Kijken: Hoe liefde de wanhoop in de jungle van Calais voelbaar maakt

Vimeo

Eind oktober dit jaar werd het vluchtelingenkamp bij Calais door de Franse autoriteiten ontruimd. De Britse krant The Guardian schatte het aantal bewoners van ‘de jungle’ tussen de 8.000 en 10.000. De gemiddelde leeftijd lag rond de 25 jaar, de meeste illegale immigranten waren afkomstig uit Soedan, Afghanistan, Irak.

De bewoners waren in Calais volkomen aan hun lot overgelaten. Hulp was door de Franse autoriteiten verboden. De gedroomde oversteek naar Engeland bleek een illusie, de frustraties namen toe, vechtpartijen, verkrachtingen en roof werden dagelijkse praktijk.

Wij, burgers van Europa, zagen er niet veel van. Calais kwam pas in beeld toen het kamp werd ontruimd en bewoners hun barakken en caravans in brand staken.

De nieuwsmedia op veilige afstand

In de korte film Liefde in Calais, gemaakt door de Spaanse filmmaker Guillermo F. Florez, Lees hier meer over het werk van Guillermo F. Florez. Àlvaro Guzmàn Bastida en Hector Muniente Sariñena, zit een veelzeggend shot: je ziet hoe de nieuwsmedia elkaar verdringen op een heuveltje, om van veilige afstand met de nodige ophef verslag te doen van de ontruiming. Hier en daar wordt een Franse gezagsdrager geïnterviewd om de operatie van context te voorzien.

Guillermo F. Florez en zijn crew bezochten het kamp vaker, ook de laatste maanden. Hij legde het dagelijks leven vast, de frustratie, de wanhoop. Hij koos voor een gecondenseerde vorm: in een klein (onmogelijk) liefdesverhaal komt alles samen. Die kleine observatie zet hij af tegen de krantenkoppen die voor ons verslag doen. Maar van wat? vraag je je onwillekeurig af.

Zo wordt de kansloze liefde een metafoor voor een groot verhaal. Dat zou ons te denken moeten geven, terugkijkend op de momenten dat we geen antwoord hadden.

Meer lezen?

Ook een gladde betonnen muur van vier meter houdt de migranten niet tegen in Calais Het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk willen grensmuren bouwen bij Calais om migranten bij passerende vrachtwagens weg te houden. Terwijl grensbarrières geen bescherming bieden. En reële dreigingen niet wegnemen. Lees het verhaal van Dick hier terug Intussen lopen in Duinkerken duizenden schoenen vast in de modder Vlak bij het Franse Duinkerken verblijven op dit moment meer dan drieduizend vluchtelingen in de modder. Er is gebrek aan alles - tenten, kleding, medicijnen, eten en drinken. Met Stephan Vanfleteren portretteer ik twee bewoners. Wat het meest opvalt? Ze houden ondanks schurft en onderkoeling de moed erin. Lees het verhaal van Marijke hier terug Quizvraag: waar ligt dit vluchtelingenkamp? Maite Vermeulen en Karel Smouter bezochten een vluchtelingenkamp waar helemaal niets is - geen eten, geen kleding, geen schoon water. Ver van ons bed? Niet bepaald. Lees hier de reportage van Maite en Karel terug.