Vandaag zag ik de prachtige monoloog Turing van Lowie van Oers in het theater. Vernoemd naar een van de belangrijkste wiskundigen van de twintigste eeuw: Alan Turing.
Je kent Turing misschien wel uit de film The imitation game. Hij speelde een sleutelrol bij het kraken van de Duitse geheime code in de Tweede Wereldoorlog en was de grondlegger van de moderne computer. Uiteindelijk pleegde hij zelfmoord, nadat hij was veroordeeld voor het destijds strafbare homoseksualiteit.
Maar de monoloog gaat over veel meer dan Turing alleen. Hij gaat over de schoonheid van wiskunde. Over het gebrek aan logica in het leven. Over robots, Hamlet en Sneeuwwitje. En over Van Oers zelf, een bètajongen die in de alfawereld van het toneel belandt.
Turing speelt niet meer lang, dus wees er snel bij. Tot en met 5 november speelt Van Oers bij de lunchvoorstelling in het Amsterdamse Theater Bellevue. Daarna staat hij nog in Den Haag, Haarlem, Groningen en Enschede.