Dit is tegenwoordig mijn kantoor:

Ernst-Jan en ik, aan ons bureau in New York.

Een gewoon kantoor, zou je zeggen. Bijzonder aan deze twee bureautjes is de locatie: in het hart van Manhattan, New York.

Daar zit ik tegenwoordig, met mede-oprichter en uitgever Ernst-Jan Pfauth, druk te werken aan onze grote missie van 2018: de internationale uitbreiding van De Correspondent naar de Engelstalige wereld.

Met hulp van de en zijn thuisbasis New York University, hopen wij het komende jaar ons platform over de Nederlandse grens te brengen.

Waarom willen wij The Correspondent oprichten?

Onze missie om internationaal uit te breiden

Ten eerste: onze journalistiek wordt er beter van. Veel van de ontwikkelingen die wij op De Correspondent verslaan, houden immers niet op bij de Nederlandse grens. Van tot van tot wie zulke onderwerpen goed wil begrijpen, en wil doorgronden hoe ze Nederland beïnvloeden, komt er niet met alleen een nationaal perspectief.

Door ons platform uit te breiden naar de wereldtaal Engels zullen we veel beter in staat zijn deze thema’s uit te diepen en van context te voorzien. Op zo’n tweetalig platform kunnen correspondenten namelijk samenwerken met journalisten en experts van over de hele wereld. Het netwerk dat we op die manier kunnen opbouwen, zal veel meer kennis en inzicht opleveren in hoe de wereld om ons heen precies werkt.

Daarnaast hopen we met deze uitbreiding naar het Engels onze bijdragensectie een enorme stap voortwaarts te brengen. Zoals jullie weten zien wij de bijdragen van jullie, onze leden, als een cruciaal onderdeel van de moderne journalistiek. Dankzij het internet kunnen we die bron nu ontsluiten. En in het Engels wordt die bron in potentie vele miljoenen mensen groter.

Met de uitbreiding naar het Engels hopen we ook onze bijdragensectie een enorme stap voortwaarts te brengen

Ten derde hopen we met de internationale uitbreiding onze invloed en reikwijdte te vergroten. De afgelopen jaren hebben Ernst-Jan en ik het voorrecht gehad om overal ter wereld te vertellen over dit nieuwe journalistieke platform in ‘dat schattige kleine Nederland.’ Vaak was de reactie: wij zouden hier ook wel een ‘medicijn tegen de waan van de dag’ kunnen gebruiken!

Niet verwonderlijk, want héél veel Engelstalige journalistiek lijdt aan de waan van de dag. Veel wordt nog gedomineerd door het aloude advertentiemodel, met als hoogste doel: zo veel mogelijk aandacht trekken. Dat betekent: veel hype, veel sensatie, veel clickbait.

Bovendien worden lezers nog maar weinig betrokken in het journalistieke proces én staat het objectiviteitsideaal er nog steeds hoog in het vaandel, met als resultaat: veel ‘zo zit het, u - beste lezer - doet het er maar mee’-journalistiek.

Tegelijkertijd stikt de Engelstalige wereld van de getalenteerde, betrokken en ingevoerde auteurs. Mensen die écht veel weten van een onderwerp, en écht de tijd nemen om te onderzoeken hoe de wereld in elkaar steekt. Op The Correspondent hopen we van die talenten uit alle uithoeken van de wereld julliecorrespondenten te maken.

Honderden kopjes koffie met potentiële correspondenten en ambassadeurs

En dat betekent op dit moment vooral: koffie drinken. Heel. Veel. Koffie. Drinken.

Ernst-Jan en ik struinen stad en land af op zoek naar potentiële correspondenten én naar mogelijke ambassadeurs. Vooral die ambassadeurs zijn cruciaal: alleen door de publieke steun van vooraanstaande mensen zijn wij in staat The Correspondent van de grond te krijgen.

De komende maanden hopen we met tientallen, misschien zelfs wel honderden prominenten te spreken om ze over te halen ons platform te steunen. Om ze te overtuigen, geven we ze altijd een prachtig vormgegeven exemplaar van ons Engelstalige manifest:

Ons boekje met Founding Princples, waarmee we potentiële correspondenten en ambassadeurs vertellen over onze journalistieke missie

Ondertussen in Nederland: onze nieuwe, driekoppige hoofdredactie!

