Bij de presentatie van de enige vegetarische wielrenner van Arnhem bleek geen systeemplafond aanwezig

Ook de slechtste ideeën worden onder een systeemplafond bedacht.

Neem ons.

Fotograaf Jan Dirk van der Burg Bekijk hier meer werk van Jan Dirk van der Burg. en ik delen een werkruimte op het WG-plein in Amsterdam. Vorige week namen we daar de binnengekomen mails door. Mails van mensen die veel tijd doorbrengen onder een systeemplafond en die graag willen dat wij daar verslag van doen.

Ondanks de waarschuwingen Lees hier Rob Wijnbergs stuk over de staat van de journalistiek. van hoofdredacteur Rob Wijnberg, die vorige week op dit platform een vurig pleidooi schreef tegen belangenverstrengeling in de journalistiek, kozen we uit al die biedingen voor het voorstel van een bekende. Geen commerciële belangenverstrengeling, maar wel een stukje ons-kent-onsjournalistiek.

En zo kwam het dat wij op pad gingen naar een bijeenkomst waarvan de werktitel luidde: ‘Wielrenner Maarten Tjallingii neemt onder een systeemplafond het eerste Maarten Tjallingii-T-shirt in ontvangst.’

Naar de uitreiking van een T-shirt

Ik had nog nooit van Maarten Tjallingii gehoord, maar hij bleek te rijden voor de Jumbo-Lotto-ploeg die meedoet aan de Giro d’Italia, waarvan de eerste etappes, in ruil voor dertien miljoen euro - waarvan het meeste wordt betaald door de belastingbetaler -, in Gelderland zijn.

Omdat de Gelderse hoofdstad Arnhem ook start- en finishplaats is, Maarten Tjallingii in Arnhem woont en hij na de Giro met wielrennen stopt, besloot Gerrit Weeren, een man met een markante baard, van het Arnhemse T-shirt-bedrijf Okimono met de wielrenner een design-T-shirt te ontwerpen: ‘Grinta 53 11,’ genoemd naar de versnelling waarin de meesterknecht placht te rijden.

‘Het is geen voetballer, hij heeft geen meel in de bek’

‘Je kunt Maarten alles vragen,’ zei Ester Bal, de persvoorlichter van het evenement, die ik kende uit de tijd dat ze nog bij Vitesse werkte. Ik volgde Ester Bal eerder voor dit boek. ‘Het is geen voetballer, hij heeft geen meel in de bek.’

Ze voegde eraan toe dat ze het zelf heel bijzonder vond dat Tjallingii – Fries voor ‘zoon van Tjalling’ – vegetariër is. ‘Ik denk dat hij de enige vegetarische wielrenner is, dat wereldje hangt van vleeseters aan elkaar.’

Bal: ‘Maarten is sowieso de enige Arnhemse vegetarische profwielrenner, volgens mij heb je dan een heel leuke, originele insteek te pakken. En wat ook leuk is: hij gaat na zijn carrière een coachingbureau beginnen. Hij gaat het bedrijfsleven helpen om de puntjes op de i te zetten.’

Maar waar is het systeemplafond?

Op de dag der dagen belandden we in een file van twintig kilometer omdat er ter hoogte van Wageningen een vrachtwagen met kippen was gekanteld, hetgeen de stemming in de Fiat Panda van Van der Burg er niet beter op maakte. Bal belde om de vijf minuten waar we bleven.

‘Lekker dan!’ riep ze. ‘Hou je het een keertje exclusief. Ik kan de zaak hier niet langer vertragen. Neem anders de vluchtstrook.’

Dat laatste voorstel zorgde voor onderlinge verdeeldheid.

Een kwartier na afloop van het officiële gedeelte, waarin Gerrit Weeren het eerste T-shirt uitreikte aan Maarten Tjallingii, van wie de hele familie aanwezig was, vielen we wielerspeciaalzaak CycleNation, opmerkelijk genoeg een van de weinige winkelpanden in de Arnhemse Steenstraat die vanwege de Giro niet roze was geverfd, binnen.

We werden nog net niet met gejuich begroet, maar het voelde toch alsof we met een natte dweil in het gezicht werden geslagen. Want: geen systeemplafond!

‘Nou en?’ zei Ester Bal, die de wielrenner en de T-shirt-ontwerper al zachtjes mijn richting opduwde.

Voor een rubriek die ‘onder het systeemplafond’ heet, leek het vooral Van der Burg een groot probleem.

‘Verzin dan een systeemplafond,’ zei een fan van de wielrenner, die voor de gelegenheid een wielrenhelm had opgezet. Om me heen knikten ze. Dat was nou typisch een van de voordelen van een systeemplafond, dat je het er bij wijze van spreken gewoon bij kon verzinnen.

Maar zo werkten we niet bij De Correspondent, je kon maar beter eerlijk zijn.

Ester Bal: ‘Maar er hing hier nota bene een systeemplafond!’ Ze wees naar het gepleisterde plafond. ‘Daar hing het!’

We gingen schoorvoetend akkoord.

Het korte interview dat ik daarna met de wielrenner had, ging wel over systeemplafonds. Hij zei: ‘Ik wil nog een keer knallen. Het liefst win ik de etappe in Arnhem, maar dat zal wel weer niet. Ik ben gedurende mijn carrière altijd een echte stoemper geweest, iemand die het vuile werk verzet voor anderen. Na mijn carrière, die zich voornamelijk onder systeemplafonds zal afspelen, wil ik managers voorhouden hoe je je kunt wegcijferen voor je team. Er zijn zoveel links tussen topsport en het bedrijfsleven.’

Gerrit Weeren van Okimono begon over hoe bijzonder het T-shirt was dat samen met Maarten Tjallingii was ontworpen.

‘Het is een echt designcollectorsitem, op de mouw zit het rode vod waarmee in wielerkoersen wordt aangegeven dat er nog maar een kilometer te rijden is.’

Tjallingii: ‘Omdat ik stop dus.’

We noteerden het.

En we noteerden ook dat het T-shirt was ontworpen in een studio, onder een systeemplafond, maar daar hadden we die dag verder niets aan.

Eerder onder het systeemplafond:

Op het hondenpoepsymposium in Nieuwegein: een hoop gemiste kansen Het systeemplafond is Nederland in een notendop: saai, efficiënt en gemakkelijk om dingen in te verbergen. Samen brengen we het Nederland eronder in beeld. Dit keer op een hondenpoepsymposium: zakjes zonder contactmoment en de vier V’s van Leeuwarden. Lees het verhaal hier terug Tandarts Stephan Auw ontleent zijn succesformule aan een systeemplafond Het systeemplafond is Nederland in een notendop: saai, efficiënt en gemakkelijk om dingen in te verbergen. Samen brengen we het Nederland eronder in beeld. Dit keer bij tandarts Stephan Auw, die graag over nasi goreng praat. Lees het verhaal hier terug Welkom in Nederland onder het systeemplafond Het systeemplafond is Nederland in een notendop: saai, efficiënt en gemakkelijk om dingen in te verbergen. Samen brengen we het Nederland eronder in beeld. Het Nederland dat overal is, maar bijna altijd over het hoofd wordt gezien. Eerste stop: Hoogeveen. Lees de reportage hier terug