27.05.16 Aanbeveling

Waarom berken slapen en wolven praten (en nog 8 verhalen om in te halen)

Oprichter

Elk weekend tippen onze correspondenten hun favoriete journalistieke producties en selecteren wij de beste stukken van De Correspondent. Deze week: hoe een voyeur een hotel kocht om mensen te bespieden (en een journalist daarover schreef) en hoe taal verandert.

Het beste uit andere media

Over wolvengejank en de evolutie van taal

Lang werd aangenomen dat alleen mensen taal gebruiken en alle andere dieren slechts instinctieve geluiden maakten – pijnkreten bijvoorbeeld. Zoals bij wel meer eigenschappen die als uniek menselijk werden beschouwd het geval is, blijkt ook dit niet waar te zijn: apen, vogels en honden, om maar een paar soorten te noemen, zijn ook in staat verschillende soorten geluid te produceren, te herkennen en in te zetten voor communicatieve doeleinden. In dit essay op Aeon vertelt bioloog en wolvenexpert Holly Root-Gutteridge over de verschillende dialecten die wolven spreken, en over wat we daarvan kunnen leren met betrekking tot het ontstaan en de evolutie van taal in het algemeen – ook wel ‘de moeilijkste vraag in de wetenschap’ genoemd. (Lynn Berger)

The songs of the wolves (Leestijd: 13 minuten)

Waarom deze Brit het niet over zijn hart kan verkrijgen voor Brexit te stemmen

Afgelopen week waagde ik mij aan een stuk met als stelling dat een Brexit niet zo dwaas is. Tenminste, onder de voorwaarde dat uittreding van Groot-Brittannië gepaard gaat met een versterking van de EU die overblijft. Wanneer partners elkaar jarenlang dwarszitten in een slecht huwelijk, kan een scheiding beiden deugd doen. Iets dergelijks betoogde de in Duitsland wonende Brit Jon Worth eerder, toen hij uitlegde dat progressief gezinde mensen buiten Groot-Brittannië er goed aan doen voor een Brexit te pleiten. Nu komt hij tot het besef dat het hem zelf niet zal lukken te stemmen voor het vertrek van zijn land van herkomst. De essentie van zijn mooie betoog is samengevat in dit fijne zinnetje: ‘I’ve come to the view that the EU does more good to the UK than the UK does bad to the EU.’ (Tomas Vanheste)

Ultimately I cannot bring myself to vote for Brexit (Leestijd: 6 minuten)

De voyeur die een motel kocht zodat hij seksende mensen kon bespieden

Een voyeuristische man in Amerika kocht een heel motel zodat hij stiekem kon kijken naar de mensen die er seks hebben. Dit waargebeurde verhaal staat centraal in het laatste grote stuk dat Gay Talese (84) publiceerde in The New Yorker. Hij schrijft al zestig jaar voor alle grote Amerikaanse kranten en tijdschriften, en riep het verhalende genre ‘literaire journalistiek’ in het leven. Volkskrantjournalist John Schoorl was in New York om Talese te portretteren. Het levert een geweldig verhaal op, in de stijl die de geportretteerde zelf ooit introduceerde: op de huid, vol quotes die je drie keer wilt lezen, bijna te mooi om waar te zijn. Lees vooral ook het verhaal van Talese zelf. (Vera Mulder)

De godfather van de literaire journalistiek: Gay Talese (Leestijd: 10 minuten)

Waarom je niet alleen op machines kunt vertrouwen

Veel Amerikaanse rechters maken gebruik van een computerprogramma dat de kans op recidive uitrekent voor een verdachte. Is de kans hoog, dan kan de rechter daar rekening mee houden in de strafmaat. Dit programma is ontwikkeld door een privaat bedrijf, dat geen inzage wil geven in de rekenmethode. Het Amerikaanse onderzoekscollectief ProPublica vroeg daarom zelf de scores en strafbladen op van enkele duizenden Amerikanen (in de VS zijn die in principe openbaar) en ging aan het rekenen. Ze kwamen erachter dat de scores totaal niet kloppen. En hoewel ras officieel geen rol speelt in de beoordeling, pakt het programma uitermate negatief uit voor zwarte Amerikanen. Een schokkend verhaal en een fraai staaltje datajournalistiek. (Dimitri Tokmetzis)

Machine Bias (Leestijd: 20 minuten)

Het beste van De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste van De Correspondent

Armoede uitgelegd aan mensen met geld