Voor mijn verjaardag kreeg ik van filosoof en Trouw-columnist Ger Groot, een extreem leesbare en heerlijk geïllustreerde geschiedenis van de moderne westerse filosofie. In een dag gleed ik door 150 pagina’s van Groots heldere proza en liet mijn geheugen opfrissen over alles tussen René Descartes en Peter Sloterdijk.

Groot beschouwt niet alleen de filosofie, maar de hele cultuur. Hij traceert de ideeën en tradities die ons hebben gemaakt tot wie we vandaag denken te zijn. De lijn die hij volgt is even helder als zijn proza: de filosofie van de afgelopen vier eeuwen laat zich volgens Groot beschrijven als één lange worsteling met de erfenis van religie.

Dat zie je goed in de romantiek, waarin ik inmiddels ben aangeland in het boek, en die overigens nog totaal niet uit ons doen en laten is verdwenen. (Dat ook Groots collega Hans Kennepohl al eens, met wie Lex Bohlmeijer een goed gesprek had.)

Waarom je dat volgens mij bij uitstek kunt zien op festivals, lees je binnenkort in een nieuwe aflevering van het Lexicon van het moderne leven, volledig gewijd aan het festival.

Als jij een festivalganger bent, dan hoor ik voor dat stuk ook graag van jou wat je ultieme, meest typerende festivalervaring is, wat je hoopt te vinden op een festival en of je dat nog vindt op de gecommercialiseerde festijnen waarvan er steeds meer uit de grond schieten. Mail me vooral je anekdote.

Liever lezen over, dan dansen naast de moderne mens deze zomer? Dan raad ik je naast Ger Groot ook het al wat oudere van Michael Foley aan, dat ik onlangs las.

Het is een bij vlagen zeer grappige en sterke analyse van een ontevreden tijd, die volgens mij in wezen draait om ‘fomo’ – de angst dat je iets mist, dat alle anderen het beter naar hun zin hebben dan jij. Waarom zo’n mindset het zo moeilijk maakt om gelukkig te zijn, legt Foley uit in hilarische confrontaties. Soms slaat hij de plank helemaal mis, maar hij is altijd charmant en vermakelijk en het boek staat vol slimme inzichten.