Het beste uit andere media

Het bizarre leven van Trumpadviseur Steve Bannon Dit stuk neemt de Hollywood-carrière van Trumps adviseur Steve Bannon onder de loep. Bannon claimt een grote carrière in filmland te hebben gehad, maar journalist Connie Bruck vindt daar weinig bewijs van. Helemaal succesloos was hij niet, maar een grote speler? Nee. Integendeel. Hoewel hij altijd zei dat een of andere deal eraan zat te komen, mislukten ze keer op keer. Een van zijn succesjes is een opmerkelijke: tot op de dag van vandaag verdient Bannon geld aan de tv-serie Seinfeld, waarvan makers en kijkers zeg maar niet bepaald Trumpstemmers zijn. Het tweede thema van zijn stuk is zijn opportunisme. Je weet nooit zeker of mensen oprecht van mening zijn veranderd over politiek. Dus het zou kunnen dat Bannon gelooft in de denkbeelden die hij naar buiten brengt, onder meer via de site Breitbart. Maar dit stuk wijst sterk op het tegendeel. Bannon werd radicaal omdat het hem eindelijk succes en erkenning opleverde. Vrij naar Theo Maassen: ‘Er is blijkbaar behoefte aan, dus wie is Steve Bannon om daar niet aan te voldoen.’ (Michiel de Hoog, correspondent Sport) The New Yorker: ‘How Hollywood Remembers Steve Bannon’ (Leestijd: 30 minuten) Op zoek naar de perfecte seksrobot In verschillende fabrieken en werkplaatsen wordt hard gezwoegd op de productie van de perfecte seksrobot. Recente doorbraken in robotica en kunstmatige intelligentie maken het steeds waarschijnlijker dat eenzame mannen (en vrouwen) een robot kunnen aanschaffen waarmee je een gesprek kunt voeren, die levensecht aanvoelt en die altijd gewillig is. In dit leuke artikel in The Guardian gaat de journalist op zoek naar wat erbij komt kijken om een goede seksrobot te maken. De journaliste verkijkt zich volgens mij nogal op de innovatiekracht van de pornoindustrie (daar zit gewoon relatief weinig geld), maar het verhaal geeft een leuk inkijkje in de stand van de techniek en hoe die kille techniek in emotionele behoeften kan voorzien. (Dimitri Tokmetzis, correspondent Veiligheidsindustrie) The Guardian: ‘The race to built the world’s first sex robot’ (Leestijd: 20 minuten) 100 dagen Trump Ik had hem vorige week al willen tippen, maar het kwam er niet van. Dan maar nu. Want het lezen van dit verhaal over de eerste honderd dagen van Donald Trump voelde alsof ik op de tocht een shirt met koud zweet aantrok. Een overzichtsverhaal van de briljante schrijver David Remnick die je in alle chaos van het fragmentarische nieuws weer doet herinneren aan wat voor compleet geschifte volksmenner de Amerikanen het Witte Huis in hebben gestemd. ‘Trump forces us to recognize the fragility of precious things,’ schrijft Remnick. Precies. Lees dit stuk en ga een stuk wandelen op het strand. Met je geliefde of de hond. (Lucien Hordijk, correspondent Medicijnen) The New Yorker: ' A Hundred Days of Trump’ Hoe de libelle hitsige mannetjes misleidt Mannetje wil seks, vrouw niet. Wat te doen? Vrouwen in het gehele dierenrijk worstelen met dit probleem en de seksvermijdingsstrategieën die aldus ontstonden, blijken zowel tal- als kleurrijk. Wij veinzen hoofdpijn, de inktvisvrouw doet alsof ze testikels heeft. En de vrouwelijke libelle – ontdekten wetenschappers laatst – laat zich bij achtervolging door hitsig manvolk midvlucht uit de lucht vallen en fingeert haar dood. Protip. Phys.org: ‘Female dragonflies found to fake death to avoid male advances’ Het mythische verhaal van Jiango Renard. Of was het Django Reinhardt? Er is een nieuwe film over de bekende gypsyjazzgitarist Django Reinhardt uitgekomen. Reden voor het Belgische blad Knack om eens diep in de sterke verhalen rond de beste man te duiken. Had die nu de Franse of de Belgische nationaliteit? Ontleende hij echt zijn sublieme stijl aan zijn door een woonwagenbrand verminkte hand? En waarom kon hij Parijs platspelen terwijl de nazi’s op Sinti als hij joegen? Een stuk waardoor ik erg benieuwd ben naar de film. (Andreas Jonkers, eindredacteur) Knack: ‘Het genie dat niet kon schrijven’ Het Verenigd Koninkrijk: afgesneden van Europa en moreel uitgewoond De grote Britse schrijver Julian Barnes, normaliter eerder een meester van de ironie en onderkoeldheid, schreef een bijtend en bitter essay over het Verenigd Koninkrijk van nu. Wat hij in een roman van George Simenon meesterlijk beschreven ziet - hoe een golf van haat jegens vreemdelingen aanzwelt - herkent hij in zijn eigen vaderland. ‘We zijn altijd misnoegde Europeanen geweest, de stoute jongens die scheten laten in de hoek,’ observeert hij. En nu het Verenigd Koninkrijk na een festival van leugens zijn ‘onafhankelijkheid’ terug heeft, ziet hij tot zijn afgrijzen de angstige en ongeruste blikken van mensen die van elders komen. ‘Afgesneden van Europa en moreel uitgewoond, en dan maar dekking zoekend onder de oksel van Donald Trump’ is zijn harde diagnose van het Verenigd Koninkrijk. (Tomas Vanheste, correspondent Europa tussen macht en verbeelding) De Standaard: ‘De zuivering van Groot-Brittannië’ (Leestijd: 20 minuten)

