Hulp gezocht: wat willen jullie weten over de staat van het Nederlandse onderwijs?

Toen mijn dochter een paar jaar geleden afscheid nam van de basisschool, heb ik een toespraak gehouden. Welbewust. Om de meesters en juffen een hart onder de riem te steken. Ik vond dat ze onder moeilijke omstandigheden geweldig werk deden. En liefdevol omgingen met al die kinderen, ondanks de druk die er uitgaat van ouders, inspectie, ambtenaren, schoolleiding en deskundigen.

Mijn persoonlijke ervaring met het onderwijs wordt bevestigd door de studie Een geschiedenis van het onderwijs in Nederland, van Piet de Rooy. Wat blijkt? Het onderwijs in Nederland is al eeuwenlang van een zeer hoog niveau (De Rooy noemt het een onwaarschijnlijk succes), maar tegelijkertijd deugt er nooit iets van. Het moet altijd anders. Bizar.

Er raast al tijden een zware storm van kritiek, en van beleidsplannen en ingrijpende hervormingen van het onderwijs. En van misverstanden ook. Volgens De Rooy wordt het onderwijs stelselmatig overvraagd.

Intussen moeten al die professionals maar gewoon hun werk zien te doen. En hun bevlogenheid in stand houden.

Ik heb besloten om een kleine serie Goede Gesprekken te wijden aan het onderwijs. Met Piet de Rooy heb ik inmiddels al een interview gehouden, die podcast komt op 25 augustus online. Ik wil ook graag op bezoek bij Gert Biesta, befaamd onderwijspedagoog. Zijn laatste boek heet De terugkeer van het lesgeven.

Hebben jullie vragen? Zijn er ervaringen die je zou willen voorleggen? Hoe ziet het ideale onderwijs eruit? Of moeten we gewoon tevreden zijn met wat we hebben? Laat het me weten, dan neem ik jullie reacties mee bij de volgende ontmoetingen. Tenslotte krijgt iedereen te maken met onderwijs, en heeft iedereen er een mening over.