Duizend dagen extreem leven (Natalie Righton) ‘Tijdens mijn drie jaren correspondentschap zijn er veel verhalen geweest die ik "niet kwijt kon" in de krant,’ schrijft oorlogsjournaliste Natalie Righton van De Volkskrant in de verantwoording van Duizend dagen extreem leven. Emoties, meningen en verhalen die ‘te groot’ zijn voor de krant, bijvoorbeeld. De verhalen waar het medium zich niet voor leent. In haar boek komen ze op een meeslepende manier samen. Het boek leest niet alleen als een soms bizar avontuur van een jonge Nederlandse vrouw in een van de gevaarlijkste landen ter wereld, het geeft je ook het gevoel dat je onderdeel wordt van de levens van gewone Afghanen, hun zorgen en twijfels meebeleeft, en zo de problemen van het land beter begrijpt. (Lennart Hofman) Duizend dagen extreem leven van Natalie Righton The immigrant war (Vittorio Longhi) Dit toegankelijke en puntig geschreven boekje (156 p.) staat bol van het soort retoriek waar ik doorgaans liever ver vandaan blijf. De auteur reisde de wereld over, sprak met honderden migranten en ontdekte dat er een ‘oorlog tegen immigranten’ gaande is. Zoals die tegen drugs en terreur, zeg maar. Zo’n stelling klinkt nogal boud, maar gaandeweg het boek weet Longhi toch te overtuigen. Vooral omdat hij migranten niet als willoze slachtoffers neerzet, maar als partij in dit conflict. Een conflict waarin overal dezelfde reflexen terugkeren. Een spannende synthese tussen journalistiek en wetenschap. (Karel Smouter) The immigrant war van Vittorio Longhi The Entrepeneurial state (Maria Mazzucatto) Wat hebben de microchip, de anti-aanbaklaag en het internet met elkaar gemeen? Ze zijn alledrie in de overheidssector uitgevonden! In dit boek laat Maria Mazzucatto zien hoe de overheid menig revolutionaire vinding financierde. Nadat de overheid de meest risicovolle investeringen in fundamentele technologie deed, mochten de Apple’s van deze wereld, zichzelf op de borst kloppend, er de vruchten van plukken. Het is mode om de overheid puur en alleen als een logge bureaucratische machine te zien, maar wie dit boek leest komt erachter dat de overheid dikwijls de ondernemer bij uitstek is. Een goed medicijn tegen verslagenheid en dogmatisme. (Jesse Frederik)
 The entrepeneurial state van Maria Mazzucatto Stikvallei (Frank Westerman) Niets is knapper dan een non-fictieboek dat leest als een thriller. Stikvallei is zo’n boek. Het uitgangspunt is even simpel als vreemd: op 21 augustus 1986 sterft al het leven in een vallei in Noordwest Kameroen uit. Dieren, insecten, en 1.746 mannen, vrouwen en kinderen. Maar schade aan huizen of planten is er niet. Nog altijd is er geen verklaring gevonden voor deze gebeurtenis en is het gebied verboden terrein. In Stikvallei reconstrueert Frank Westerman op onwaarschijnlijk gedetailleerde wijze de gebeurtenissen van 1986. En vooral: hoe de raadsels die de massale sterfte omgeven tot lokale mythes zijn geworden. Een schitterend verhaal. (Maite Vermeulen) Stikvallei van Frank Westerman Abundance (Peter Diamandis & Peter Kotler) De grootste blinde vlek van onze nieuwsvoorziening is hoe goed het eigenlijk gaat met de wereld. In het nieuws is het altijd crisis. Wie dit boek heeft gelezen, kan dat moeilijk nog serieus nemen: de auteurs, Peter Diamandis en Peter Kotler, laten overtuigend en met een schat aan voorbeelden zien dat de wereld in rap tempo een waarlijk paradijs aan het worden is. Armoede neemt met rasse schreden af, ziektes verdwijnen als sneeuw voor de zon, de levensverwachting schiet wereldwijd omhoog. Het enige minpuntje aan het boek is dat