01.09.17 Aanbeveling

Bij militairen in de ziel kijken (en nog 9 verhalen om in te halen)

Oprichter

Elke vrijdag tippen correspondenten hun favoriete mediavoer voor het weekend. Deze week: de onbegrepen prinses Diana, de witte terrorist die 88 kogels meenam en de ondraaglijke lichtheid van ’s werelds machtigste dochter en schoonzoon.

Het beste uit andere media

Diana, onbegrepen prinses

Ik hou van Engeland. Dat wil zeggen, niet van Engeland, maar van het idee van Engeland dat ik twintig jaar geleden had. Dat wil zeggen, de broedplaats van geniale popmuziek, geniale humor en een geniale voetbalcultuur, met best wel slecht voetbal. Dat was de reden dat ik als zeventienjarige besloot Engels te gaan studeren. Prima studie, je kon er weliswaar niks mee, maar goed. Net voordat ik met mijn studie begon, stierf Diana. Dat was mogelijk - achteraf gezien - de laatste keer dat Engeland een rol van betekenis op het wereldtoneel speelde. Destijds bevestigde het voor mij de juistheid van mijn keuze. Schrijfster Hilary Mantel profileert de prinses, op haar twintigste sterfdag. (Michiel de Hoog, correspondent Sport)

The Guardian: ‘The Princess Myth: Hilary Mantel on Diana’ (Leestijd: 25 minuten)

De witte terrorist met 88 kogels en 88 Facebookvrienden

Dit jaar bereikte het Amerikaanse racisme een kookpunt in Charlottesville, maar al in 2015 kreeg een stad met een gelijkende naam ermee te maken: Charleston, South Carolina. Dylann Roof schoot daar in koelen bloede negen zwarte kerkgangers dood. Essayiste Rachel Kaadzi Ghansah bracht enkele weken door in het plaatsje en schreef een formidabel verhaal voor GQ. Ze hoorde hoe Roof de neurotische neiging had om zijn handen ‘zuiver’ te houden, hoe hij 88 kogels meenam en 88 vrienden toevoegde op Facebook - naar een neonazistische code - en hoe hij een roadtrip maakte langs monumenten voor de Confederatie. Spraakmakendst is dat zijn beste jeugdvriend zwart was. (Riffy Bol, socialemediaredacteur)

GQ: ‘A Most American Terrorist: The Making of Dylan Roof’ (Leestijd: 60 minuten)

Huilende militairen

Het komt niet zo vaak voor dat ik een serie op de publieke omroep echt vólg. Maar de afgelopen zes weken zat ik trouw op de bank voor de nieuwe serie van Kijken in de Ziel. De beroepsgroep die interviewer Coen Verbraak dit keer ontleedt? Militairen. Dat klinkt misschien voorspelbaar - ja, ze zijn bereid te sterven en ja, er is veel broederschap - maar dat was het allerminst. De belangrijkste reden: de tranen. Vrijwel elke aflevering schiet er wel iemand vol. De chinookvlieger die vertelt over zijn landing naast een gewonde collega, de marinier die spijt heeft dat hij er niet voor zijn kinderen is geweest, de generaal die een van zijn mannen verloor, de onderzeebootcommandant die nog altijd de geur ruikt van de lichamen van vluchtelingen in de Middellandse Zee. Het is een prachtig, onverwacht beeld van Defensie, dat vecht tegen de stereotypen. (Maite Vermeulen, correspondent Conflict & Ontwikkeling)

NTR: Kijken in de ziel (Kijktijd: 40 minuten per aflevering)

Een bijzondere patiënt als inspiratiebron en mooi verhaal

Wie in de zorg werkt, mag hopen op de ontmoeting met hem of haar: die ene patiënt. In deze interviewserie van de Volkskrant vertellen artsen en zorgverleners over dé persoon die de kijk op hun werk voorgoed heeft veranderd. Vaak inspireerde die ene patiënt tot onconventionele oplossingen. Bijvoorbeeld dat niksdoen heilzaam kan zijn, dat drummen kan helpen tegen de stemmen in je hoofd, dat je bij een ziek kind kunt nadenken over de kans op een goed leven of dat het goed afsluiten van het leven heel belangrijk is. Daarnaast is ‘die ene patiënt’ altijd goed voor een mooi verhaal op een verjaardagsfeest of in de krant. (Heiba Targhi Bakkali, correspondent Oud worden)

De Volkskrant: ‘Die ene patiënt’ (Leestijd: 3 tot 5 minuten per interview)

Het beste van De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste van De Correspondent

Komt een land bij de dokter