Dit is de beste les die ik ooit zag
Ik ben net terug uit Nootdorp, waar ik op een basisschool de beste les zag die ik ooit heb gezien.
Kinderen uit groep 7 speelden er het bordspel Terra Nova, dat in september uitkomt. In dat spel maken leerlingen hun eigen samenleving. Ze moeten in groepjes nadenken over hoe ze hun land inrichten, wie de leiding heeft (is er überhaupt wel een leider nodig?), wat ze doen wanneer er iemand ziek is, wat ze doen met de nieuwelingen die per boot arriveren, hoe ze de visvangst verdelen en ga zo maar door.
Als ik op reportage ga, ben ik normaal gesproken blij als dat één mooi citaat of één goede dialoog oplevert. Nu had ik in een uur tijd tien pagina’s vol rake zinnen. Alvast drie:
- ‘We hebben wel één baas nodig. Drie bazen is niet handig. Dat is in de klas toch ook niet handig? Dan krijgen we ruzie.’
- ‘Ieder kamp krijgt één leider. Dat is de wijste en de oudste. De dorpsbewoners mogen hun ideeën aan hen vertellen.’
- ‘Wij hebben een koning en koningin, maar vinden het niet eerlijk dat hun kinderen dat ook weer worden. Wij hebben verkiezingen voor de koning en koningin.’
Dit item in Brandpunt waarin drie volwassenen (een D66’er, PVV’er en PvdA’er) het spel spelen is ook erg leuk en inzichtelijk:
Ik probeer al heel lang een stuk te schrijven over ethiek, moraal, democratisch burgerschap, maatschappelijk verantwoord burgerschap, de toetscultuur, pedagogiek, solutionisme en meer begrippen die op een of andere manier met elkaar samenhangen. Twee maanden en acht versies later is mijn tekst nog steeds een puinzooi.
Maar in Nootdorp viel alles op z’n plek. Volgende week verschijnt het stuk.
De leerling centraal? (en ander leesvoer)
Afgelopen week las ik:
- Dit stuk uit The New York Times over een school die kinderen leert omgaan met falen. Dat zijn ze namelijk niet gewend. Leerlingen die meedoen, krijgen vooraf een certificaat met de tekst: ‘You are hereby authorized to screw up, bomb or fail at one or more relationships, hookups, friendships, texts, exams, extracurriculars or any other choices associated with college … and still be a totally worthy, utterly excellent human.’
- Dit advies van de Onderwijsraad over ‘de leerling centraal.’ In één zin: ‘De raad doet een beroep op alle betrokkenen – leerlingen, ouders, leraren, schoolleiders, bestuurders, toezichthouders, beleidsmakers en politici – om in de besluitvorming over het centraal stellen van de leerling de maatschappelijke gevolgen niet uit het oog te verliezen.’ Trouw publiceerde dit stuk naar aanleiding van het advies.
- Dit interview met socioloog Richard Sennett in de Volkskrant over de flexmens. Sennett is in onderwijskringen vooral bekend om zijn boek De ambachtsman, over vakmanschap en onze relatie tot werk. Uit het interview: ‘Uit mijn ervaring als musicus weet ik dat mensen structuur, orde en discipline nodig hebben. Je moet eindeloos oefenen om iets goed in de vingers te krijgen. Om jezelf te verbeteren. De vraag die mij bezighoudt is hoe we structuur kunnen aanbrengen in onze maatschappij, en het toch open houden.’
Ik moet nog drie toetsen nakijken en vier vergaderingen bijwonen, en dan zit het schooljaar erop!
Met groet,
Johannes
P.S. Meer zin om iets te kijken dan om te lezen? Hier vind je alle 2Doc-documentaires over leraren op een rijtje.