Ook al zijn Ernst-Jan en ik nu aan de andere kant van de oceaan, de Nederlandse redactie is in goede handen. Correspondent Maurits Martijn, een van de meest ervaren onderzoeksjournalisten van De Correspondent, is plaatsvervangend hoofdredacteur.

Zijn schat aan ervaring (eerder bij Vrij Nederland) helpt ons enorm bij het verhogen van ons (onderzoeks-)journalistieke niveau. De eerste vruchten daarvan heb je al kunnen zien in de scoops van de laatste tijd: bijvoorbeeld, over de en over de

Naast Maurits hebben we twee adjunct-hoofdredacteuren. Jullie waren waarschijnlijk al bekend met die een jaar geleden tot de hoofdredactie toetrad. Door haar achtergrond buiten de journalistiek - Rosan was hiervoor onderzoeksdirecteur bij Clingendael - worden we steeds beter in het heruitvinden van wat journalistiek kan zijn - en vooral: hoe we meer maatschappelijke invloed met onze verhalen kunnen hebben.

Denk aan de serie van correspondent Jesse Frederik over niet alleen schreven we daarover, ook organiseerden we onder leiding van Rosan droegen we aan voor de gevonden problemen én verzorgde Jesse voor de PvdA-top over het onderwerp.

Sinds 1 januari hebben we een tweede adjunct-hoofdredacteur: Sterre Sprengers. In haar rol als chef beeldredactie vervulde Sterre de afgelopen jaren een cruciale rol in het vertellen van de verhalen van onze correspondenten - niet alleen in tekst, maar ook in beeld.

Vanuit de hoofdredactie zal Sterre zich gaan bezighouden met onder andere de vraag: hoe maken we onze journalistiek nóg toegankelijker voor meer mensen? Hoe zorgen we ervoor dat de belangrijkste inzichten niet alleen in stukken van tweeduizend woorden of meer, maar ook in andere vormen bij verschillende soorten lezers, kijkers en luisteraars terechtkomen?

Naast de versterking van de hoofdredactie blijven we investeren in de journalistiek zélf. Zo hopen we de komende maanden weer een aantal nieuwe correspondentschappen te presenteren. Deze maand startten al Karin Amatmoekrim, en Emy Demkes, die zal schrijven

En zijn we druk bezig met het bouwen van nieuwe functionaliteiten voor onze site, waaronder de functie Collecties - waarmee we meer overzicht en samenhang hopen aan te brengen in ons steeds rijkere archief.

Mijn nieuwste stuk: hoe nieuws tegenstellingen in de samenleving uitvergroot

Rest mij, tot slot, nog jullie te wijzen op een nieuw stuk van mijn hand - over hoe het dagelijkse nieuws polarisatie in de samenleving in de hand werkt (Linkse propaganda! Rechtse trollerij!) en wat we daaraan kunnen doen.

Op die laatste vraag zijn talloze antwoorden mogelijk, maar ik richt me in dit stuk vooral op een onderbelichte oplossing: het vinden van nieuwe nieuwscategorieën.

Want ook al lijkt de indeling van het dagelijkse nieuws neutraal, dat is ze niet. Denk aan de standaardindeling die je in elke krant of op elke nieuwssite tegenkomt: Binnenland, Buitenland, Politiek, Economie.

Een indeling die journalist Joris Luyendijk ooit het Koude Oorlog-prisma van nieuws noemde, stammend uit een tijd dat het onderscheid tussen ‘eigen land’ en ‘de rest van de wereld’ nog logisch was en in het Westen ‘politiek’ en ‘economie’ nog als gescheiden werden voorgespiegeld.

Een totaal achterhaalde blik, stel ik in mijn stuk, die de tegenstellingen tussen links en rechts, progressief versus conservatief, idealisme versus realisme aanwakkert.

Ik eindig het stuk daarom met een aantal voorstellen hoe we voorbij die tegenstellingen kunnen gaan, door andere nieuwsbrillen op te zetten. Suggesties daarvoor zijn zeer welkom onder het stuk!

Tot de volgende!

Rob

P.S.: We zoeken een campagneleider in de VS voor de lancering van The Correspondent. Help je mee te verspreiden?