je het druk hebt: november is alweer bijna voorbij. Een maand waarin we ons 24.000ste lid mochten verwelkomen - en daar zijn we trots op.
Nu zullen jullie, de lezers, het ongetwijfeld ook druk hebben gehad, zo vlak voor de feestdagen. Dus misschien is een aantal stukken, films, columns en updates aan jullie voorbijgeglipt. Daarom hier, zoals iedere maand, een handzaam overzicht van onze favorieten, in willekeurige volgorde.
Nederland zit vol Barmhartige Samaritanen Is er hoop in de wereld? Wie het stuk ‘Hier, mijn nier’ van Vera Mulder leest, kan niet anders dan volmondig ja zeggen. Want ze blijken te bestaan: mensen die bij leven een nier weggeven zonder te weten aan wie. Sterker nog, nergens in Europa komt deze zogenoemde Samaritaanse donatie vaker voor dan in Nederland. Vera portretteerde twee Samaritanen en volgt momenteel nog een Samaritaan in spé op weg naar zijn donatie. Een stuk om je aan te warmen in de koude wintermaanden.
Hier, mijn nier (2.900 woorden) Waarom we af moeten van het bbp Geen belangrijker cijfer in de hedendaagse politiek en journalistiek dan het bruto binnenlands product, oftewel het bbp. Want, zo denken we, het is de meest accurate weergave van de stand van de economie. Zijn we gegroeid? Zijn we gekrompen? In het stuk ‘Leugens, grove leugens en het bbp’ fileert Rutger Bregman deze maatstaf met huid en haar. Het bbp is verzonnen in oorlogs- en crisistijd en geeft daarom een totaal verkeerd beeld van ‘waarde’ in een samenleving. Een must read, óók voor niet-economen.
Leugens, grove leugens en het bbp (3.300 woorden) Een basisles Europese Centrale Bank De macht van de Europese Centrale bank is onmiskenbaar. Maar wat doet het instituut eigenlijk? En wie controleert de paus der banken? Niemand die dit soort vragen begrijpelijker kan uitleggen dan Jesse Frederik, onze nieuwe correspondent Economie. Bizar feit uit deze explainer: centrale banken blijken allemaal een vorm van marxisme aan te hangen. Nog zo’n eye-opener: hun beleid is erop gericht altijd een bepaalde hoeveelheid werklozen in stand te houden. Klinkt als taaie materie, behalve als Jesse Frederik erover schrijft.
Wat doet de Europese Centrale Bank? (1.700 woorden) Hoe goed is The Hunger Games deel 2? Het eerste deel van de filmtrilogie The Hunger Games was een grote hit. Met spanning werd dus uitgekeken naar het tweede deel: Catching Fire. In haar recensie analyseert correspondent Nina Polak haarfijn de tekortkomingen van deze opvolger. Maar lof is er ook, vooral voor de hoofdrolspeelster Jennifer Lawrence, die van de film een beklemmend verhaal over conformeren en rebellie weet te maken.
Lawrence is de winnaar (1.250 woorden) Lampedusa van dichtbij We kennen ze voornamelijk als statistieken: de duizenden bootvluchtelingen die ieder jaar het Italiaanse Lampedusa proberen te bereiken. Vaak zonder succes - wat met de dood wordt bekocht. In deze beklemmende korte documentaire van Morgan Knibbe, in opdracht van correspondent Jos de Putter, zien we de vluchtelingen op Lampedusa van heel dichtbij. Terwijl tientallen doodskisten in containers worden getakeld, rouwen de nabestaanden om het ondraaglijke verlies van hun geliefden.
Schipbreuk voor Lampedusa (13 minuten) Ja, ik wil innoveren! Maar wat is het eigenlijk? Innovatie: iedereen is ervoor, iedereen wil er meer van, iedereen gelooft erin. Maar, vraagt Lynn Berger zich in deze kritische analyse af, wat is het eigenlijk? En waarom zijn we gaan geloven dat innovatie de oplossing voor al onze problemen zal bieden? De kritiekloze omarming van het innovatie-ideaal, constateert Lynn Berger, is lang niet zo probleemloos als we denken. (Let bij dit stuk ook vooral op het intrigerende beeld dat correspondent Sterre Sprengers heeft gekozen.)
Gij zult innoveren! (2.400 woorden) Hé jij! Ga es terug naar je eigen land (dat niet bestaat)! Tilly Kaisiepo, dochter van een strijder voor Papoea’s onafhankelijkheid van Indonesië, demonstreerde voor Paoea’s onafhankelijkeid. Maar eenmaal op het Malieveld werd ze uitgescholden door de andere demonstranten, tegen het VN-onderzoek naar Zwarte Piet. ‘Ga terug naar je eigen land,’ schreeuwden ze. Joris van Casteren zocht Kaisiepo op en kwam erachter dat het land waar ze naartoe verwenst werd, mede dankzij Nederland nog altijd niet bestaat.
Oprotten naar een land dat niet bestaat (1.900 woorden) Horrorkamp Harmanli In vluchtelingenkamp Harmanli is helemaal niets. Geen eten, geen schoon drinkwater, geen schone kleding. Geen medicijnen ook. In het hele kamp zijn zes toiletten, die volledig onder de stront zitten en steeds overstromen. ’s Nachts breken gevechten uit om brandhout, of een beetje brood. Waar dit is? In Verweggistan? Nee, in onze achtertuin, ontdekten correspondenten Maite Vermeulen en Karel Smouter: in Bulgarije. De Europese Unie. In het kamp ontdekten zij de tragische paradoxen van het Europese asielbeleid.
Quizvraag: waar is dit vluchtelingenkamp? (2.100 woorden) Een poging tot een antwoord op de moeilijkste vraag ooit En nu? Of beter gezegd: wat kunnen we aan al die grote problemen in de wereld doen? Die vraag van lezers trof hoofdredacteur Rob Wijnberg zo vaak onder de stukken op De Correspondent aan dat hij zich genoodzaakt zag een antwoord te vinden. Een onmogelijke opgave, want ja: hoe verander je de wereld als je geen Waarheid hebt en dus geen massa’s op de been krijgt? Toch vond Wijnberg enkele hoopvolle aanknopingspunten. De mens blijkt lang niet zo egocentrisch als we vaak denken en de invloed van een individu is juist veel groter dan we aannemen.
En nu? (3.500 woorden) Wij zijn allemaal electoraal fundamentalisten geworden Wat heb je nodig voor een democratie? Daar zijn veel antwoorden op mogelijk. Toch lijken we ons tegenwoordig maar tot één te beperken: verkiezingen. Iedere vier jaar brengen we onze stem uit en daarmee is de democratie weer ten uitvoer gebracht. Dat is bizar, schrijft correspondent David van Reybrouck: verkiezingen zijn in het Westen onterecht heilig verklaard. In zijn zoektocht naar alternatieven analyseert David Van Reybrouck haarfijn wat de tekortkomingen van ons hedendaagse electoraal fundamentalisme zijn. Een eye-opener.
Waarom verkiezingen niet heilig zijn (1.100 woorden)
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost
tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk
voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we
gefinancierd door onze leden en zijn we volledig
advertentievrij en onafhankelijk . We maken
diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in
hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er
gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote
behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die
verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht
op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen
wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen.
Word ook lid!
