De Pekduivel
In het vijfde en laatste deel van de serie winterverhalen vertelt de Vlaamse antropoloog Marita de Sterck een verhaal dat nieuwsgierige kleine meisjes moet waarschuwen tegen gevaarlijke plekken. Niet altijd met evenveel succes...
In de geest van schrijver en volkenkundige J.J. Voskuil, die in de jaren zestig voor zijn instituut met een bandrecorder het land introk om Nederlandse Volksverhalen te verzamelen, brachten radiomaakster Katharina Smets en ik vijf verhalenvertellers bij elkaar en vroegen ze om een winterse vertelling.
De vijf verhalen zijn gemonteerd door Katharina Smets en alle muziek is van de Vlaamse muzikant Tim Vandenbergh.
Vandaag het laatste verhaal in de serie. Dit keer niet van een Nederlandse verteller, maar van de Vlaamse antropoloog Marita de Sterck. Zij verzamelde volksverhalen van niet-Westerse groepen met een bijzonder interesse in groei- en inwijdingsrituelen.
Het verhaal ‘De Pekduivel’ is een waarschuwingsverhaal uit haar eigen geboortedorp, waar de volwassenen de kinderen (en vooral de jonge meisjes) met enge vertellingen probeerden weg te houden van gevaarlijke plekken. Niet altijd met succes...