Deze week staat mijn nieuwsbrief in het teken van de aanzwellende kritiek op Facebook.

De vele legers die Facebooks aanvallen

Winter is coming. Brussel legde vorige week Facebook een boete op van 110 miljoen euro. Het bedrijf heeft de EU misleid toen het WhatsApp kocht in 2014.

Want Facebook beloofde dat het nooit gebruikersdata van beide diensten zou koppelen. Dat deed het bedrijf toch.

Als de beoordelaars van toen zich een beetje hadden verdiept in de geschiedenis van het bedrijf, dan hadden ze geweten dat wel vaker beloften . Maar goed, beter laat dan nooit.

schrijft dat dit slechts een van de vele aanvallen is die Facebook de komende tijd kan verwachten. Het blad zet de vijf belangrijkste ‘legers’ en hun wapenarsenaal op een rij - van mainstreampolitici die hun pijlen richten op fakenews op Facebook tot veiligheidsdiensten die vinden dat Facebook online extremisme harder moet aanpakken.

De lekken vanuit het bedrijf zelf

Er was ook hard nieuws over Facebook deze week: diens interne moderatierichtlijnen kwamen naar buiten. The Guardian, die de documenten in handen kreeg, maakte een handige met de documenten en de artikelen daarover.

Neem de tijd om daar eens in te grasduinen. Interessant vond ik bijvoorbeeld Of Ik kan je ook aanraden Ik faalde jammerlijk.

En dan nog twee lezenswaardige stukken óver de Facebook Files:

  • In vraagt Alexis Madrigal zich af of Facebooks principe om zoveel mogelijk toe te staan wel juist is. En of die houding niet ook voortkomt uit Facebooks verdienmodel - dat neerkomt op hoe meer inhoud en interactie: ‘The platform’s own dynamics are a huge part of what gets posted to the platform. They are less a “mirror” of social dynamics than an engine driving them to greater intensity, with unpredictable consequences. Facebook has to acknowledge that it has not merely “connected friends and families." It has changed their very nature.’
  • In NRC Handelsblad dat ‘als de interne censuurrichtlijnen iets laten zien is het wel de willekeur van de regels die moderatoren van sociale netwerk moeten uitvoeren, en de grote hoeveelheden grijze gebieden waarin ze zich moeten begeven.’

Een nieuwe privacystorm steekt op

Privacy, best een dingetje voor Facebook. Altijd geweest ook. Journaliste Nitasha Tiku Een die meer schade aanricht dan de stormpjes van voorheen.

Want gebruikers en politici beginnen een kant van de macht van Facebook te zien die hen niet bevalt. Noem het manipulatie. De afgelopen maanden kwam er een aantal prangende voorbeelden in het nieuws. Verhalen over de effecten van fakenews, politieke microtargeting en online propaganda, bijvoorbeeld. Of een gelet intern rapport waarin Facebook adverteerders uitlegt dat het ‘psychologisch kwetsbare’ jongeren met gerichte advertenties kan bestoken.

Dat Facebook veel data verzamelt, wisten we allemaal wel. Maar wat het met al die data kan doen zonder dat wij het doorhebben, daar beginnen we nu de eerste tekenen van te zien. En zoals Tiku terecht zegt: ook dat is privacy. ‘Welcome to the next phase of Facebook privacy backlash, where the big fear isn’t just what Facebook knows about its users but whether that knowledge can be weaponized in ways those users cannot see, and would never knowingly allow.’

En ook nog:

  • over hoe Facebook op dit moment in Europa - zowel in Brussel als door verschillende lidstaten - wordt aangepakt en waarom dit volgens de auteur Julia Powles niet genoeg is.
  • Belangrijke (nog lopende) naar politieke targeting van Britse kiezers op Facebook, met een oproep om mee te helpen.
  • om advertenties nog gerichter aan te kunnen bieden?
  • Facebook heeft de data in huis om duidelijk te maken wat de rol van Rusische online propaganda was bij de Amerikaanse verkiezingen.

Tot zover!