De ondernemer die de wereld wil verlichten met zonnelampen (en meer klimaatnieuws)
Laat ik beginnen met een tip: het boek in wording van Jeremy Leggett. Hij is ondernemer in de zonne-energie en schrijft al langere tijd over de groene energierevolutie. The Test is een kroniek van Leggetts poging om met zijn organisatie SolarAid alle kerosinelampen ter wereld te vervangen door zonnelampen.
De argumenten? Lampen die werken op zonne-energie leveren veel minder vervuiling op, ze hebben geen continue aanvoer van olie nodig en ze zijn goedkoper. Voor maximaal 2 miljard dollar kunnen we 1,2 miljard mensen schone verlichting bieden, rekent Leggett voor.
Hij ziet zijn eigen missie daarom als ‘test’ voor de mensheid: als we zo’n relatief eenvoudige stap niet binnen korte tijd kunnen zetten, wat dan wel? Welke hoop is er dan voor de grotere uitdagingen waar de mensheid voor staat?
Leggetts boek is gratis te lezen; hij publiceert ongeveer elke maand een hoofdstuk. Als The Test wat verder is - het telt nu vier prikkelende hoofdstukken -, kom ik er op terug.
Wat in Maastricht gebeurt...
Vrijdag mochten adjunct-hoofdredacteur Maurits Martijn en ik bij het jaarlijkse congres van de Vereniging van Onderzoeksjournalisten (VVOJ) vertellen over de manier waarop we bij De Correspondent onze leden (jullie!) betrekken bij journalistiek onderzoek.
Ik gebruikte mijn eerdere onthulling over Shell als voorbeeld; het waren de bijdragen van leden en de gesprekken op ons platform die ervoor zorgden dat ik dieper in Shells verleden, heden en toekomst kon doordringen.
Na de inhoudelijke sessies losten de onderzoeksjournalisten van Nederland op in het nachtleven van Maastricht. Zij maakten geen foto’s.
Terug in Amsterdam werkte ik aan een verhaal over de verduurzaming van de landbouw, ging mijn tijd op aan gedoe met de Reclame Code Commissie (later meer) en werkte ik aan een eerder aangekondigd stuk over duurzame energie.
Op De Correspondent stroomden ondertussen tientallen bijdragen binnen over landbouwgif en gezonde bodems - het nalezen waard voor wie dat onderwerp interessant vindt.
...in de actualiteit...
In de actualiteit deze week: tijdens de klimaattop in Bonn moet een nieuwe ronde bureaucratische krachtpatserij de fragiliteit van het Verdrag van Parijs doen vergeten; wordt 2017 zeer waarschijnlijk een van de warmste jaren ooit gemeten; heeft Rutte III onvoldoende beleid gemaakt om de eigen klimaatdoelen te halen. In De Groene Amsterdammer verschenen twee kritische commentaren op het zogenaamd ‘groene’ Rutte III: van Jaap Tielbeke en Ewald Engelen.
Vrij Nederland beantwoordde een belangrijke vraag: waarom was er zoveel aandacht voor het klimaat in het regeerakkoord, terwijl het daar in de campagne nauwelijks over ging? Het levert een lange reconstructie op, die teruggaat tot 2011, over de invloed van bedrijven, werkgevers, en... Diederik Samsom.
En in de VS verscheen een nieuwe overzichtsstudie naar de ‘staat van het klimaat.’ De regering-Trump hield publicatie eerder tegen, waarna een van de auteurs het stuk online zette. Dat leidde tot veel ophef en een stuk in The New York Times, en nu dus tot een publicatie die alle klimaatontkenners in de kringen van Trump ontmaskert voor wat ze zijn: charlatans.
Programmeur Kevin Pluck vatte het verband tussen CO2-uitstoot en temperatuurstijging in een veelzeggende graphic. Links zie je CO2, rechts de gemiddelde temperatuur:
...en wat eraan komt
Houd De Correspondent in de gaten voor de volgende editie van de Rudi & Freddie Show, waar ik langs mag komen om met Rutger Bregman te praten over wat er echt gebeurde op het mysterieuze Paaseiland.
We gaan het hebben over doemdenken, ecomodernisme en Doughnut Economics. Dat laatste is het veelgeprezen boek van econome Kate Raworth, pleitbezorger van een economie die welvaart en sociale rechtvaardigheid bereikt binnen de planetaire grenzen.
Ewald Engelen besprak Raworth al in De Groene en sommigen van jullie zullen haar onlangs hebben gezien bij Buitenhof, waar ze werd binnengehaald als ‘de nieuwe Keynes.’ Aanrader!
Tot de volgende,
Jelmer