26.05.17 Aanbeveling

Ontroerd door de haardvuur-dvd en het bomenbehang (en nog 9 verhalen om in te halen)

Oprichter

Elke vrijdag tippen correspondenten hun favoriete mediavoer voor het weekend. Deze week: een kijkje bij het laatste meesterwerk van Steve Jobs, op pad met het enige vrouwenorkest van Afghanistan en het leukste wetenschapsverhaal van de laatste tijd.

Het beste uit andere media

Het laatste meesterwerk van Steve Jobs

Steve Jobs is tijdens en na zijn leven voor veel dingen uitgemaakt, maar vrijwel iedereen is het eens over zijn kwaliteiten als visionair. Na het succes van de Macintosh, iPod en iPhone was zijn laatste grote kunstje het ontwerpen van de nieuwe Apple-campus in Californië. In de maanden voor zijn dood in 2011 zette de topman van de techgigant zijn grootse plannen uiteen: een natuurlijk heuvellandschap met duizenden bomen om wandelvergaderingen te houden, met in het midden een futuristische campus waar concurrenten als Google en Microsoft u tegen zeggen. Van het kaliber automatische glazen deuren van tientallen meters hoog en een doorzichtige ring om het hele gebouw - voorzien van een geavanceerd klimaatsysteem, bovenop volgeplant met zonnepanelen en onderop bestand tegen aardbevingen. Wired-journalist Steven Levy kreeg een rondleiding en zag dat het mooi was. (Riffy Bol, socialemediaredacteur)

Wired: ‘Inside Apple’s Great (Or Just Insane) New Mothership’ (Leestijd: 37 minuten)

Onderzoekers versus ijs op Antarctica

The New York Times maakte een mooi verhaal over het verdwijnen van het ijs op Antarctica. De kaart waar het stuk mee opent, is een modern digitaal kunstwerk. Je ziet het ijs bewegen, van hoog op de ijskap naar zee. Vier journalisten van de Times reisden naar de Zuidpool omdat ijsonderzoekers de afgelopen jaren steeds vaker waarschuwen dat het ijs sneller in zee schuift. Maar er is een groot gebrek aan goede informatie. De huidige modellen zijn grofmazig. Over de zoektocht naar de meest accurate inschattingen over het smelten gaat dit stuk. De wetenschappers zijn verwikkeld in een race tegen de klok: zullen ze het verdwijnen van het ijs op dit continent begrijpen voordat het een voldongen feit is? (Jelmer Mommers, correspondent Klimaat & Energie)

The New York Times: ‘Miles of Ice Collapsing Into the Sea’ (Leestijd: 10 minuten)

Komt een wetenschapper bij de douane

Astrofysicus Brian Schmidt werd staande gehouden op weg naar Noord-Dakota. Hij had zijn Nobelprijs bij zich – een kwart kilo gouden schijf die zwart uitsloeg op de securityscan. ‘Eh, wie gaf jou dit?’, vroeg luchthavenpersoneel. ‘De koning van Zweden,’ zei hij. ‘Waarom gaf hij jou dit?’, ging het verder. ‘Omdat ik hielp ontdekken dat het heelal steeds sneller uitdijt.’ Wetenschappers staan nogal eens met bizarre attributen op het vliegveld: 3D-prints van muizenpenissen, tupperwarebakjes vol kikkers of een vleermuisdetector, niks is te gek. En leg dat dan maar eens uit. Ed Yong schreef er een erg geestig stuk over. (Tamar Stelling, correspondent Niet-mens)

The Atlantic: ‘That Time the TSA Found a Scientist’s 3-D-Printed Mouse Penis’ (Leestijd: 9 minuten)

Op pad met het enige vrouwenorkest van Afghanistan

‘Dit is de gelukkigste plek van Afghanistan.’ Dat zegt Ahmad Sarmast, de directeur van de enige muziekschool van Kabul, waar het enige vrouwenorkest van Afghanistan repeteert. In 2014 overleefde Sarmast ternauwernood een zelfmoordaanslag. De Taliban, die de aanslag opeiste, vindt dat hij ‘de jeugd corrumpeert.’ Terwijl Afghanistan een eeuwenoude muziektraditie heeft, ook voor vrouwen. De Taliban ‘heeft mensen gehersenspoeld,’ zegt een dirigent van het orkest, een hele generatie is opgegroeid met het idee dat muziek slecht is. Rachel Corner maakte voor De Groene Amsterdammer een reportage waarbij het vrouwenorkest een perfect vehikel blijkt om de situatie in Afghanistan beter te begrijpen. (Andreas Jonkers, eindredacteur)

De Groene Amsterdammer: ‘Niemand weet dit’ (Leestijd: 19 minuten)

Het beste van De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste van De Correspondent

Komt een land bij de dokter