Wilders doet wat Nieuw Links deed in de jaren 60: Moskou aanhalen

Beste,

De plaat van Geert Wilders was grijsgedraaid. Bij het eerste debat met het kabinet-Rutte III wist hij niet meer te verrassen. Maar hij is terug.

Deze week sprak Wilders zich uit tegen de ‘russofobie’ NOS: ‘Rusland is bondgenoot.’ in het Westen. Poetin is onze vijand niet. En de PVV-leider gaat hem in het voorjaar opzoeken.

Dat gebeurt op eigen kosten. En Wilders zal geen leningen of schenkingen van het Kremlin aannemen. De banden aanhalen Wilders op BNR Nieuwsradio: ‘Wilders wil banden met Rusland aanhalen.’ is Nederlands eigen belang.

Wat drijft Wilders tot deze eigen buitenlandse politiek? Die vraag stelt Frank Hendrickx in de Volkskrant. ‘Wilders gaat naar Moskou, wat heeft hij daarbij te winnen?’ Het past volgens hem in het beeld waarin Poetin met populistisch rechts aanpapt ter ondermijning van argwanende westerse regeringen.

En het doet denken aan de hoogtijdagen van Nieuw Links Nieuw Links: ‘Onvoorwaardelijke erkenning van de DDR en van de Vietcong is noodzakelijk.’ binnen de PvdA. Die wilden uit de NAVO en de sovjetsatellietstaat Oost-Duitsland erkennen.

Het doet ook denken aan de flirt van links West-Europa met het eurocommunisme, Wikipedia over eurocommunisme dat Joegslavië en zelfs Ceaușescu’s Roemenië tot communisme ‘met een menselijk gezicht’ verklaarde.

Rob de Wijk trekt in zijn Trouw-column de vergelijking met de westerse ‘fellow travellers ‘Russisch nepnieuws is vervelend, maar dat Kamerleden eraan meewerken, is ernstiger.’ die gevraagd of ongevraagd de spreekbuis van de Sovjet-Unie waren of het Kremlin in de kaart speelden.’

Aflossubsidie

De met tamtam aangekondigde filibuster van 50Plus en de PVV tegen afschaffing van het belastingvoordeel voor mensen met een (bijna) afgeloste hypotheekschuld liep met een sisser af.

Een filibuster Filibuster: in VS laatste machtsmiddel voor een grote minderheid. zoals we die uit Amerika kennen, het eindeloos rekken van een debat om een beslissing te dwarsbomen, kon het niet worden. In Nederland kan een gewone meerderheid de spreektijden bepalen.

Na een nachtje tijdrekken kreeg de meerderheid er genoeg van en werd het coalitieplan aangenomen, Einde Wet-Hillen, tenzij Eerste Kamer dwarsligt. met steun van GroenLinks.

De prikkel om hypotheekschulden af te lossen wordt in dertig jaar uitgefaseerd. Het zal, net als bij de hypotheekrenteaftrek, vóór die tijd wel worden versneld.

Nieuwe bewindsleden

Deze week waren de debuutoptredens van de bewindslieden verantwoordelijk voor Defensie (Ank Bijleveld en Barbara Visser) en Ontwikkelingssamenwerking (Sigrid Kaag).

Er gaat altijd iets hoopvols uit van nieuwe bewindslieden die met frisse moed lastige, doorlopende dossiers ter hand nemen. Bij staatssecretaris Visser Wikipedia over Barbara Visser wier wieg in Kroatië stond, was ook een gevoel van geslaagde integratie op z’n plaats.

De Kamer is laat wakker geworden voor de deplorabele toestand van de krijgsmacht. Nu er substantieel meer geld is afgesproken domineerde een gepaste ‘eerst zien, dan geloven’-houding. NRC: ‘Met geld alleen komt Defensie er niet bovenop.’

