Geen journalistieke ervaring. Nooit bij een krant of nieuwssite gewerkt. Nul publicaties als journalist op haar naam.

Zomaar een paar kwalificaties van onze nieuwe adjunct-hoofdredacteur: Rosan Smits, 35 jaar oud.

Het klinkt misschien een beetje gek, maar het waren juist die dingen die onze aandacht trokken toen we haar sollicitatiebrief voor het eerst onder ogen kregen. Want deze brief was zó goed dat haar gebrek aan ervaring in de journalistiek ons verbaasde.

Maar dat gebrek bleek een blessing in disguise, zoals dat heet. Want doordat Rosan niet eerder in de media werkzaam is geweest, heeft ze een heel andere blik op de journalistiek dan we gewend zijn. Haar ideeën passen precies bij het soort platform dat De Correspondent wil zijn: niet een medium dat vooral zendt, maar een kennisplatform waar correspondenten en leden samen op een journalistieke zoektocht kunnen gaan.

De afgelopen vier jaar was Rosan plaatsvervangend directeur bij de Conflict Research Unit van het onderzoeksinstituut Clingendael. In die rol gaf ze leiding aan een team van wetenschappers dat onderzoek deed naar, onder andere, internationale conflicten, mensensmokkel en georganiseerde misdaad. Hoewel dat een uitdagende baan was, besloot ze toch over te stappen naar De Correspondent. De impact die je kunt hebben bij een groeiend medium als het onze sprak haar namelijk zeer aan.

Vanaf het eerste gesprek werd duidelijk dat Rosan een belangrijk ideaal deelde met iedereen die bij De Correspondent werkt: we willen de wereld niet alleen beschrijven, we willen de wereld ook veranderen. Zoals in ons manifest beschreven staat, geloven wij niet in de journalist als de verslaggever die op grote afstand staat van de wereld waarover hij of zij bericht. Bij ons is de journalist, bovenal, betrokken bij en gepassioneerd over hetgeen hij verslaat. Journalistiek is geen baan, het is een roeping.

Diezelfde passie spatte ervan af bij Rosan. Na haar studie politicologie zette ze zich in voor de versterking van de rechtsstaat bij een non-profitorganisatie in verschillende conflictlanden. Als onderzoeker voor onder meer het ministerie van Buitenlandse Zaken, de Europese Unie en de Verenigde Naties was ze betrokken bij het bevorderen van vrede in landen als Zuid-Soedan, de Democratische Republiek Congo en Libië; ze publiceerde nieuwe inzichten over het bestrijden van seksueel geweld in oorlogssituaties en ze stond op haar dertigste al aan het hoofd van het conflictonderzoek van Clingendael.

Ze is, met andere woorden, een hartstochtelijke idealist - en dat steekt ze niet onder stoelen of banken.

Was haar passie al aanstekelijk, haar ideeën waren dat nog meer. Omdat ze nauwelijks ervaring heeft met ‘traditionele’ journalistiek, heeft Rosan maar weinig notie van ‘hoe het hoort’ in de media. Natuurlijk, klassieke uitgangspunten als feiten checken, één bron is geen bron en het principe van hoor en wederhoor onderschrijft Rosan als wetenschapper van harte. Maar tegelijkertijd vindt ze dat journalistiek veel meer moet doen om een beweging te zijn.

Zo kwam ze met veel goede ideeën over hoe we nog meer gebruik kunnen maken van de expertise van onze leden; hoe we journalistieke dossiers kunnen bouwen die de complexiteit van hedendaagse problemen nog meer recht doen en hoe we een groter publiek kunnen bereiken zonder zaken simpeler te maken dan ze zijn.

Wij waren zeer onder de indruk van haar ideeën en zijn enorm trots op deze versterking van de hoofdredactie, naast adjunct-hoofdredacteur Karel Smouter en mijzelf. We hopen natuurlijk dat jullie dat ook zullen zijn.

Heb je zelf nog vragen aan Rosan, stel ze vooral onder dit stuk: vanaf maandag 3 april, haar eerste werkdag, zal ze die graag beantwoorden!