Rectificatie: hoe essentieel vinden jongeren het om in een democratie te leven?

In de vroege ochtend van de negende november 2016 publiceerde ik mijn eerste reactie op de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

In dat artikel haalde ik ook een onderzoek van het World Values Survey aan. Volgens dit onderzoek zou minder dan 30 procent van de millenials het leven in een democratie ‘essentieel te vinden.’ We gaven het weer in een grafiek die we bij het verhaal publiceerden - zie hieronder. De grafiek is afkomstig uit een recente studie van Roberto Stefan Foa and Yascha Mounk in het Journal of Democracy van juli 2016.

Door een factcheck van de Volkskrant kwamen we erachter dat de grafiek een vertekend beeld van de werkelijkheid geeft.

De studie bekijkt de vraag ‘Hoe belangrijk is het voor u om in een land te leven dat democratisch bestuurd wordt?’ - met antwoordcategorieën van 1 (totaal niet belangrijk) tot 10 (absoluut belangrijk).

Het probleem: de grafiek laat slechts de mensen zien die met een 10 antwoordden op deze vraag. Maar als je kijkt naar het gemiddelde cijfer dan zie je een minder dramatische afname.

Hetzelfde probleem werd gesignaleerd door een andere studie van dezelfde auteurs, die onlangs werd overgenomen door TheNew York Times en bekritiseerd werd door de Washington Post.

Voor Nederland is het gemiddelde cijfer voor alle generaties vrij hoog: tussen de 8,5 en de 9,0. In andere landen zie je veel grotere verschillen, vooral in Amerika, Groot-Brittannië en Australië, terwijl in Zweden het cijfer erg hoog en vrij stabiel blijft.

Het Washington Post-artikel laat zien dat die verschillen tussen generaties twintig jaar geleden ook al bestonden. Mensen geboren in de jaren dertig waren ook toen al positiever over democratie dan mensen geboren in de jaren zeventig.

Update, 9 december: De onderzoekers zelf - Foa en Mounk - hebben intussen ook gereageerd. ‘We would be very pleased if these criticisms held true. After all, we’d rather be reassured of the stability of our democracies than win an argument. Sadly, though, we remain as alarmed as we have ever been.’