De ervaren diplomate Kaag mag geen parlementaire ervaring hebben, zij wist vriend en vijand in de Kamer serieus te nemen en overtuigde Volkskrant: ‘Hoe minister Kaag iedereen in de Kamer om haar vinger windt.’ met haar beheersing van het internationale diplomatieke veld. Zo weersprak ze met verve het verwijt dat zij vooral minister van migratiebeperking is.

Pillenslag op komst

De nieuwe minister ‘voor Medische Zorg’ Bruno Bruins wil de grenzen opzoeken als het gaat om redelijker medicijnprijzen. Hij wil met name de makers van ultrakostbare geneesmiddelen voor relatief zeldzame ernstige ziektes bewegen Zorgvisie: ‘Bruins zegt ‘nee’ tegen absurde medicijnprijzen.’ tot meer openheid over de totstandkoming van hun prijzen.

Bruins wil zo nodig en zo mogelijk overgaan tot het verlenen van dwanglicenties, NRC: ‘Minister: ‘grens opzoeken’ om farmaceut onder druk te zetten.’ dat wil zeggen apothekers en andere fabrikanten het recht geven medicijnen tegen lagere prijzen te maken - ondanks het octrooi van een ‘onwillig’ farmaceutisch bedrijf.

Hier tekent zich een Battle of wills and pills af waar juristen hun vingers bij kunnen aflikken. Dat terwijl patiënten en hun naasten met smart op de uitkomst zitten te wachten.

Verder gebeurd

De PvdA boekte eindelijk weer eens een succesje door maar één zetel te verliezen bij verkiezingen voor de gemeenteraad van het vergrote Leeuwarden, en daarmee veruit de grootste te blijven.

Was het vooral het ‘Lutz-effect’ Volkskrant: ‘Leeuwarden blijft met ‘Lutz-effect’ zeldzaam PvdA-bolwerk.’ (naar lijsttrekker en lokale boerendochter Lutz Jacobi) of een eerste vrucht van ‘de nieuwe Lodewijk Asscher’-oppositie in Den Haag?

Ondertussen werden in Tilburg de steeds nijpender zorgen over het gebrek aan lokale journalistiek om de plaatselijke democratie kritisch te volgen doorbroken.

Daar werd besloten een mediafonds ‘Tilburg krijgt een lokaal stimuleringsfonds voor journalistiek.’ in te stellen dat onafhankelijke lokale journalistiek gaat stimuleren. In Breda en Leiden wordt zo’n mediafonds serieus overwogen.

Ten slotte: echt lezen

Tot slot wijs ik jullie graag op twee stukken die me uit het hart zijn gegrepen. Over de kracht van representatieve democratie, ondanks alle bezwaren.

Allereerst het knappe stuk van opinieredacteur Arnout Brouwers in de Volkskrant. ‘Nepnieuws is een probleem, maar het échte nieuws, dat is pas zorgwekkend.’ Niet-democraten doen op dit moment goede zaken: ‘Dus Xi doet nu de vrijhandel, Poetin de wereldvrede, Trump de sociale media en wij Zwarte Piet?’

Brouwers schrijft een pleidooi om onszelf geen democratische depressie aan te praten, maar eens hardop onze representatieve democratie te gaan verdedigen.

Dichter bij huis pleitte politicoloog Joop van den Berg ervoor ‘Botsende eisen van vertegenwoordiging.’ de voor- en nadelen van ons stelsel van evenredige vertegenwoordiging wat eerlijker naast elkaar te zien, en het resultaat te waarderen.

Een stevige hint voor media die onzin als ‘premierdebatten’ organiseren. Wij kiezen geen kabinetten en geen premiers. Maar laten wel iedereen aan het woord.

Balen van lange formaties? Doe dan wat minder angstig tegenover stembusakkoorden en minderheidsregeringen.

Wil je op de hoogte blijven van mijn artikelen? Elke zaterdag mail ik een Politieke Weekbrief waarin ik samenvat wat me de afgelopen politieke week opviel en wat er staat te gebeuren, in Nederland, Europa en de VS. Wil je die ontvangen en mijn Politieke Dagboeken en andere verhalen in je inbox krijgen? Meld je dan aan! Schrijf je hier in!