Het beste uit andere media

Hoe de ‘zuivere’ nazi’s massaal aan de drugs zaten Een Berlijnse dj vertelt een schrijver dat hij ergens heeft gehoord dat nazi-Duitsland massaal aan de drugs zat. Zo geschiedde: zonder training als historicus begon Norman Ohler aan een roman die in een goed gedocumenteerd non-fictieboek uitmondde. Het verhaal is fascinerend, laat dit stuk in The New York Review of Books zien. De nazi’s die zo hamerden op de zuiverheid van het bloed, spoten hun Wehrmacht vol met metamfetamine om de Blitzkrieg klaar te spelen. Het meest tot de verbeelding sprekend is Theodor Morell, de lijfarts van Adolf Hitler. Hij voorzag de Führer in de oorlogsjaren van afschrikwekkende medicijnencocktails: van baarmoederbloed tot een bestanddeel van stierentestikels. Geen wonder dat de nazileider in de laatste jaren geen flauw idee meer had hoe Duitsland presteerde op het Europese slagveld. (Riffy Bol, socialemediaredacteur) The New York Review of Books: ‘The Very Drugged Nazis’ (Leestijd: 15 minuten) Waarom de muziekindustrie haar pijlen richt op een app die volwassenen niet eens kennen Musical.ly. De meeste volwassenen hebben er nog nooit van gehoord. Maar voor Katy Perry is het de eerste plek om haar single te promoten. Musical.ly is een sociale video-app. Meer dan 100 miljoen tieners delen er filmpjes van 15 seconden waarin ze hits playbacken. Sommigen hebben miljoenen volgers. Wanneer zo’n beroemde ‘Muser’ een lied playbackt, kan het een hit worden. Grote platenlabels spelen hierop in door singles op Musical.ly te debuteren. Nu is de vraag wanneer de volwassenen komen. En of dat het feestje in de ogen van jongeren zal verpesten. (Rufus Kain, correspondent Muziekindustrie) Rolling Stone: ‘How Teen Craze Musical.ly Got Too Big for Pop to Ignore’ (Leestijd: 7 minuten) Twee hardcore Binnenhofjournalisten over de verkiezingen Nooit eerder was ik zo’n politieke junkie als bij deze verkiezingen. Ik lees, kijk en luister alles wat ik kan vinden. Mijn lievelings? De podcast van Joost Vullings en Max van Weezel. Op een gemoedelijke manier bespreken deze hardcore Binnenhofjournalisten de verkiezingscampagne. Vaak met weetjes die ze in Nieuwspoort van een politicus hebben los weten te peuteren. Het leukste aan de podcast: de dynamiek en humor tussen de twee presentatoren. ‘Max, wat was jouw hoogtepunt?’ ‘Nou ja, ik ben eigenlijk veel te druk in de weer geweest met mijn kamergotchi, met Kees van der Staaij.’ (Sanne Blauw, correspondent Ontcijferen) De Stemming van Vullings en Van Weezel (Luistertijd: 18 minuten per aflevering) Wij bezorgen uw pakketje tussen 12.00 en 16.00 uur op het adres: Grote Krater 3, de maan De buitenaardse avonturen van de mensheid, ik vind het maar lastig er iets consistents van te vinden. Het lijkt nu weer de kant op te gaan, dat er weer mensen op de maan gaan bivakkeren. Een van de drijvende krachten erachter? Het enorme ego van Donald J. Trump. Trump is een fan van de NASA - althans, niet van de serieuze NASA die zich druk maakt over klimaatverandering, maar over de supervette NASA die met raketten speelt en zo. Trump denkt blijkbaar dat een landing op de maan in zijn eerste termijn die eerste termijn tot een succesvolle termijn maakt. Ondernemers springen hier graag op in, vermoedelijk in de hoop op subsidies voor hun eigen ruimteprojecten. Elon Musk meldde deze week dat hij twee multimiljonairs zo gek had gekregen om 40 miljoen neer te tellen voor een ritje rond de maan. En Jeff Bezos, van Amazon, kondigde meteen daarna aan dat hij pakketjes wil gaan afleveren op de maan. Wel zo praktisch. (Michiel de Hoog, correspondent Sport) The Washington Post: ‘An exclusive look at Jeff Bezos’s plan to set up Amazon-like delivery for ‘future human settlement’ of the moon’ (Leestijd: 8 minuten) Leuk, die neurospeeltjes. Maar van wie zijn die breinen? Veel neurowetenschappers zijn bijzonder in hun nopjes met alle nieuwe technische neurospeeltjes die in deze eeuw meer en meer tot hun beschikking komen. Met stuurbare gloeiende moleculen bestuderen ze breinstructuren, alle activiteiten van enorme hoeveelheden neuronen zijn inmiddels vast te leggen en met lichtflitsen zetten ze het gedrag van beesten heel nauwkeurig naar hun hand. Maar in alle onderzoeksdrift lijken ze ook meer en meer te vergeten aan wie die breinen toebehoren. Enkele neurowetenschappers zien dat als een problematische ontwikkeling. De eindeloos complexe gedragingen van mens en dier gaan zich niet op moleculair niveau laten verklaren, betogen ze. Laten we teruggaan naar de studie van gedrag. (Tamar Stelling, correspondent Niet-mens) The Atlantic: ‘How Brain Scientists Forgot That Brains Have Owners’ (Leestijd: 11 minuten)

Het beste van De Correspondent

Shell erkent al dertig jaar het gevaar van klimaatverandering (en deze film bewijst dat) Uit vertrouwelijke documenten blijkt dat oliebedrijf Shell al sinds 1986 intern alarm slaat over de gevaren van klimaatverandering. Tegelijkertijd werkt het bedrijf al dertig jaar klimaatbeleid tegen. Vandaag openbaren wij opnieuw Shells zelfgemaakte klimaatfilm waarmee het de wereld wilde waarschuwen - en wat het daarna (niet) deed. Lees het verhaal van Jelmer hier terug Waarom de doorrekeningen van het CPB misleidend zijn De SP zorgt op korte termijn voor de meeste banen, de VVD op lange termijn voor de minste werkloosheid. Tenminste, als je de doorrekeningen van het Centraal Planbureau (CPB) van de verkiezingsprogramma’s erbij pakt. Maar bij die berekeningen doet het CPB nogal wat twijfelachtige aannames. Lees het verhaal van Jesse hier terug Deze eeuwenoude grenzen kleuren de verkiezingen nog altijd Uitkijken op een katholieke of een protestantse kerk en opgroeien op zand of veen beïnvloedt nog altijd ons stemgedrag. Kijk maar naar deze verkiezingskaarten. Lees het verhaal van Josse hier terug Hoe de geoliede propagandamachine van IS jongeren naar het kalifaat lokt Overal ter wereld sluiten jongeren zich aan bij Islamitische Staat. Toch ligt de oplossing voor dit probleem dichterbij dan je misschien denkt. Hoe winnen we onze jongeren terug? Lees het verhaal van Lennart hier terug Frankrijk krijgt waarschijnlijk de meest pro-Europese president ooit (ja, je leest het goed) Brussel kijkt met schrik toe: wat als Marine Le Pen de Franse presidentsverkiezingen wint? Stapt Frankrijk dan echt uit de EU? Vreemd genoeg pleit haar belangrijkste opponent, Emmanuel Macron, juist voor méér Europa. En ja, hij maakt nog een goede kans ook. Hoe is dat mogelijk? Lees het verhaal van Tomas hier terug