Stel, je werkt voor de NSA. Je hebt de beschikking over de meest geavanceerde afluistertechnologie ter wereld. Je bent in staat om met één druk op de knop iedereen die je maar wilt onder surveillance te plaatsen. Je kunt telefoongesprekken afluisteren en meegluren met ieders e-mailverkeer. Wat zou jij doen? 

Je ex afluisteren natuurlijk. 

Op aandringen van een Amerikaanse senator maakte de NSA vorige week twaalf gevallen van medewerkers van de dienst die hun bevoegdheden hadden misbruikt. Zo verschafte een NSA’er zichzelf toegang tot de zes e-mailadressen van zijn ex-vriendin. Daar begon hij mee op zijn eerste werkdag. Een andere medewerker luisterde tussen 1998 en 2003 de telefoongesprekken af van negen verschillende vrouwen. Ook luisterde hij twee nummers af van mensen waar een van deze vrouwen mee had gebeld. En een vrouwelijke medewerker van de dienst luisterde een telefoonnummer af dat zij in de contactenlijst van haar man had gevonden, omdat ze vermoedde dat hij vreemdging. 

Voor de duidelijkheid: dit zijn de gevallen die officieel bekend zijn gemaakt door de NSA. Het moet een fractie zijn van de totale hoeveelheid surveillance die NSA’ers op geliefden en exen toepassen. 

Sterker nog, eerder maakte de Wall Street Journal al  dat er binnen de NSA zelfs een aparte naam bestaat voor het afluisteren en bespioneren van geliefden. Geheime diensten plakken achter de verschillende typen inlichtingenwerk vaak de afkorting ‘INT’ (van intelligence). Zo wordt het opvangen van satellietsignalen SIGINT en het klassieke schaduwen van mensen HUMINT genoemd. In de wandelgangen noemen NSA’ers het bespioneren van bedpartners en geliefden LOVEINT.  

Dat is een wel erg romantische voorstelling van zaken. CREEPINT lijkt mij toepasselijker.