Zimbabwe is zo’n land waar je vaak over hoort - dictator, sancties, ellende - maar eigenlijk nooit beelden van ziet. De reden is simpel: er is nauwelijks persvrijheid en buitenlandse journalisten worden flinke beperkingen opgelegd.
Dat maakt de documentaire Shungu: the resilience of a people (2009) een zeldzame uitzondering. Tegen het licht van de huidige rellen in Zimbabwe is het een interessante inkijk in dit afgesloten land.
De Zimbabwaanse filmmaker Saki Mafundikwa, filmt zijn land met zowel liefde als afkeer. Hij laat de absurde situatie zien die in Zimbabwe is ontstaan door de paria-status: bijna niemand heeft meer werk, de ziekenhuizen staan leeg, de hiv/aids-epidemie tiert welig, stromend water is er zelfs niet in de rijke huizen.
Door verschillende Zimbabwanen aan het woord te laten - van arme boeren tot rijke dokters - komt een beeld naar voren van een volk dat ondanks alles doorploetert. Shungu, is het woord dat Mufandikwa gebruikt. Het heeft twee betekenissen: 1. Veerkracht, innovatie, vastberadenheid. 2. Verlangen naar, frustratie.
Deze week tip ik jullie elke dag een documentaire, die gratis is te bekijken op de site van het IDFA.
/dc-useruploads-images/cca336952515458f9c071b64e39907eb.png)