Het beste uit andere media

De arme wetenschappers die nooit geciteerd worden Het ergste wat je als journalist kan overkomen, is dat je verhaal door niemand wordt gelezen. Voor wetenschappers is dit nog tien keer erger, want in tegenstelling tot verslaggevers zijn zij geen uren of dagen, maar maanden of jaren bezig met een onderzoek. Als dan geen enkele collega jouw inspanningen gebruikt om op voort te borduren, is dat zuur. Een analyse van Science uit 1990 stelde dat meer dan de helft van de wetenschappelijke artikelen na vijf jaar niet één keer was geciteerd. Concurrent Nature verdiepte zich in dat schrikbarende percentage en stelt de academische wereld enigszins gerust: ook buiten de wetenschap kan onderzoek grote impact hebben. (Riffy Bol, socialemediaredacteur) Nature: ‘The science that’s never been cited’ (Leestijd: 12 minuten) De vijftienjarige Salim huurde voor Sinterklaas een kameel, de rest van het jaar heeft hij het ook druk Wat genoeg volwassenen niet lukt, lukt de vijftienjarige Salim wel: sinds zijn elfde organiseert hij succesvolle activiteiten voor wijkbewoners, waarmee hij jong en oud weet te bereiken. Met Sinterklaas kreeg hij landelijk aandacht toen hij in plaats van een schimmel een kameel huurde voor de intocht - wat eigenlijk niet anders kon -, maar Salim doet veel meer. (Kauthar Bouchallikht, onderzoeksassistent) Het Parool: ‘Salim (15) uit Nieuw-West regelt niet alleen een Sintkameel’ (Leestijd: 8 minuten) Maurice de Hond analyseert de politieke tweedeling Opiniepeiler Maurice de Hond heeft het onderzoek naar de sociale staat van Nederland 2017 (van het Sociaal en Cultureel Planbureau) gedeeltelijk herhaald, op zoek naar de politieke onderstroom. De Hond schrijft: ‘Het fascinerende aan het rapport van het SCP en de reacties in de media was dat het een volmaakte illustratie was van wat ik kort daarvoor over de gescheiden werelden had geschreven en de dominantie van de vertegenwoordigers van één van de twee werelden in de media. Zij leven ook in hun eigen bubbel.’ De kansarmen vinden dat zij weinig of geen invloed hebben op de politiek. Kansrijken en kansarmen leven in gescheiden werelden. (Marc Chavannes, correspondent Politiek) Maurice de Hond: ‘De Sociale Staat van twee Nederlanden’ (Leestijd: 5 minuten) Een gedetailleerde en verbijsterende inkijk in Trumps Witte Huis Journalist Michael Wollf had maanden toegang tot het Witte Huis van Donald Trump. Dat resulteerde in een boek - Fire and Fury - waarvan New York Magazine deze week een fragment publiceerde. Wát een fragment - vol verrukkelijke details over de binnenwereld van Trump en de zijnen. En met allerlei inzichten - Trump wilde de verkiezingen niet winnen, maar deed mee om nog beroemder te worden (‘losing is winning’ was het motto); Trump schreeuwt om de goedkeuring van kranten- en tv-baas Rupert Murdoch (die hem een idioot vindt); dochter Ivanka onthult dat haar vader oranje haar heeft vanwege zijn gebrek aan geduld - het kleurmiddel krijgt daardoor niet genoeg tijd om in te trekken. Er bestaan twijfels over de betrouwbaarheid van Wolffs eerdere werk en dus ook over dit werk; ook correspondent Sarah Kendzior maakt daar melding van. Maar totdat een of ander ontkracht is - holy cow, wat een verhaal. (Michiel de Hoog, correspondent Sport) New York Magazine: ‘Donald Trump Didn’t Want to be President’ (Leestijd: 30 minuten) Een voormalig topdiplomaat legt uit wat Nederland kan in de Veiligheidsraad Bureau Buitenland (VPRO) begon het jaar met een interessant gesprek met oud-topdiplomaat Robert Serry. Een oudgediende bij de VN, die onder andere gezant was in het Midden-Oosten en op de Krim. Hij weet als geen ander wat Nederland wél en vooral ook níet kan agenderen in de Veiligheidsraad. VPRO Bureau Buitenland: ‘Voormalig topdiplomaat over Nederland in Veiligheidsraad’ (Luistertijd: 15 minuten)

Het beste van De Correspondent

Door bezuinigingen op de jeugdzorg kwam de angstige Roelof steeds weer in de isoleercel Recent onthulde ik dat kinderen in de gesloten jeugdzorg vaak onterecht in de isoleercel belanden. Nu vertel ik het verhaal van Roelof, een jongen met autisme die nooit de zorg kreeg die hij echt nodig had. Lees het interview van Ilona Dahl hier terug Zo leeft, denkt en klaagt de elite van nu Het moderne leven is een verzameling ervaringen, dat was het uitgangspunt van een serie artikelen over de moderne mens. Maar wat betekent het dat we in plaats van spullen liever ervaringen consumeren? En zijn we in dit moderne leven nog iets anders dan consumenten? Lees het essay van Nina Polak hier terug Deze ziekenhuizen willen één topinstituut vormen. Wie wordt daar beter van? We leven steeds langer, en blijven steeds langer gezond. Maar eens komen de kwalen. En dan gaan de twee academische ziekenhuizen in Amsterdam fuseren. Hoe zal het de nietige mens vergaan in het walhalla van medische topzorg? Lees de analyse van Marc Chavannes hier terug Video: Segregatie, in deze stad werkt het prima In de stad Mostar zijn miljoenen gestopt in verzoening: de Kroatische en Bosnische inwoners moesten na de oorlog verenigd worden. Nog steeds leven de twee stadshelften gescheiden. Is dat erg? Aflevering 1 van Brieven over de Brug. Lees de briefwisseling van Maite Vermeulen en Frank Westerman hier terug Denk in 2018 niet in goede voornemens, maar in dagelijkse rituelen Val je op dag twee van het nieuwe jaar alweer terug in gedrag van drie dagen geleden? Voel je vooral niet schuldig, dat is normaal. In plaats van het formuleren van eenmalige goede voornemens, kunnen we ons beter richten op het verzinnen van kleine dagelijkse rituelen. Lees het verhaal van Ernst-Jan Pfauth hier terug