0,3 procent van de bands breekt door in New York (en meer boeiende dataverhalen)
Als ik een artikel van ThePudding voor het eerst bekijk, scroll ik eerst door de mooie beelden. Dan ga ik terug en zie ik het voor wat het is: indrukwekkende datajournalistiek.
‘If I can make it there, I’ll make it anywhere.’ Bijna iedereen kent die tekst uit Frank Sinatra’s ‘New York, New York.’
Maar hoe groot is de kans dat een artiest het in New York ‘maakt?’ Dat weet bijna niemand. Dus besloten twee journalisten het uit te rekenen.
Ze analyseerden vier jaar aan optredens. In 2013 speelden ruim zevenduizend bands in New York. Waarvan welgeteld eenentwintig in de drie jaar daarna uitgroeiden tot hoofdact van een grote show (meer dan drieduizend bezoekers).
Dat is één op de 333, of 0,3 procent.
Je kunt natuurlijk twisten over wat een ‘grote show’ is. En vier jaar is voor sommige acts te weinig tijd - Sam Smith deed er drieënhalf jaar over om het in New York te maken, maar indiepopband Lucius kostte het ruim vijf.
Die nuances zijn dan ook meegenomen in het onderzoek, dat je vindt op journalistiek platform The Pudding. Verwacht geen droge statistieken: dit medium specialiseert zich in visuele essays.
Hoe dragen robots bij aan de verkiezing van Donald Trump?
Als ik een Pudding-artikel voor het eerst bekijk, scroll ik zonder te lezen van boven naar beneden, puur om de mooie beelden te bewonderen. Dan ga ik terug en zie ik het voor wat het is: indrukwekkende datajournalistiek.
Door middel van duizenden playlists achterhalen welke bands het sterkst met punk geassocieerd worden,* bijvoorbeeld. Of met 26 miljoen woorden uit 50.000 liedjes de taal van hiphop in kaart* brengen (na eerder uit te zoeken welke rappers de grootste woordenschat hebben).*
The Pudding analyseert op basis van duizenden playlists welke bands met punk geassocieerd worden
Maar The Pudding beperkt zich niet tot muziek. Je leert er ook over scheidsrechters die thuisteams bevoordelen bij basketbalwedstrijden.* Over typisch vrouwelijke superkrachten in stripboeken.* En hoe robots bijdragen aan de verkiezing van iemand als Donald Trump.*
En bovenop alle muziek, sport, cultuur en politiek, zijn er nog de how-to-artikelen, waar je zelf visuele verhalen leert maken.
Deze bands worden in ieder geval niet vergeten
The Pudding wordt gemaakt door vier fulltime datajournalisten. Ieder teamlid beheerst alle stappen van onderzoek tot en met coderen. Een tijdrovend proces, dat zich niet leent voor snelle nieuwsverhalen. Mediahypes laten ze dan ook links liggen.
Hun geld verdienen ze met sponsoren en samenwerkingen met bedrijven. Die samenwerkingen verschijnen niet op The Pudding zelf, maar op zustersite Polygraph. Zo hoef je niet continu op te letten of je een stiekeme advertorial leest.
Dankzij de data van de partijen waarmee ze werken (onder andere Google en Kickstarter), staan ook op Polygraph interessante projecten. Toch blijft The Pudding het sympathiekst.
Onderaan het verhaal over succes in New York, staan de namen en grootste concerten van drieduizend bands die tussen 2013 en 2016 meerdere keren optraden, zonder door te breken. Veel zijn van het toneel verdwenen. Maar, dankzij The Pudding, niet vergeten.
Correctie 16-1-2018: Een eerdere versie vermeldde een percentage van 0,003 procent. Dat moet 0,3 procent zijn en is aangepast.
Meer lezen?
Een avond over het mbo
Theatertour Karim AmgharKarim Amghar bespreekt met verschillende experts hoe we het mbo – het Meest Belangrijke Onderwijs – meer kunnen waarderen. Kom je ook?
