Podcast: Kijk, eindelijk een verhaal waarin kinderen van kleur de hoofdrol spelen

Het heeft iets van een sprookje. Zi, Cel en Bones, drie kinderen, drie talenten. De eerste vindt een potloodzwaard, de tweede een magisch schild, de derde een tijgerklauw. Fantasie, bescherming, vechtlust, het zijn wapens om je door het leven te slaan.

Neem het potloodzwaard: ‘Alles wat Bones ermee tekende kwam tot leven. Een grote verantwoordelijkheid, want ook lelijke en gemene zaken konden van het papier af stappen,’ staat in Tori.

Ook in sprookjes gaat het altijd in drieën. Maar Brian Elstak (Zaandam, 1980) heeft zich allerminst laten leiden door dit soort narratieve wetten. Het verhaal is intuïtief tot stand gekomen, in nauw contact met zijn eigen kinderen, die ook model stonden voor Zi, Cel en Bones.

Eindelijk een verhaal waarin onze kinderen zich kunnen herkennen

Elstak merkte: als je kinderen een verhaal voorleest, luisteren ze anders. De illustrator zag ineens een manier om zijn kinderen een boodschap over te brengen die ze anders wellicht niet ter harte zouden nemen. Houd mekaar in de gaten. Beoordeel iemand niet op zijn uiterlijk. En, dat vooral: kinderen van kleur kunnen een hoofdrol spelen.

Zo werd onlangs bekend dat Roald Dahl bij het schrijven van Sjakie en de chocoladefabriek een zwart kind voor ogen had, maar zijn agent hem dat uit het hoofd praatte. Die vond het een ‘slecht idee,’ dat ‘vragen op zou roepen’ bij Dahls publiek.

Elstak gaat die gedachte tegen met Tori. Hij kwam op het idee toen hij in 2014 een eenvoudige animatiefilm produceerde: Lowrey. Zevenentwintig minuten, gemaakt met minimale middelen, zoals gebruikelijk in de samplecultuur van de hiphop. Bekende rappers leenden hun stem aan de personages, Elstak tekende voor tekst en beeld.

De film sloeg aan. Mensen van kleur slaakten een zucht van herkenning, vertelt hij: ‘Eindelijk een verhaal waarin onze kinderen zich kunnen herkennen.’ Daarom is er nu een boekversie, die hij maakte met Karin Amatmoekrim.

Een gesprek over fantasie, hiphop, slavernij en het belang van goed onderwijs. Met een creatieveling, die zichzelf ziet als schakel in een keten. Als jij niet valt, dan vallen de anderen ook niet.

Meer weten?