/dc-useruploads-images/a3628f5b605a44e88bb1a5f95682d33d.png)
Beste,
Let op, dit stukje bevat een spoiler voor Orange is the New Black!
Twee weken geleden schreef ik in deze mail over de verhouding tussen kunst en politiek, naar aanleiding van de installatie Manifesto van Julian Rosenfeldt. Deze week moest ik er weer aan denken toen ik keek naar het nieuwe seizoen van Orange is the New Black.
Het is altijd al een zwaar geëngageerde serie geweest, feministisch en bijna agressief divers, maar dit seizoen is de thematiek wel heel actueel en de toon wel heel activistisch. De speech die het personage Taystee in aflevering 4 afsteekt tegen de pers moet velen kippenvel bezorgd hebben. Het is een diep emotionele aanklacht tegen de onrecht en racisme van het Amerikaanse rechtssysteem, waaraan niets fictief is. ‘Our fight is with a system that don’t give a damn about poor people, and brown peolpe and poor brown people.’
Waar de serie eerder nog wel eens een kabbelende, melige komedie-vibe had, staat er nu meer dan ooit op het spel. En hoewel de gedurfde afwisseling tussen komedie en drama altijd een van de sterke en originele punten is geweest van Orange is the New Black, steekt de meligheid die er nog zit in dit seizoen wel heel scherp af tegen de ernst van de thematiek. Zo schrijft ook Sophie Gilbert van The Atlantic in een interessante bespreking.
Orange is overigens lang niet de enige recente serie waarin expliciet maatschappelijke strijden worden gestreden. Over waarom tv-drama momenteel zo’n geschikte plek lijkt voor engagement (vanzelfsprekender en makkelijker dan andere kunsten, heb ik het idee, omdat tv bij uitstek een plek is voor rolmodellen) schreef ik eerder een essay in De Gids.
En volgende week val ik je ook nog een keer lastig met dit thema, maar dan in de literatuur. Ik mocht een inleiding schrijven bij een nieuwe Nederlandse vertaling van een van mijn dierbaarste kunstenaars, de dichter, verhalenverteller en activiste Grace Paley. Haar prachtige verhalenbundel De langeafstandloopster en andere verhalen ligt vanaf nu in de winkel. Op De Correspondent vertel ik je een dezer dagen uitgebreid waarom je verliefd wordt op haar bescheiden, geëngageerde verhalen.
Op de hoogte blijven van het moderne lijden op De Correspondent?
In mijn tweewekelijkse mail praat ik je bij over ‘het moderne lijden’. En hoor je wat je volgens mij niet mag missen aan artikelen, boeken, films, tv en andere cultuur.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
