Deze rechtse jongeren verklaren de oorlog aan de babyboomers
Het viel niet mee ze te pakken te krijgen. De leden van Identitair Verzet hadden een paar drukke weken. Ze doken op in Zwarte Pietenkostuum en met pikzwart gelaat in Utrecht en Leiden. Ze waren in Nijmegen bij de Pegida-demonstratie (waar een politiepaard overleed). Ze schoven aan op het congres van het Forum voor Democratie in Amsterdam.
Collega Dennis l’Ami trof enkele leden in Nijmegen, waar ze ‘in discussie’ waren met Antifa. Dennis strikte ze voor een gesprek en afgelopen woensdag troffen we twee leden in een restaurant in IJsselstein, vlak bij Utrecht.
Maar misschien moet ik even uitleggen wat Identitair Verzet is. De groep werd eind 2012 opgericht. De AIVD en de Anne Frank Stichting bestempelen de organisatie als rechtsextremistisch. Zelf noemen ze zich liever ‘nieuw rechts’ of gewoon ‘rechts.’ Ze komen geregeld in het nieuws vanwege de bezetting van islamitische gebouwen.
Boven alles willen ze de Nederlandse identiteit beschermen. Wat die identiteit precies is, weten de leden maar moeilijk onder woorden te brengen. Traditie (Zwarte Piet). Geloof (maar dat is weer niet zo belangrijk). Cultuur (in ieder geval niet islamitisch). Autonomie (tegen Europa).
Over de verdere inhoud van het gesprek wil ik het pas hebben als ik nog aanvullend onderzoek en enkele factchecks heb gedaan. Ik kan al wel uitleggen waarom deze beweging wat meer aandacht verdient. Zoals mijn analyse in mijn vorige nieuwsbrief liet zien, maakt Identitair Verzet deel uit van een bredere Europese beweging: de identitaire beweging.
Een brede Europese beweging
Die beweging is ontstaan in Frankijk als jeugdafdeling van het uiterst rechtse en nationalistische Bloc Identitaire. In 2012 werd deze jeugdafdeling zelfstandig en ging verder door het even als Génération Identitaire.
Daarna ging het snel. Er zijn nu nationale identitaire bewegingen in Duitsland, Oostenrijk, Italië, Ierland, Engeland, Tsjechië en Nederland.
De leden zijn over het algemeen jong en activistisch. Ze gaan de straat op, kunnen ook grotere acties op touw zetten. Vorig jaar crowdfundde een groep identitairen een boot om op de Middellandse Zee te patrouilleren. Het doel was schepen tegen te houden die vluchtelingen helpen.
De actie was geen succes (het schip kwam in de problemen en moest door een vluchtelingenorganisatie geholpen worden), maar toont wel aan dat deze jongeren er actiemethoden op nahouden die je voorheen toch vooral bij grote, wat meer links geörienteerde organisaties zag.
De identitairen onderscheiden zich ook van andere groepen door hun intellectuele pretenties. Vooral de Franse en Italiaanse takken doen actief aan ideeënvorming, waarbij wordt teruggegrepen op het gedachtengoed van de Nouvelle Droite.
De Nouvelle Droite zou je kunnen omschrijven als een tegenbeweging van de tegenbeweging van ‘68. De taaie (vaak ronduit racistische, fascistische en zeer vrouwonvriendelijke) werken van de vaandeldragers van de Nouvelle Droite, zoals Alain de Benoist en Guillaume Faye, worden door de identitairen ineens weer gelezen.
Het ligt allemaal aan de babyboomers
Eén van de populairste boeken van dit moment, als we de uitgever moeten geloven, is Generation Identity: a declaration of war against the ‘68ers van de Duits-Oostenrijkse Markus Willinger.
In dit filmpje wordt even kort de strekking ervan geschetst. Net zo interessant als de inhoud: de hoge productiekwaliteit van de video.
Ik heb het boek onlangs gelezen. Het boek is nogal...pathetisch. Zo schrijft Willinger in de inleiding:
‘Wij jonge Europeanen zijn opgegroeid op een continent dat ons niet meer toebehoort. We hebben alleen maar een cultuur in verval gekend, onze volkeren op het einde van hun levens. We moesten de pogingen van onze ouders en grootouders weerstaan om ons te ontwortelen en ons tot individuen te maken, zonder enige identiteit. Ze willen dat wij ons erin verheugen dat Europa vergaat, dat we haar nederlaag accepteren. Maar dat doen we niet. We verzetten ons.’
In deze toon gaat het hele boek verder. Het komt erop neer dat ‘wij’ (de generatie ‘68, waaronder ze gemakshalve hun ouders én grootouders scharen) de jongeren hebben verraden. We hebben ze in deze wereld gezet zonder oriëntatiepunten, zonder geloof, zonder normen en waarden.
Daarnaast zouden ‘we’ de deuren hebben opengezet voor massa-immigratie en multiculturalisme, waardoor we de toekomst voor deze generatie onmogelijk hebben gemaakt.
In hoeverre dit boek voor de Nederlandse identitairen van belang is, is mij nog niet duidelijk. We hebben in ieder geval niet gesproken over oorlogsverklaringen en de babyboomgeneratie.
Goede journalistiek hierover
Veel van deze ideeën zie je terug in een interessante documentaire die dit weekend werd uitgezonden bij de NTR. Danny Ghosen bezoekt enkele identitairen in Europa en zag deze thema’s terugkomen, die belangrijk zijn voor de beweging:
- Het vermeende verraad van de oudere generaties;
- de angst voor ‘omvolking’ of ‘vervanging’, oftewel het idee dat de Europese cultuur moet wijken voor de islamitische;
- het slachtofferdenken (‘we zijn patriotten die worden gedemoniseerd’);
- het idee dat er ‘reconquista’ nodig is, dus herovering van Europa (ja, op de Moren).
Mocht je nog iets dieper in het gedachtengoed willen duiken, dan kan ik dit verhaal in The New Yorker aanbevelen. Daarin wordt, heel belangrijk, ook een link gelegd tussen de Nouvelle Droite en de Amerikaanse Alt-right, want ook bekende voorlieden als Richard Spencer noemt zich inmiddels een ‘identitarian.’
Mocht je nog interessante tips hebben over deze beweging, dan hoor ik het graag. Ik hoop de eerste grote publicatie te hebben voor mijn nieuwe nieuwsbrief - dan kan ik eindelijk echt goed van start met deze serie. Tot de volgende keer.