Waarom het zo leuk is Afrikaanse literatuur te lezen (en waar te beginnen)

Afrikaanse schrijvers staan niet bij iedereen op de plank, en dat is eigenlijk heel jammer. Waarom? Dat wordt besproken in een nieuwe podcast van de Volkskrant.

Ik ben zo iemand die de boekenkast op alfabet heeft staan, met aparte secties voor fictie en non-fictie. Er is één afwijkende plank in de kast (afgezien van die met de woordenboeken) - de plank gereserveerd voor Afrikaanse schrijvers.

Die plank staat vol met klassiekers als Chinua Achebe, bestsellers als Chimamanda Ngozi Adichie en debutanten als Fiston Mwanza Mujila. Het is een plank waar ik vaak van lees, en die zich steeds uitbreidt.

Want Afrikaanse literatuur helpt mij bij mijn werk: ze leert me meer over het continent dan ik uit krantenartikelen of op reportage te zien krijg. Ze leert me de cultuur van verhalen vertellen.

Nu was ik blij verrast met een nieuwe podcast van de Volkskrant, waarin Wim Bossema, Kiza Magendane en Ama van Dantzig in gesprek gaan over hun liefde voor Afrikaanse literatuur. En waar die vandaan komt.

De podcast is nog een tikje knullig gemaakt, met wisselende geluidskwaliteit hier en daar, maar ik vond het gesprek oprecht, interessant en het belangrijkste: ik kreeg zin om te lezen!