Het beste van De Correspondent

Waarom feiten niet het antwoord zijn op nepnieuws Waarheid doet er niet meer toe in onze samenleving, is de conclusie van veel journalisten. Hun antwoord: meer factchecken dus. Maar waar we behoefte aan hebben is niet meer feiten. Wel meer eerlijkheid. Lees het verhaal van Rob hier terug Deze Tunesiër sloot zich aan bij Al-Qaeda in Syrië. Nu voert hij een vreedzame jihad Geen land telt zoveel Syriëgangers als Tunesië. Een deel keerde terug en wordt nu opgejaagd door de politie. Ik sprak een jongen en vroeg waarom hij vertrok, terugkeerde en nu probeert te voorkomen dat anderen afreizen. Lees het verhaal van Lennart hier terug Waarom juist VVD’ers altijd in de problemen komen Hoe komt het dat vooral VVD-politici in ethische problemen komen? En hoe komt het dat juist de VVD er maar niet in slaagt daar helder en overtuigend mee om te gaan? De markt is bij uitstek niet ethisch. De markt is waar de huidige VVD om draait, laat ik in mijn Politiek dagboek zien. Lees het verhaal van Marc hier terug Thuis ben je waar je - uit dit nieuwe boek - voorgelezen wordt Vandaag verschijnt het nieuwe boek Thuis ben je - Berichten van een Hotelmens. Als voorproefje las de Hotelmens tien verhalen voor. De eerste vier kun je nu als podcast beluisteren. Bijvoorbeeld voor het slapengaan. Lees het verhaal van Arnon hier terug Het absurde Nederlandse boetebeleid: 18.733 celstraffen voor onverzekerde auto’s (die in de garage staan) Duizenden mensen zijn in de cel beland vanwege onverzekerde auto’s die niet eens rijden. Door een wetswijziging verdient de overheid inmiddels meer aan de aanmaningen dan aan de boetes zelf. En met veiliger verkeer heeft het nauwelijks nog iets te maken. Lees het verhaal van Jesse hier terug