Zo reageerde Buma/Stemra op mijn verhaal over royalty’s

Arnold Mühren van The Cats miste 35 jaar een deel van zijn buitenlandse royalty’s. Dit geld belandde bij zijn muziekuitgeverij. Ik vroeg Buma/Stemra - de organisatie die de royalty’s verdeelt - om een aantal punten toe te lichten. De kern van Buma/Stemra’s antwoord staat in het verhaal over Mühren. Dit is de volledige reactie op mijn vragen.

‘Buma/Stemra is bekend met dit dispuut tussen een aantal auteurs en hun uitgevers, onder meer door de rechtszaken die hieromtrent hebben gespeeld.’

‘Het probleem was dat sommige auteurs klaarblijkelijk met de uitgever hadden afgesproken dat zij recht hadden op een 50 procent-aandeel en er verschil van mening ontstond hoe die afspraak geïnterpreteerd moest worden.’

‘In de uitspraak van het gerechtshof van 22 december 2015 in de zaak van Arnold Mühren en EMI Publishing Holland, is bepaald dat de 50 procent-afspraak, een afspraak was tussen uitgever en auteur, die afweek van de repartitiereglementen. Het geschil zag op de wijze waarop zij onderling, als uitgever respectievelijk auteur, de (door Stemra uitgekeerde) auteursgelden al dan niet zouden moeten herverdelen.’

‘Kortom: Stemra keert en keerde uit volgens haar reglementen en het was/is dus aan auteur en uitgever om die gelden volgens hun afspraak te (her)verdelen.’

Is dit de reden dat Stemra’s reglement is aangepast in 1994?

‘Tussen 1987 en 1994 gold volgens de reglementen dat het totale uitgeversaandeel de 50 procent slechts mocht overschrijden met toestemming van de auteur(s). Na 1 juli 1994 gold dat (met betrekking tot sub-uitgavecontracten van ná 1994) het totale uitgeversaandeel nooit meer dan 50 procent mocht bedragen.’

‘Bij ons is niet bekend dat deze wijziging direct verband hield met de disputen tussen auteurs en uitgevers over hun onderlinge verdeling.’

‘Ingeval (lokale) vertalingen en arrangementen op originele werken is toestemming nodig van de rechthebbenden. Indien dit in het buitenland aan de orde is, is dit veelal in de overeenkomst tussen de componist/tekstschrijver en zijn/haar uitgever vastgelegd en vervolgens in de overeenkomsten tussen de originele uitgever en zijn sub-uitgever in het buitenland.’

‘Geautoriseerde lokale versies van originele titels zijn verder gebonden aan lokale regelgeving waarin vastgelegd is welk percentage de sub-auteur en arrangeur mogen ontvangen. Zonder toestemming van de rechthebbenden van een origineel werk kan een sub-auteur of arrangeur geen aandeel in een werk ontvangen. Het houdt dus wederom verband met de onderlinge afspraken tussen auteur en uitgever.’

Was dit volgens Buma/Stemra een structureel probleem?

‘Aangezien het, zoals gezegd, primair een dispuut tussen uitgevers en auteurs betreft, kan Buma/Stemra niet beoordelen of het een probleem was en of dit structureel was.’

Buma/Stemra is afhankelijk van rechthebbenden die aanmeldingen en wijzigingen doorgeven. Is hieruit op te maken dat de hierboven beschreven fouten (of andere fouten met dezelfde gevolgen) vandaag de dag nog mogelijk zijn?

‘Buma/Stemra en haar rechthebbenden werken voortdurend aan het verbeteren van de processen. Dit geldt ook voor het aanmeldingsproces waarbij tijdigheid, compleetheid en juistheid van groot belang zijn.’