In de geest van schrijver en volkenkundige J.J. Voskuil, die in de jaren zestig voor zijn instituut met een bandrecorder het land in trok om Nederlandse volksverhalen te verzamelen, brachten radiomaakster Katharina Smets en ik vijf verhalenvertellers bij elkaar en vroegen ze om een winterse vertelling.

Nancy Wiltink, verhalenvertelster uit Amsterdam-Noord, had een moeder met een fabelachtig geheugen en een vader die dwangmatig loog. Ze vermoedt dat dat is waarom ze verhalen vertelt. 

‘Het huis met de hoofden’ speelt zich af aan de Amsterdamse Keizersgracht 123 en vertelt het lugubere verhaal van hoe de stenen hoofden die aan de gevel prijken, daar terecht zijn gekomen. 

Hoe alles een verhaal geworden is Eerder schreef ik een groot beschouwend stuk over de opkomst van ‘storytelling’ in bijna alle facetten van de hedendaagse maatschappij - van politiek tot reclame en van sport tot de zorg. (Met een prachtige fotoserie over de vergane glorie van de prinsessen die we kennen uit de beroemdste sprookjes ter wereld.) Lees hier het verhaal over het verhaal achter verhalen terug Deel één in deze reeks Het eerste verhaal is van verhalenvertellen Eric Borrias: een ijskoud sprookje over een man die te graag bij het haardvuur zat. ‘Tot op die ene dag...’ Luister hier ‘De man in de gebreide onderbroek’ terug Deel twee in deze reeks Het tweede deel in de serie winterverhalen van Nederlandse vertellers. De Iraans-Nederlandse Sahand Sahebdivani vertelt over het schepsel dat elk Iraans kind vreest: de verschrikkelijke vuurslang. ‘Zo gevaarlijk dat als hij je bijt in de zon, je de schaduw niet haalt...’ Luister hier ‘De slang die elk Iraans kind vreest’ terug