Door deze 9 stappen raakte ik minder verslaafd aan mijn smartphone

Ernst-Jan Pfauth
Mede-oprichter De Correspondent
Foto: Marisa Rastellini \ Mondadori Portfolio via Getty Images

Wie zich altijd laat afleiden door zijn telefoon, kan zich nooit ergens in verliezen. Terwijl we daar nu juist gelukkig van worden. Ik nam deze negen stappen om minder verslaafd te raken aan de smartphone en ben voor mijn zelfverbeteringsreeks benieuwd hoe jullie dat doen. Vertel!

Voor wie het nog niet wist: je telefoon is een sta-in-de-weg voor geluk.

Wij mensen worden namelijk gelukkig van het bereiken van een een staat waarin je je verliest in een activiteit. Of dat nu sporten of werken is. Als je telefoon er de hele tijd doorheen piept, neemt de kans af dat je die staat bereikt.

Wie zich dat eenmaal realiseert, wil minder afhankelijk zijn van de mobiel. Zoals Ianthe Sahadat; zij voor de Volkskrant op een telefoonloze stilteretraite.

Haar dagelijkse gedrag veranderde er amper door. ‘Verslavingen doorbreek je blijkbaar niet met één stiltepauze,’ schrijft ze.

Het bracht mij op de vraag: wat zijn manieren om je smartphonepatroon duurzamer te doorbreken? Laten we die hier delen. Hieronder deel ik de stappen die ik de afgelopen jaren heb genomen om minder vaak afgeleid te worden. Ik merkte dat ik altijd in een continue waakstand stond, als een luchtverkeersleider, en raakte daar vermoeid en lusteloos van.

Soms heb ik even een dip, en ik ben weer een week slaaf van mijn telefoon. Maar over het geheel durf ik te stellen dat ik vaker momenten van flow ervaar.

Deel jouw stappen vooral hieronder, wie weet steken we wat van elkaar op.

Eerst even dit: we kijken de hele tijd naar onze telefoon, omdat een nieuw berichtje ons een dopaminekick geeft. Dat is letterlijk verslavend. Veel van de stappen die ik heb genomen zijn erop gericht de verleiding weg te nemen. Van wilskracht heb je maar een beperkte dagelijkse hoeveelheid, dus ik wend die voorraad het liefst zo min mogelijk aan.

  1. Ik heb Facebook en Twitter van mijn telefoon verwijderd. Een stuk of tien keer. Maar nu toch al echt een halfjaar met succes. Waarom die? Omdat het apps zijn die je maar blijft verversen. Er is altijd wel weer wat nieuws in de feed. Ik mis nu wat m’n kennissen uitspoken. Jammer dan.
  2. Groepsberichten lees ik alleen in de avond. Contact met vrienden onderhoud ik via messenger-apps zoals Whatsapp, Telegram en Messenger. De meeste groepen staan op mute en lees ik alleen ’s avonds bij.
  3. Bij vrijwel al mijn apps staan notificaties uit. Want die pushberichten zijn de grootste vijand van flow (en vaak onbelangrijk). Uitzonderingen: sms, Whatsapp en Google Calendar.
  4. E-mailaccounts heb ik van m’n telefoon verwijderd. Ik probeer e-mail alleen gericht op mijn laptop te checken, als ik de berichtjes meteen kan afhandelen. Met de iOS-app kan ik nog wel berichten versturen, als me bijvoorbeeld iets te binnenschiet. Daar heb ik een apart e-mailaccount voor aangemaakt, zodat ik niet alsnog stiekem berichtjes op mijn telefoon kan checken.
  5. Ik kan Facebook, Twitter en e-mail natuurlijk nog steeds via de browser-app bereiken. In zwakke (of noodzakelijke) momenten doe ik dat. Ik zorg er wel voor dat ik daarna altijd weer uitlog, om de drempel voor de volgende keer te verhogen.
  6. Omdat ik af en toe wil opscheppen op Instagram, staat die app nog wel op m’n telefoon. Ergens ver weg, verstopt in een mapje. Net zoals Slack. Gek genoeg werkt dat. Ik open ze alleen als ik een doel heb.
  7. Oké, nu wordt het misschien een beetje extreem, maar als achtergrond op mijn telefoon heb ik een plaatje met een tekst uit het boek staan: Zodat ik niet halfslachtig om elf uur mijn e-mail nog check.
  8. Thuis staat mijn telefoon altijd op niet-storenmodus Alleen als contacten uit mijn favorieten bellen of als mensen twee keer snel achter elkaar bellen, hoor ik dat. Berichtjes zie ik de volgende dag wel weer.
  9. M’n telefoon heeft ook een slaapkamerverbod. Mijn oplader ligt in de keuken. In bed lees ik alleen van papier of e-inkt.

Bovenstaande lijst klinkt misschien als veel werk, maar inmiddels zijn het allemaal gewoontes die me geen moeite meer kosten. M’n wilskracht houd ik over voor andere dingen. En mijn telefoon - dipjes daargelaten - staat nu in dienst van mij, in plaats van andersom.

Ik ben benieuwd naar jouw bevindingen!

Lees ook mijn boek