de auteurs aanhangers zijn van de omstreden Singularity theorie: het idee dat onze technologie op een bepaald moment zo geavanceerd wordt dat het een oplossing voor alles zal zijn. Maar met die overdrijving valt te leven, omdat het boek bovenal probeert te inspireren: na het lezen van Abundance kan je je oprecht niet meer neerleggen bij een cynisch ‘vroeger was alles beter’. Integendeel: verreweg het beste dat de wereld te bieden heeft, staat ons nog te wachten. (Rob Wijnberg) Abundance van Peter Diamandis & Peter Kotler To save everything, click here (Evgeny Morozov) Evgeny Morozov is pas 29 jaar oud, maar mag zichzelf al een jaar of vijf de belangrijkste criticus van onze technologische cultuur noemen. Waar Diamandis en Kotler in hun boek Abundance (zie hierboven) de zegeningen van technologie bewieroken, fileert de Wit-Rus de dominante manier waarop technologie wordt bezien. Morozov hekelt de ‘Silicon Valley filosofie’ die stelt dat voor ieder probleem - hoe groot, ingewikkeld en gelaagd ook - een technologische oplossing bestaat. Door te putten uit het werk van filosofen, sociologen en andere denkers laat hij overtuigend zien dat niet voor alles een app uitgevonden kan worden. Integendeel zelfs: Morozov betoogt in zijn vermakelijke, agressieve schrijfstijl dat sommige problemen juist gebaat zijn bij een niet-technologische benadering. To Save Everything, Click Here is een boek dat je eigen ideeën en overtuigingen over technologie doet kantelen. (Maurits Martijn) To save everything, click here van Evgeny Morozov Walls (Marcello di Cintio) De neiging om muren te bouwen is zo oud als de mensheid, beweert de Canadese schrijver Marcello di Cintio. Het is een primitieve impuls. Nooit houden muren mensen tegen. Wel verdelen ze mensen. Ze beklemtonen verschillen. Ze maken mensen ziek. Wat muren doen met mensen, beschrijft hij aan de hand van een serie reizen langs beruchte muren. In de Westerse Sahara bezoekt hij de zandwallen met een totale lengte van 2.700 km die de Marokkanen daar hebben opgetrokken. Aan de ene kant de vluchtelingenkampen. Aan de andere kant de oorspronkelijke bewoners die langs de kust leven in bezet gebied. Hij dwaalt door het grensgebied van Mexico en de Verenigde Staten en ziet hoe de grensmuur een indianenreservaat in tweeën heeft gesplitst en hij hoort dat stamgenoten aan weerszijden van de grens elkaar sindsdien niet meer vertrouwen. Hij onderzoekt wie belang hebben bij de bouw van muren en wie er onder lijden. Dat doet hij beeldend en overtuigend. Muren schreeuwen erom getrotseerd te worden, en liever nog, te worden neergehaald. (Dick Wittenberg) Walls van Marcello di Cintio Rethinking money (Bernard Lietaer) Wie door heeft dat de huidige financiële crisis nooit van binnenuit zal worden opgelost, doet er goed aan Rethinking Money van Bernard Lietaer eens te lezen. Lietaer is een voormalig valutatrader, een man die is gepromoveerd aan MIT en die het vermogen heeft niet ‘out of the box’ te denken, maar de hele box weg te gooien.
Lietaer’s betoog komt er op neer dat we het monopolie van banken op het scheppen van geld moeten doorbreken. Dat monopolie, met het daaraan gekoppelde idee dat geld schaars dient te zijn, dat de economie op krediet (dus schuld) draait en dat rente de motor is achter het scheppen van geld, is de garantie voor de ene crisis na de andere. Alternatieve geldsystemen - lokaal, regionaal en online - zullen de economie niet van bovenaf maar van onderop doen groeien. Let op: Bitcoins zijn volgens Lietaer zuiver speculatie. (Jos de Putter) Rethinking money van Bernard Lietaer