Muziekuitgevers steken royalty’s van bassist The Cats in eigen zak

Muziekuitgeverijen hebben geld dat liedschrijvers toekomt in eigen zak gestoken. Dat blijkt uit het verhaal van Arnold Mühren, oud-bassist en songwriter van de Volendamse rockband The Cats.

Het betreft buitenlandse royalty’s die de uitgevers ontvangen via auteursrechtorganisaties als Buma/Stemra in Nederland en GEMA in Duitsland.

Overal waar geld aan een lied wordt verdiend, bijvoorbeeld op radio, tv of Spotify, incasseren deze organisaties een deel van de opbrengst voor de rechthebbende liedschrijvers en hun uitgevers.

Doe Maar, Normaal, Golden Earring, George Baker, Pussycat, Bolland & Bolland, we zijn er allemaal ingetuind

Uitgeverijen houden een te groot deel van dit geld voor zichzelf. Mühren vertelt dat hij onder contract stond van EMI Publishing: ‘In dat contract stond dat ik 50 procent van de royalty’s moest krijgen. Ik kreeg meestal maar 33 procent. Soms was het 22 procent, soms 40, die percentages vlogen alle kanten op.’ Waarom de percentages zo variëren, heeft Mühren nooit kunnen achterhalen.

Tussen 2009 en 2015 won Mühren al enkele rechtszaken hierover. Zijn contract met EMI werd ontbonden en hij kreeg enkele tonnen aan misgelopen royalty’s, met name voor zijn hit ‘One Way Wind.’ Hoewel dat lied in 1971 uitkwam, gaat het bedrag dat EMI moest betalen wegens verjaring alleen over royalty’s sinds 2000.

Afgelopen zaterdag bracht Mühren zijn verhaal via Facebook in de openbaarheid. In zijn bericht zegt hij lang niet het enige slachtoffer te zijn. ‘Doe Maar, Normaal, Golden Earring, George Baker, Pussycat, Bolland & Bolland, Eddy Ouwens, producer en componist Hans van Hemert, we zijn er allemaal ingetuind.’

Update 29-6-2017: EMI Publishing, tegenwoordig onderdeel van Sony/ATV, laat weten dat er schikkingsonderhandelingeen worden gevoerd. Daarom wil het bedrijf niet inhoudelijk reageren. Wel mailt Niels Walboomers, Managing Director van Sony/ATV: ‘Van onrechtmatig handelen door EMI is overigens geen sprake.’

Lees ook: