Het beste uit andere media

Amerika’s wapencultuur is nog steeds om te huilen Fotograaf Zed Nelson gaat zestien jaar na publicatie van zijn boek Gun Nation terug naar Amerika om te onderzoeken waarom het land nog steeds in een dodelijke dans met wapens is verwikkeld. Hij spreekt in deze korte documentaire van The Guardian met de mensen die hij eerder voor zijn boek fotografeerde. Het viel me op dat je in de uitspraken en drogredenen van de geïnterviewden duidelijk de frases en frames van de wapenlobby terughoort. En dat de wapeneigenaren veiligheid zo belangrijk vinden omdat ze bang zijn gemaakt, omdat ‘de media’ ze continu vertellen dat de wereld fundamenteel onveilig is. Arm Amerika, denk je als je deze docu bekijkt. De man die ‘zen’ zegt nadat hij heeft staan schieten, de vrouw die geweren ‘romantisch’ noemt, de wapenhandelaar met de tekst ‘Live, Laugh, Love’ op haar T-shirt. Om te huilen. (Jelmer Mommers) The Guardian: ‘Gun Nation: A Journey to the Heart of America’s Gun Culture’ (Kijktijd: 30 minuten) Kan Italië zichzelf hervormen? Al sinds ik kranten lees, lees ik dat Italië op sterven na dood is. Corrupt, traag, ouderwets, decadent, corrupt, corrupt en corrupt. En dat komt, volgens die stukken, doordat het politieke systeem - jawel - corrupt is. Niettemin is het een geweldig - en geweldig mooi - land. Dus ik stel me altijd voor: hoe mooi zou Italië zijn als het wel fatsoenlijk wordt bestuurd? Die stap wil de jonge premier Matteo Renzi deze winter zetten door de macht van de vertragende Senaat te breken. Renzi werd de afgelopen weken gevolgd door - hoe toepasselijk - het decadente modeblad Vogue. Heel diepgaand is het niet, maar het levert wel een beeld op van de man die het al twee jaar volhoudt als Italiaans premier en een serieuze kans maakt hervormingen voor elkaar te krijgen. (Michiel de Hoog) Vogue: ‘Italian Prime Minister Matteo Renzi Will Do Whatever It Takes to Reform His Government’ (Leestijd: 20 minuten) Wat ‘24 miljoen keer bekeken’ écht betekent ‘Drank & Drugs’ van Lil’ Kleine en Ronnie Flex is bij schrijven 24.751.035 keer bekeken op YouTube. Een groot en vooral heel precies getal. Klopt het ook? Volgens dit stuk verhullen de precieze kijkcijfers van media een grote foutmarge. Websites worden geteisterd door bots die bijna de helft van het internetverkeer uitmaken. Kijkcijfers worden gebaseerd op steekproeven met een kleine, niet altijd representatieve groep mensen. Het bereik van kranten wordt mede berekend door te schatten hoe vaak een krant wordt doorgegeven. Ondertussen besteden adverteerders miljarden euro’s om het publiek achter de cijfers te bereiken. Hoeveel daarvan is verspild geld? Dit artikel stelt: misschien moeten media zich minder bezighouden met de (onkenbare) grootte van hun publiek en meer met de content die ze willen maken. (Rufus Kain, aspirant-journalist Correspondent College) TechDirt: ‘Traffic Is Fake, Audience Numbers Are Garbage, And Nobody Knows How Many People See Anything’ (Leestijd: 9 minuten) De schande van Tony Blair Het was maar een rimpeling in het nieuws, geheel overschaduwd door de Brexit, maar in juni verscheen ook het langverwachte Chilcot Report over de Engelse steun voor de oorlog in Irak. Nu is het makkelijk schoppen tegen een dood paard, in dit geval Tony Blair, maar dit stuk in The New York Review of Books is dat nog steeds broodnodig. De auteur, Geoffrey Wheatcroft, las het rapport en een aantal recente boeken over Tony Blair en somt nog eens op wat er allemaal is misgegaan in de aanloop naar de oorlog. De conclusie is wrang: een van de grote misdrijven van deze tijd zal nooit bestraft worden. (Dimitri Tokmetzis) The New York Review of Books: ‘Tony Blair’s Eternal Shame: The Report’ (Leestijd: 15 minuten) Toegang tot de EU te koop De Hongaarse premier Viktor Orbán heeft het niet zo op immigranten, vooral niet als het moslims zijn. Met hekken probeert hij ze buiten te houden. Hij is een fel tegenstander van de plannen om asielzoekers over de EU te verspreiden. Nu blijkt uit onderzoek van Politico dat hij voor één groep een uitzondering maakt, de mensen met een rijk gevulde beurs. Als ze voor 300.000 euro aan speciaal daarvoor opgezette staatsobligaties kopen, zijn ze meer dan welkom. Een bureau dat kandidaten voor deze regeling werft, maakt reclame met de slogan: ‘Europe has never been so accessible.’ Nogal cynisch. (Tomas Vanheste) Politico: ‘Hungarian hole in the Schengen fence’ (Leestijd: 7 minuten)

Het beste van De Correspondent

Is YouTube de televisie van de toekomst? Niet bij de jongens van Joardy Film Het is geestig, flauw en absurd: de komische filmpjes van Joardy Film, die al honderdduizenden keren bekeken zijn. Reclamejongens willen ze inlijven, tv-zenders eveneens. Geen betere kandidaten om over de toekomst van televisie te praten. En waarom ze al hun filmpjes bij de FEBO willen opnemen. Lees het verhaal van Thomas hier terug Beste Mark Rutte, dit klopt er (niet) van je argumenten tegen de regulering van wiet Wiet is slecht voor je gezondheid, vergroot de kans op psychosociale problemen en is sterker dan vijftig jaar geleden. Dat was het antwoord van onze premier op het voorstel van D66 om ons cannabisbeleid te hervormen. Maar daar valt het een en ander op af te dingen. Lees het verhaal van Thijs hier terug Waarom theedrinken met terroristen niet slap, maar juist moedig en slim is Een fascinerend, bijna vergeten onderzoek laat zien dat we werkloosheid, armoede, racisme en terrorisme heel anders moeten aanpakken. Niet met wantrouwen en geweld, maar met vertrouwen en een kopje thee. Dat klinkt slap en gevoelig, maar is juist intelligent en moedig. Lees het verhaal van Rutger hier terug Thema: Cijfers Welkom in het Theater van de Objectiviteit! Het grootste onbegrepen spektakel in Nederland en omstreken. De correspondenten Sanne, Maite, Jesse en Rutger stellen je vandaag voor aan de belangrijkste acteurs: cijfers. Bekijk hier dit thema Het onwaarschijnlijk simpele recept voor beter onderwijs: leraren die samenwerken Consultant Jaap Versfelt zegde zijn baan op met een simpel idee: het onderwijs kan leren van het bedrijfsleven. En leraren kunnen lessen beter maken door samen te werken. Vier jaar later gebruiken bijna 500 scholen zijn methode. Die is onwaarschijnlijk eenvoudig. Lees het verhaal van Johannes hier terug