Beste,

Een maand schudde informateur Herman Tjeenk Willink aan het Binnenhofse partijcarroussel. Toen was voor iedereen duidelijk wie er niet meedoen, tot nader order.

Bleven over VVD, CDA, D66 en ChristenUnie. Die gaan nu echt onderhandelen. Alexander Pechtold en Segers hebben hun eerdere ongenoegen voldoende

Over de levensvragen is even genoeg gezegd. Nu de rest. Er is ook veel (migratie, klimaat, ongelijkheid) dat D66 en CU bindt.

Waarschijnlijk kan begin volgende week een punt worden gezet achter deze fase van de formatie. Zou het nu eens lukken niet allerlei luchtkastelen in het regeerakkoord vast te leggen?

De verleiding blijkt groot voorbij de grote lijnen te duiken in concrete maatregelen, met precieze kosten en baten. De Volkskrant vond met behulp van de Wet openbaarheid van bestuur een voorbeeld uit de vorige formatie: voor 157 miljoen nieuwe belastingambtenaren zouden jaar na jaar 663 miljoen extra belastinginkomsten opleveren.

Als Nederland het Franse kiesstelsel had

Ander land, andere tradities. Emmanuel Macron wist in een maand presidentschap een absolute meerderheid in het parlement bij elkaar te krijgen. Dat lukte doordat hij de stemming onder de Fransen beter aanvoelde dan de concurrentie. En dankzij het Franse kiesstelsel dat erop is gericht meerderheden te bevorderen.

Na al dat heen en weer gepraat en gedineer heeft het iets verleidelijks voor de Nederlandse politiek. Op het weblog van politicologen Stuk Rood Vlees rekent Simon Otjes voor hoe de van de laatste verkiezingen er uit zou zien als wij het Franse districtenstelsel in twee rondes hadden.

VVD, CDA en D66 zouden aanzienlijk winnen. PvdA, GroenLinks zouden lijden. Over de PVV zegt hij niet veel.

Macron in volle vaart

De nieuwe Franse president kwam, zag en overwon de EU-top die eind deze week het nieuwe elan in Europa belichaamde.

Macron gaf aan de vooravond zijn eerste presidentiële interview aan zeven Europese kranten, waaronder geen uit Nederland. Wel aan Le Figaro (Frankrijk), (VK), El País (Spanje), Gazeta Wyborcza (Polen), Süddeutsche Zeitung (Duitsland), Le Temps (Zwitserland), Le Soir (België) en Corriere della Serra (Italië).

Zonder het te zeggen neemt Macron het moreel leiderschap van Europa op zich. Trefzeker schetst hij de EU als waardengemeenschap die niet à la carte kan worden geconsumeerd. Macron houdt de deur open voor het Verenigd Koninkrijk - deze week begonnen de brexit-onderhandelingen.

In The New York Times schetst de Franse socioloog Michel Wieviorka de waar de nieuwe president voor staat. ‘Zijn’ parlement is onervaren, hij zal ook zelf moeten luisteren naar het Franse volk dat zich zo lang niet gehoord voelde.

Op De Correspondent zetten Marijn Kruk en Wilfred van de Poll hun boeiende tussen Parijs en Berlijn voort. Duitsland is in september aan de beurt.

Brexit begonnen

Theresa May, de bungelende premier van het Verenigd Koninkrijk, liet koningin Elizabeth haar (en volgens velen laatste) eerste troonrede voorlezen. De omstreden sociale maatregelen die haar aan een slecht verkiezingsresultaat hielpen, stonden er niet meer in.

Op de EU-top in Brussel deed zij haar eerste uittredingsvoorstel: EU-burgers die langer dan vijf jaar in het VK wonen mogen blijven. De latere gearriveerden moeten zich bij het loket melden.

May plakte het etiket op haar voorstel. De EU wil de burgerschapskwestie graag snel regelen. Niet iedereen was zo blij met het aanbod.

Intussen is het een jaar geleden dat de Britten per referendum besloten de EU maar weer es te verlaten. Tijd de eerste te identificeren. Het pond is gedaald, de inflatie omhoog, onder bedrijven is de schade ongelijk verdeeld.

Burgers in de EU lijken sinds brexit en na de verkiezingen in Oostenrijk, Nederland en Frankrijk weer moed te hebben gevat. Volgens onderzoek van de Pew Foundation staan zij tegenover de Unie. Oost-Europeanen, jong en oud, zijn er nog dat democratie een winnende formule is.

In Tsjechië spelen president en premier met de gedachte ook uit de EU te stappen. als reactie op de aanzegging van de Commissie dat ook de Tsjechen hun deel van de vluchtelingen in Griekse kampen moet opnemen.

Obamacare ontmanteld

De Republikeinen in de Amerikaanse Senaat publiceerden eindelijk hun om de gezondheidszorgwetgeving van president Obama te vervangen door een uitgeklede versie. Veel rechten vervallen. Miljoenen armen verliezen hun verzekering en oudedagszorg. Dat maakt veel geld vrij voor belastingverlaging van topverdieners en vermogenden.

Het is lang niet zeker dat dit ontwerp wet wordt, al prees president Trump het per tweet. Vier (van de 52) Republikeinse senatoren steunen het niet. En als het al steun zou krijgen van enkele Democraten (de Senaat heeft honderd leden) dan nog moet de tekst in die van het Huis van Afgevaardigden worden geschoven om wet te kunnen worden.

Voor de president hangt er veel van af. Hij heeft tot dusver nog geen substiantieel wetgevend project tot een goed eind gebracht. De Republikeinen blijven voorlopig verdeeld - een aantal vindt de bezuinigingen op de zorg nog niet ver genoeg gaan. Trumps kiezers lijken nog niet door te hebben dat ook hun verzekering in gevaar is.

PvdA een beweging

Op de dag dat Lodewijk Asscher liet weten dat de PvdA echt even moet nadenken vóór men weer verantwoordelijkheid in een kabinet neemt, presenteerde de Bredase burgemeester Paul Depla een over de verkiezingsnederlaag.

Meer een beweging zijn, minder een uitzendbureau voor bestuurders, was de strekking van het advies, dat niet te lang stilstond bij de zware verkiezingsnederlaag.

De voor een nieuwe voorzitter vraagt intussen om een fulltime verbinder met tomeloze energie.

En tenslotte: NPO Radio 1

Op het gevaar af dat het lijkt of ik voor eigen parochie preek (ik bespreek af en toe boeken in het radioprogramma Argos): de zendermanager en de NPO zijn weer bezig de ‘nieuws- en sportzender’ op te schudden.

Zij gaan er in hun nieuwe jaarplan van uit dat er meer luisteraars komen als de zender nog meer infohapjes en muziekdrankjes serveert. De kunst - (Kunststof), en onderzoeksjournalistiek (Argos en Reporter) en het politiek debat (Kamerbreed) moeten gedund en opgeleukt worden.

Christiaan Weijts beschreef het denken achter de op te schroeven productie van op Radio 1 overtuigend. Verzet is geboden.

Wil je op de hoogte blijven van mijn artikelen? Elke zaterdag mail ik een Politieke Weekbrief waarin ik samenvat wat me de afgelopen politieke week opviel en wat er staat te gebeuren, in Nederland, Europa en de VS. Wil je die ontvangen en mijn Politieke Dagboeken en andere verhalen in je inbox krijgen? Meld je dan aan! Schrijf je hier in!